Sylwia Oksiuta-Warmus
| Data i miejsce urodzenia | 19 stycznia 1982 |
|---|---|
| Zawód | aktor-lalkarz, reżyser, scenarzysta, dziennikarz, pedagog i arteterapeuta, logopeda. współmałżonek = Dawid Warmus (od 2015) |
| Lata aktywności | od 2003 |
| Zespół artystyczny | |
| Teatr im. Adama Mickiewicza w Częstochowie | |
Sylwia Oksiuta-Warmus, dawniej Sylwia Oksiuta (ur. 19 stycznia 1982 w Białymstoku) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna, lalkarz, scenarzysta, reżyser, instruktor teatralny, dziennikarz, pedagog, arteterapeuta, logopeda, działaczka społeczna.
Życiorys
Wychowała się w Strabli koło Bielska Podlaskiego. Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Anny z Sapiehów Jabłonowskiej w Białymstoku, jest absolwentką Akademii Teatralnej w Warszawie (Wydział Sztuki Lalkarskiej w Białymstoku) 2005 r, Akademii Dziennikarstwa PWT w Warszawie, a także Krakowskiej Szkoły Filmu i Komunikacji Audiowizualnej (kierunek scenariopisarstwo). Ponadto ukończyła podyplomowe studia Terapia pedagogiczna z arteterapią na Wydziale Wychowania Artystycznego Akademii im. Jana Długosza w Częstochowie/ (obecnie Uniwersytet Humanistyczno - Przyrodniczy w Częstochowie). Ukończyła również studia podyplomowe Logopedia ogólna i kliniczna w Wyższej Szkole Nauk o Zdrowiu w Poznaniu.
Już jako uczennica szkoły podstawowej brała udział w szkolnych przedstawieniach teatralnych. W liceum należała do szkolnego koła teatralnego Bez maski i równocześnie uczęszczała do białostockiego teatru Klaps Antoniny Sokołowskiej. Zadebiutowała na scenie na IV roku studiów (2005) w Teatrze Powszechnym im. Jana Kochanowskiego w Radomiu. Przez dwa sezony (2005-2007) pracowała w Lubuskim Teatrze im. Leona Kruczkowskiego w Zielonej Górze. Od 2007 roku zatrudniona w Teatrze im. Adama Mickiewicza w Częstochowie.Od 2021 r współpracuje równolegle z Teatrem Współczesnym w Krakowie.
Pracuje z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi (również z niepełnosprawnymi), a także z seniorami, amazonkami i bezdomnymi – prowadząc warsztaty teatralne i wystawiając przedstawienia, uczestniczy w wielu akcjach społecznych i charytatywnych z dziećmi z Domów Dziecka, podopiecznymi hospicjów (np.spektakl teatroterapeutyczny "RakoTwórczość"), organizuje przedświąteczne zbiórki dla osób bezdomnych. W grudniu 2016 r. podczas XI Gali Wolontariatu Częstochowskiego w Filharmonii Częstochowskiej im. Bronisława Hubermana miała miejsce premiera wyreżyserowanego przez artystkę przedstawienia z udziałem bezdomnych mężczyzn pt. Wystawieni.
