Swietłana Slepcowa

Swietłana Slepcowa

Swietłana Slepcowa(marzec 2010)
Data i miejsce urodzenia

31 lipca 1986
Chanty-Mansyjsk

Klub

CSKA Moskwa

Wzrost

162 cm

Debiut w PŚ

17.01.2007, Pokljuka (35. miejsce – sprint)

Pierwsze punkty w PŚ

4.03.2007, Lahti
(20. miejsce – b.pościgowy)

Pierwsze podium w PŚ

5.01.2008, Oberhof
(2. miejsce – sprint)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Rosja
Igrzyska olimpijskie
złotoVancouver 2010sztafeta
Mistrzostwa świata
złotoPjongczang 2009sztafeta
brązÖstersund 2008szt.mieszana
Mistrzostwa świata juniorów
złotoKontiolahti 2005b.indywidualny
złotoMartello 2007sprint
złotoMartello 2007b.pościgowy
srebroKontiolahti 2005b.pościgowy
brązKontiolahti 2005sztafeta
brązPresgue Isle 2006sztafeta
Mistrzostwa Europy juniorów
złotoBansko 2007sprint
srebroBansko 2007b.pościgowy
brązBansko 2007b.indywidualny
Strona internetowa

Swietłana Jurjewna Slepcowa (ros. Светлана Юрьевна Слепцова, ur. 31 lipca 1986 w Chanty-Mansyjsku) – rosyjska biathlonistka, złota medalistka olimpijska i dwukrotna medalistka mistrzostw świata.

Życie prywatne

Swietłana Slepcowa urodziła się 31 lipca 1986 r. w Chanty-Mansyjsku, w rodzinie lekarki, Jeleny Wiktorownej oraz pilota Jurija Olegowicza, który zmarł w 2005. Jej starsza siostra Olga, poszła w ślady matki i również została lekarką.

Swietłana jest bardzo związana ze swoją miejscowością. Po skończeniu kariery zamierza otworzyć restaurację:

Chcę, żeby to była duża restauracja, z kilkoma salami i kuchniami. I jak wyjdzie, to postaram się, aby to była najlepsza restauracja w Chanty-Mansyjsku. Dużo osób pyta: dlaczego tu? A gdzie zaś jeszcze? Nie mam zamiaru z tego miasta wyjeżdżać. To moje miasto. Tu żyją bliscy dla mnie ludzie. I w ogóle myślę: Chanty-Mansyjsk – najlepsze miasto na ziemi!

Swietłana Slepcowa

Kariera

Swietłana od małego dziecka wykazywała skłonności do uprawiania sportu. W młodości trenowała boks, karate oraz uczęszczała do szkoły baletowej. Biathlonem zainteresowała się przypadkiem. W 1996, kiedy uczęszczała do trzeciej klasy, do jej szkoły przyszedł trener, Aleksandr Korczak, i namawiał do wstąpienia do sekcji biathlonowej. W ósmej klasie nadszedł wybór pomiędzy karierą sportową a nauką. Po kilku miesiącach podjęła decyzję o kontynuowaniu trenowania biathlonu.

Pierwszy swój międzynarodowy występ Swietłana zanotowała podczas mistrzostw świata juniorów w Haute Maurienne w 2004 roku, gdzie startowała w klasie juniorek młodszych. Zajęła tam jedenaste miejsce w biegu indywidualnym, 42. w sprincie, 16. w biegu pościgowym oraz czwarte w sztafecie. Rok później, na mistrzostwach świata juniorów w Kontiolahti, po raz pierwszy w karierze stanęła na podium międzynarodowej imprezy. Zdobyła złoto w biegu indywidualnym, srebro w biegu pościgowym oraz brąz w sztafecie. Podczas mistrzostw świata juniorów w Presque Isle startowała już wśród juniorek starszych. Najlepszymi osiągnięciami były trzecie miejsce w sztafecie oraz szósta pozycja w biegu indywidualnym.

W sezonie 2006/2007 Rosjanka zadebiutowała w Pucharze Europy, zajmując w Obertilliach dziewiąte miejsce w sprincie oraz drugą pozycję w biegu pościgowym. Były to jej pierwsze, a zarazem ostatnie starty w Pucharze Europy. W tym samym sezonie wywalczyła dwa złote medale na mistrzostwach świata juniorów w Martell oraz na mistrzostwach Europy juniorów w Bansku.

