Surdut

Johann Strauss (syn) w surducie

Surdut, – męski strój wizytowy, współcześnie sporadycznie spotykany^[1], mający formę długiej, dwurzędowej marynarki. W dzisiejszej formie bardzo popularny pod koniec XIX w. i na początku XX wieku. W tym okresie zarówno dzienny jak i wieczorowy. Do czasów współczesnych jednak zachowała się jedynie jego dzienna wersja.

Niekiedy surdutem nazywa się także pospolitą w dawnej wsi kapotę^[2].

Historia

Statua Napoleona I we fraku powstała w roku 1833

W wiekach od XVII do początku XIX surdut, ówcześnie nazywany także redyngotą nazywano krótki, obcisły rodzaj płaszcza^[3][4]. Od tej, pierwotnej wersji surduta powstała jego przystosowana do jazdy na koniu odmiana, czyli frak, który w tamtych czasach nie był jeszcze strojem wieczorowym (sama kategoria strojów wieczorowych powstała dopiero, gdy powszechnym stało się oświetlenie sztuczne). W wieku XIX surdut znacząco się zmienił stając się eleganckim strojem wizytowym (a nie tak jak przedtem, codziennym). Pod koniec XVIII wieku rolę surduta jako munduru wojskowego zaczął przejmować frak. Już w czasach Wojen napoleońskich znaczna część oddziałów Napoleona I umundurowana była we fraki. Stan ten trwał ponad sto lat, gdyż Francja do I wojny światowej przystępowała w wojskiem uzbrojonym w granatowe kurtki krojem wciąż przypominające frak^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Nicholas Antongiavanni: The Suit. New York: HarperCollins Publishers, 2006. ISBN 0-06-089186-6.