Nagrody
- 2006 – nagroda „Leon 2006” za debiut na deskach Lubuskiego Teatru im. L. Kruczkowskiego w Zielonej Górze
- 2016 – tytuł przyjaciela Wolontariatu Agape (przyznany przez Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy Agape)[1]
- 2017 – Nagroda Miasta Częstochowy w dziedzinie kultury w kategorii Teatr i Film
Wybrana filmografia
| Rok | Tytuł | Rola |
|---|---|---|
| 2007 | Jutro idziemy do kina | prostytutka |
| 2008–2009 | Na Wspólnej | Lidia Śmigielska |
| 2009 | Mniejsze zło | studentka |
| 2010 | Mistyfikacja | prostytutka „Marilyn Monroe” |
| 2011 | Polnische Ostern | farmaceutka |
| 2017 | Pewnego razu w listopadzie | komornik Iza |
|
Spektakle teatralne
- Debiut teatralny – Hanna i Śmierć „Fraszki. Pieśni. Interludia” na podst. Jana Kochanowskiego, reż. Krzysztof Galos, Teatr Powszechny im. J. Kochanowskiego w Radomiu
- Spektakl dyplomowy – „Warstwy” przygotowanie Leszek Mądzik
- Spektakl dyplomowy – „Mamidło” (według S.Kane / P. Suskinda), reż. Marek Ciunel
- Karolka – „Ciemno”, Marek Rębacz, reż. Marek Rębacz
- Siostra – „Kopciuszek”, adaptacja i reżyseria – Jacek Popławski
- Jill – „Ostra jazda”, Norm Foster, reż. Mirosław Połatyński
- Franka – „Amazonia”, Michał Walczak, reż. Tomasz Man
- Prezydentowa de Tourvel – Niebezpieczne związki, Christopher Hampton według powieści Pierre’a Choderlosa de Laclosa, reż. Ingmar Villqist
- Eliza – „Polowanie na łosia”, Michał Walczak, reż. Marek Warnitzki
- Królewicz – Królewicz i Żebrak według Marka Twaina, reż. Dariusz Wiktorowicz
- „Szałaputki”, Janusz Ryl-Krystianowski, reż. Maria Weigelt, Teatr Lubuski w Zielonej Górze
- Marianna, Harpagon według Moliera, reż. Tomasz Man, Teatr Lubuski w Zielonej Górze
- Córka, „Spuścizna”, Ireneusz Kozioł, reż. Piotr Łazarkiewicz, Teatr Lubuski w Zielonej Górze
- Stewardessa, „Kochanie, posadź Jumbo Jetta”, scenariusz i reż. Marek Rębacz, Teatr Lubuski w Zielonej Górze
- Olivia – Wieczór Trzech Króli, William Szekspir, reż. Gennady Trostyanetskiy
- Benedikte – „Plaża”, Peter Asmussen, reż. André Hübner-Ochodlo
- Michasia – „Mieszczanin szlachcicem”, Molier, reż. Waldemar Śmigasiewicz
- Małgosia – „Jaś i Małgosia”, reżyseria i adaptacja Robert Dorosławski
- Mary Lennox – Tajemniczy ogród według F. H. Burnett, scenariusz i reżyseria Cezary Domagała
- Ona – „Patrz, słońce zachodzi”, Sibylle Berg, reż. Bronisław Nowicki
- Mela – „Moralność Pani Dulskiej”, Gabriela Zapolska, reż. Ewelina Pietrowiak
- Józio – Ferdydurke, Witold Gombrowicz, reż. i adaptacja Bogdan Michalik
- Koziołek Matołek, Kornel Makuszyński, reż. i adaptacja Czesław Sieńko
- Kram z piosenkami, Leon Schiller, reż. Laco Adamík
- „SKAZAna” – scenariusz, reżyseria, scenografia, wykonanie – Sylwia Oksiuta (premiera – 6 III 2012), przedstawienie realizowane w ramach stypendium.
- Pani Martin - "Łysa śpiewaczka", E.Ionesco, reż. A. Majczak
- Alice Le Blanc – „Czyż nie dobija się koni?”, Horace McCoy, reż. Magdalena Piekorz[2]
- Królewna, Róża - "Królowa Śniegu",H.Ch. Andersen, reż. Magdalena Piekorz
- Wnuczka - "Siła przyzwyczajenia", T. Bernhard, reż.Andre Hubner - Ochodlo
- Ołena - "Dziewiąty Dzień Księżycowy", O.Hromowa, reż. Michał Zdunik
- Lennox, Wiedźma, "Makbet", W.Shakespeare, reż. Andre Hubner - Ochodlo
- Zofia Pareńska - "Seks po krakosku", scenariusz i reżyseria Jan Naturski, Teatr Współczesny w Krakowie
- Tereska - "Wina Kupidyna", scenariusz i reżyseria Jan Naturski, Teatr Współczesny w Krakowie
Przypisy
- ↑ Częstochowscy wolontariusze zostali nagrodzeni
- ↑ Czyż nie dobija się koni? reżyseria Magdalena Piekorz. Teatr im. A. Mickiewicza w Częstochowie. [dostęp 2019-01-26].