Sudańska Partia Komunistyczna

Sudan
Emblem of Sudan.svg
Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Sudanu

Wikiprojekt Polityka

Sudańska Partia Komunistycznasudańska komunistyczna partia polityczna[1].

Ideologia marksizmu przeniknęła do Sudanu w latach 20. za pośrednictwem Egipskiej Partii Komunistycznej. Sudańska Partia Komunistyczna została formalnie założona w 1946 roku. Wkrótce potem zdobyła szersze wpływy i została uznana za jedną z najbardziej wpływowych partii komunistycznych Bliskiego Wschodu i Afryki. Była ponadto jedną z niewielu organizacji politycznych która posiadała swoje struktury na południu kraju, którego autonomię popierała. W wyborach z 1953 roku członkowie partii weszli w skład sudańskiego parlamentu. W 1958 roku gdy władzę objął reżim wojskowy, partia została zdelegalizowana. Komuniści pozostali jednak najważniejszą siłę opozycji. W 1964 roku działacze partii odegrali zasadniczą rolę w obaleniu junty Ibrahima Abbuda. Za zasługi ruchu komunistycznego w obaleniu junty, działacze partii zasilili szeregi rządu tymczasowego. Po wyborach z 1965 roku partia ponownie została uznana za nielegalną. Działająca w podziemiu partia zdobyła szerokie wpływy na uniwersytetach i w związkach zawodowych[1].

W 1969 roku poparła pucz Dżafara Muhammada an-Numajriego. Komuniści weszli w skład sformułowanego przez puczystów rządu. W 1971 roku junta zrezygnowała z sojuszu z komunistami i rozpoczęła stopniową likwidację podlegających im organizacji społecznych i związków[2][3]. Pomimo usilnych prób rozbicia ruchu komunistycznego, partia utworzyła podziemne struktury. 19 lipca 1971 roku grupa sympatyzujących z komunistami wojskowych przeprowadziła zamach stanu. Za organizację zamachu stanu odpowiedzialny był major Haszim al-Ata[4][5]. W wyniku puczu an-Numajri został uwięziony przez zbuntowanych wojskowych i chwilowo utracił władzę. Do jego odbicia doszło 22 lipca gdy wierne mu jednostki aresztowały al-Atę i jego sojuszników[2][3]. An-Numajri za inspirację zamachu oskarżył partię komunistyczną - nakazał on aresztować setki komunistów i opozycyjnych wojskowych. Niektórzy z aresztowanych zostali straceni[5].

Po upadku an-Numajriego w 1985 roku, partia powróciła na scenę polityczną. W wyborach parlamentarnych w 1986 roku zdobyła trzy mandaty. W 1989 roku przystąpiła do koalicji opozycyjnej względem rządów generała Omara al-Baszira. Od lat 80. uczestniczyła w dialogu z Ludową Armią Wyzwolenia Sudanu i popierała zakończenie wojny domowej. Partia stoi na stanowisku wedle którego socjalizm można wprowadzić w ramach systemu wielopartyjnego a marksizm jest narzędziem potrzebnym do zbadania współczesnych problemów[1].

Przypisy

  1. a b c Communist Party of Sudan, www.gurtong.net [dostęp 2017-11-26] (ang.).
  2. a b Gaafar Muhammad Nimeiry - 1969-1985.
  3. a b Gaafar Mohamed el-Nimeiri, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2022-10-05] (ang.).
  4. Sudanese Communist Party Welcomes Coup against Morsi. sudan.net. [dostęp 2013-08-04]. (ang.).
  5. a b Gaafar al-Nimeiry, a Sudan Leader With Shifting Politics, Dies at 79. nytimes.com, 11 czerwca 2009. [dostęp 2013-08-04]. (ang.).

Media użyte na tej stronie