Suchy Biwak

Suchy Biwak
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina Lejowa

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

70 m

Deniwelacja

18 m

Wysokość otworów

1695 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

585 m

Ekspozycja otworów

ku NE, ku E

Data odkrycia

lato 1966 roku

Odkrywca

członkowie Sekcji Grotołazów AKT Poznań

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.E-07.02

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Suchy Biwak”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Suchy Biwak”
Ziemia49°14′34″N 19°50′36″E/49,242858 19,843242

Suchy Biwak – jaskinia w Dolinie Lejowej w Tatrach Zachodnich. Ma dwa otwory wejściowe położone w północnym zboczu Kominiarskiego Wierchu na wysokości 1695 metrów n.p.m.[1], poniżej Jaskini Skośnej, w pobliżu Schronu przy Suchym Biwaku, Jaskini Mechatej, Awenu Odpękniętych Nacieków i Jaskini Lejowej Wyżniej. Długość jaskini wynosi 70 metrów, a jej deniwelacja 18 metrów[2][3].

Dolina Lejowa. W tle Kominiarski Wierch

Opis jaskini

Główny otwór jest bardzo duży (9,5 metrów szerokości i około 2,5 metrów wysokości) i przykryty okapem. Z niego korytarz prowadzi przez przełaz do dwóch salek. W drugiej salce ciąg rozgałęzia się:

  • na prawo odchodzi korytarzyk prowadzący do 4,5-metrowego kominka, a następnie do drugiego, zbyt ciasnego dla człowieka, otworu.
  • nieco na lewo idzie 4-metrowy korytarzyk kończący się ślepo.
  • na lewo idzie bardzo wysoki korytarz przechodzący w pewnym momencie w 12-metrowy komin. W bok odchodzi od niego niewielka salka. Po około 9 metrach korytarz kończy się[2].

Przyroda

Lód pokrywa miejscami dno i ściany jaskini. Tworzy też nacieki (największe w ostatniej salce)[4].

Historia odkryć

Jaskinię odkryli grotołazi z AKT Poznań latem 1966 roku[4].

Przypisy

  1. ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984 (jaskinia bez nazwy)
  2. ↑ a b Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-03525-7
  3. ↑ Jaskinie Tatr, 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
  4. ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-22].

Media użyte na tej stronie

Carpathians relief location map.jpg
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
  • Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
  • Geographic limits of the map:
  • N: 50.0° N
  • S: 44.25° N
  • W: 16.0° E
  • E: 27.5° E
  • GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
  • GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
  • Relief: SRTM30plus.
  • Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Legenda jaskinia.svg
Symbol jaskinii do legendy mapy
Schron przy Suchym Biwaku plan.jpg

Schron przy Suchym Biwaku i jaskinia Suchy Biwak plan
Dolina Lejowa 2.jpg
Autor: Opioła Jerzy (Poland), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Dolina Lejowa w Tatrach