W Pucharze Świata zadebiutowała 17 stycznia 2007 roku w Pokljuce, zajmując 35. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty (w sezonach 2000/2001-2007/2008 punktowało 30. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 4 marca 2007 roku w Lahti, gdzie zajęła 20. miejsce w biegu pościgowym, startując z 33. pozycji po sprincie. Do końca sezonu zawsze plasowała się w czołowej trzydziestce, a w klasyfikacji generalnej zajęła 55. miejsce[1].

Nowy sezon zaczęła zajęcia dwukrotnie dziewiątego miejsca, w biegu indywidualnym oraz pościgowym, a także 15. w sprincie. Tydzień później, w austriackim Hochfilzen, biathlonistka po raz pierwszy w karierze stanęła na podium. Wspólnie z Olgą Anisimową, Tatjaną Moisiejewą oraz Jekatieriną Jurjewą uplasowała się na drugim miejscu w biegu sztafetowym, przegrywając jedynie z Niemkami. W startach indywidualnych Rosjanka zajęła siódme miejsce w sprincie oraz 27. w biegu na dochodzenie. Podczas startów kończących rok 2007 w Pokljuce ponownie zajęła drugie miejsce w sztafecie, a także po raz kolejny znalazła się w czołowej dziesiątce w sprincie, zajmując 10. lokatę.

Na początku 2008 roku, 3 stycznia 2008 roku w Oberhofie, wspólnie z koleżankami z reprezentacji uplasowała się na trzecim miejscu w sztafecie, a dwa dni później pierwszy raz indywidualnie stanęła na podium zawodów pucharowych. Rywalizację w sprincie ukończyła tam na drugim miejscu, rozdzielając na podium Torę Berger z Norwegii i Niemkę Magdalenę Neuner. Tydzień później w Ruhpolding zajęła trzecie miejsce w sztafecie, dziesiąte w biegu na dochodzenie oraz odniosła swoje pierwsze zwycięstwo, wygrywając bieg sprinterski. Starty we włoskiej Anterselvie w drugiej połowie stycznia przyniosły jej kolejne miejsca na podium. Zajęła trzecią lokatę w biegu sprinterskim oraz drugie miejsce w biegu na dochodzenie.

Wyniki te spowodowały, że przesunęła się w klasyfikacji generalnej i po startach we Włoszech zajmowała piąte miejsce w klasyfikacji generalnej. Poza tym była najlepszą reprezentantką swojego kraju, dzięki czemu wystąpiła na mistrzostwa świata w Östersund. Zdobyła tam brązowy medal w sztafecie mieszanej, zajmując też między innymi szóste miejsce w sprincie i ósme w biegu pościgowym. Opuściła starty w Pjongczangu, do rywalizacji wracając podczas zawodów w rodzinnym Chanty-Mansyjsku. W sprincie trzy razy spudłowała na strzelnicy, co dało jej 34. pozycję. W biegu pościgowym już nie wystartowała. Dzień później uplasowała się na najniższym stopniu podium w biegu masowym. Zawody kończące sezon, odbywające się w stolicy Norwegii – Oslo, przyniosły jej dwa zwycięstwa: w sprincie oraz biegu pościgowym. W klasyfikacji generalnej sezonu uplasowała się ostatecznie na ósmym miejscu.

