Szara strefa (film)

Szara strefa
The Grey Zone
Gatunek

dramat wojenny

Rok produkcji

2001

Data premiery

13 września 2001

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

108 min

Reżyseria

Tim Blake Nelson

Muzyka

Jeff Danna

Zdjęcia

Russell Lee Fine

Scenografia

Maria Djurkovic

Kostiumy

Marina Draghici

Montaż

Michelle Botticelli, Tim Blake Nelson

Produkcja

Pamela Kofler, Christin Vachon,
Tim Blake Nelson, Avi Lerner, Danny Lerner

Wytwórnia

Milennium Films

Dystrybucja

Lions Gate

Budżet

5 mln. $

Szara strefa (org. The Grey Zone) – amerykański dramat wojenny z 2001 roku w reż. Tima Blake'a Nelsona. Film, o czym informują napisy, oparty jest na autentycznych wydarzeniach.

Opis fabuły

Obóz koncentracyjny Auschwitz-Birkenau jesienią 1944. Grupa więźniów z Sonderkommando, wiedząc jaki los ich czeka (po czterech miesiącach pracy zostaną zabici i zastąpieni nowymi więźniami) i orientując się w szybkich postępach Armii Czerwonej, planuje wzniecić bunt i uciec z obozu. Obozowe Gestapo wpada jednak na ślad spisku i do zrywu dochodzi wcześniej niż planowano. Wobec miażdżącej przewagi esesmanów i pomimo zabicia wielu z nich, bunt zostaje szybko i krwawo spacyfikowany, a jego uczestnicy zabici w walce lub rozstrzelani. Tłem do ukazywanych wydarzeń jest codzienność z życia Sonderkommando – gazowanie i kremacja więźniów.

Obsada aktorska

i inni.

O filmie

Fabuła filmu oparta jest częściowo na wspomnieniach rumuńskiego Żyda, więźnia Oświęcimia i asystenta Josefa Mengele – dr. Miklósa Nyiszli. Jednak poza osobą samego Nyiszli, kilku esesmanów, dr. Mengele, obozu i buntu więźniów XII Sonderkommando z literackim pierwowzorem ma ona niewiele wspólnego.

Informacje zawarte w napisach filmu nie odpowiadają prawdzie – dr Nyiszli po powrocie do Rumunii ponownie uprawiał zawód lekarza (napisy głoszą, że nigdy więcej nie praktykował), wojnę przeżyła również jego córka (z napisów wynika, że zaginęła), nie zmarł również śmiercią naturalną, ale na zawał serca[1].

Sonderkommanda w obozach zagłady nie zostały utworzone w celu "ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej". Były to komanda zatrudniane bezpośrednio przy mordowaniu wszelkich więźniów lub też do zacierania śladów ludobójstwa. Dla przykładu: pierwsze sonderkommando w Oświęcimiu założone zostało w celu obsługi pierwszego krematorium i uczestniczyło w pierwszych próbach gazowania cyklonem na polskich więźniach politycznych oraz radzieckich jeńcach wojennych.

Film przy budżecie 5 mln dolarów przyniósł niewiele ponad 500 tys. dolarów wpływów w ciągu 9 tygodni wyświetlania w kinach amerykańskich, co dawało mu 252 pozycję w rankingu oglądalności roku 2002[2].

Zobacz też

Przypisy

  1. Miklós Nyiszli: Byłem asystentem doktora Mengele. Oświęcim: Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau, 2000. ISBN 83-906992-6-5.
  2. The Grey Zone (ang.). W: Box Office Mojo [on-line]. [dostęp 2012-12-15].

Linki zewnętrzne