W kolejnych dwóch latach łącznie osiem razy stawała na podium zawodów pucharowych. W trzecich zawodach sezonu 2008/2009, 7 grudnia 2008 roku w Östersund zajęła drugie miejsce w biegu pościgowym. Dwa następne weekendy startów rozgrywane były w Hochfilzen. Slepcowa była tam kolejno druga w sprincie, biegu pościgowym i biegu indywidualnym, wygrywając ponadto drugi sprint. W pozostałych startach plasowała się w czołowej dziesiątce, jednak indywidualnie nie stawała już na podium. Sezon ukończyła na 12. pozycji. Na mistrzostwach świata w Pjongczangu razem z Anną Bułyginą, Olgą Miedwiedcewą i Olgą Zajcewą zwyciężyła w sztafecie. Poza tym była piąta w sztafecie mieszanej i dziewiętnasta w biegu masowym. Sezon 2009/2010 ukończyła na 11. miejscu, trzykrotnie stając na podium: 12 grudnia 2009 roku w Hochfilzen była druga w biegu pościgowym, 19 grudnia 2009 w Pokljuce wygrała sprint, a dzień później triumfowała też w biegu pościgowym. W lutym 2010 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Vancouver, gdzie Rosjanki w składzie: Swietłana Slepcowa, Anna Bogalij-Titowiec, Olga Miedwiedcewa i Olga Zajcewa zwyciężyły w sztafecie. Zajęła także 13. miejsce w sprincie, 18. w biegu pościgowym i 14. w biegu masowym.

Ostatnie pucharowe podium wywalczyła 9 stycznia 2011 roku w Oberhofie, zajmując trzecie miejsce w biegu masowym. Wystąpiła na mistrzostwach świata w Chanty-Mansyjsku, jednak tylko w konkurencjach drużynowych: w sztafecie kobiet była ósma, a w mieszanej szósta. Podczas rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Ruhpolding była między innymi siódma w biegu indywidualnym, sprincie oraz sztafecie.

W 2017 roku zakończyła karierę[2].

W lutym 2020 roku, po ponownym przebadaniu próbki krwi Slepcowa została uznana winną stosowania dopingu w sezonie 2013/2014, a jej wyniki anulowano[3].

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2010Vancouver13.18.14.1.nd.nd.

Mistrzostwa świata

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2008Östersund6.8.17.4.3.nd.
2009Pjongczang36.28.19.1.5.nd.
2011Chanty-Mansyjsk8.6.nd.
2012Ruhpolding7.7.16.24.7.nd.
2017Hochfilzen71.33.24.10.nd.

Mistrzostwa świata juniorów

RokMiejscowośćKonkurencje
INSPPUMSRLMRSR
2004Haute Maurienne11.42.16.nd.4.nd.nd.
2005Kontiolahti1.7.2.nd.3.nd.nd.
2006Presque Isle6.18.14.nd.3.nd.nd.
2007Martell5.1.1.nd.4.nd.nd.

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

SezonMiejsce
2006/200755.
2007/20088.
2008/200912.
2009/201011.
2010/201118.
2011/201216.
2012/201378.
2015/2016-
2016/201772.

Miejsca na podium chronologicznie

Lp.DzieńRokMiejscowośćKonkurencjaLokataPudłaCzas bieguStrataZwycięzca
1.5 stycznia2008Niemcy OberhofSprint na 7,5 km2.1+123:58,2+5,5Tora Berger
2.11 stycznia2008Niemcy RuhpoldingSprint na 7,5 km2.0+024:09,4+16,0Kaisa Varis
3.17 stycznia2008Włochy AnterselvaSprint na 7,5 km3.0+021:36,4+26,9Kati Wilhelm
4.19 stycznia2008Włochy AnterselvaBieg pościgowy na 10 km2.0+0+0+232:51,3+33,4Andrea Henkel
5.9 marca2008Rosja Chanty-MansyjskBieg masowy na 12,5 km3.0+0+2+138:04,9+33,3Kathrin Lang
6.13 marca2008Norwegia OsloSprint na 7,5 km1.0+121:47,6
7.15 marca2008Norwegia OsloBieg pościgowy na 10 km1.1+0+0+033:01,5
8.7 grudnia2008Szwecja ÖstersundBieg pościgowy na 10 km2.0+1+1+132:42,4+29,2Martina Glagow
9.12 grudnia2008Austria HochfilzenSprint na 7,5 km2.0+223:04,3+14,1Simone Hauswald
10.13 grudnia2008Austria HochfilzenBieg pościgowy na 10 km2.1+0+1+233:41,2+18,3Martina Glagow
11.18 grudnia2008Austria HochfilzenBieg indywidualny na 15 km2.0+1+0+150:20,5+32,4Eva Tofalvi
12.20 grudnia2008Austria HochfilzenSprint na 7,5 km1.1+023:21,8
13.12 grudnia2009Austria HochfilzenBieg pościgowy na 10 km2.0+0+1+134:09,1+31,7Helena Ekholm
14.19 grudnia2009Słowenia PokljukaSprint na 7,5 km1.0+024:57,0
15.20 grudnia2009Słowenia PokljukaBieg pościgowy na 10 km1.0+1+0+134:03,2
16.9 stycznia2011Niemcy OberhofBieg masowy na 12,5 km3.0+0+0+039:22,9+5,2Helena Ekholm

Statystyki strzeleckie[4]

SezonINSPPUMSRLRazem
2008/200981.7 (49/80)[5]84.4 (76/90)78.8 (63/80)75.0 (45/60)74.1 (20/27)79.8 (253/317)
2007/200890.0 (18/20)88.9 (80/90)85.0 (102/120)86.7 (52/60)81.7 (49/60)86.0 (301/350)
2006/20070.0 (0/0)82.5 (33/40)80.0 (64/80)0.0 (0/0)0.0 (0/0)80.8 (97/120)

Miejsca w poszczególnych startach

2009/2010Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Słowenia
Pokljuka
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Kanada
Whistler (IO)
Finlandia
Kontiolahti
Norwegia
Oslo
Rosja
Chanty-M.
Rosja Chanty-Mansyjsk ()Ogólnie
INSPRLSPPURLINSPPURLSPMSSPRLMSINSPPUSPPUINMSRLRMSPPUSPPUMSSPPURMPunktyMiejsce
4162112111151621--3629
2008/2009Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Austria
Hochfilzen
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Korea Południowa
Pjongczang ()
Kanada
Whistler
Norwegia
Trondheim
Rosja
Chanty-Mansyjsk
Ogólnie
INSPPUSPPURLINSPRLRLSPMSRLSPPUSPPUMSSPPUINRMRLMSINSPRLSPPUMSSPPUMSPunktyMiejsce
185322DSQ[6]2[7]1DSQ[6]DSQ[6]85-54---3628-51192523321-21252262812
2007/2008Finlandia
Kontiolahti
Austria
Hochfilzen
Słowenia
Pokljuka
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Włochy
Anterselva
Szwecja
Östersund ()
Korea Południowa
Pjongczang
Rosja
Chanty-M.
Norwegia
Oslo
Ogólnie
INSPPUSPPURLINSPRLRLSPMSRLSPPUSPPUMSSPPURMINRLMSSPPURMSPPUMSSPPUMSPunktyMiejsce
91597272102323110321868317434DNS3115798
2006/2007Szwecja
Östersund
Austria
Hochfilzen
Austria
Hochfilzen
Niemcy
Oberhof
Niemcy
Ruhpolding
Słowenia
Pokljuka
Włochy
Anterselva ()
Finlandia
Lahti
Norwegia
Oslo
Rosja
Chanty-M.
Ogólnie
INSPPUSPPURLINSPRLRLSPPURLSPMSSPPUMSSPPUINRMMSRLINSPPUSPPUMSSPPUMSPunktyMiejsce
---------------3543q[8]-------33202919q2616q4555
Legenda
SP – sprint IN – bieg indywidualny PU – bieg pościgowy MS – bieg masowy RL – sztafeta RM – sztafeta mieszana

Przypisy

  1. Women’s World Cup 2006/2007 Total Scores. [dostęp 2009-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-09-29)]. (ang.).
  2. Sleptsova marks retirement with third IBU Summer World Championship gold (ang.)
  3. Russia's Evgeny Ustyugov stripped of Sochi 2014 gold medal for doping (ang.)
  4. Shooting. [dostęp 2009-04-09]. (ang.).
  5. Pierwsza liczba oznacza liczbę trafionych strzałów, zaś druga liczbę oddanych strzałów.
  6. a b c po dyskwalifikacji Jekatieriny Jurjewej oraz Albiny Achatowej wyniki rosyjskich sztafet zostały anulowane
  7. Pierwsze miejsce zajęła zdyskwalifikowana później Albina Achatowa
  8. Do biegu masowego kwalifikuje się najlepszych trzydziestu zawodników

Bibliografia

Media użyte na tej stronie