Szarlotta (wielka księżna Luksemburga)
| ||||
 | ||||
 | ||||
| Wielka księżna Luksemburga | ||||
| Okres | od 14 stycznia 1919 | |||
|---|---|---|---|---|
| Poprzednik | ||||
| Następca | ||||
| Dane biograficzne | ||||
| Dynastia | ||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||
| Data i miejsce śmierci | ||||
| Ojciec | ||||
| Matka | ||||
| Mąż | ||||
| Dzieci | ||||
| Odznaczenia | ||||
    _ribbon.svg){kind=small} .svg){kind=small}     _ribbon.svg){kind=small} | ||||
Szarlotta[1], właśc. Charlotte Adelgonde Élise Marie Wilhelmine (ur. 23 stycznia 1896 w zamku Berg, zm. 9 lipca 1985 w Fischbach) – wielka księżna Luksemburga, ostatnia monarchini tego kraju z dynastii Nassau.
Życiorys
Szarlotta została wielką księżną w wieku 23 lat, 14 stycznia 1919 roku, kiedy abdykowała jej starsza siostra – Maria Adelajda. Wkrótce po tym, 22 września 1919 roku, ponad 77,8% głosujących w referendum poparło dalsze istnienie monarchii.
6 listopada 1919 roku księżna poślubiła swego kuzyna księcia Feliksa Burbon-Parmeńskiego (28 października 1883 – 8 kwietnia 1970). Ich matki były rodzonymi siostrami, córkami Michała I Uzurpatora, króla Portugalii, i księżniczki Adelajdy Löwenstein-Wertheim-Rosenberg.
Ich dziećmi byli:
- Jan, wielki książę Luksemburga w latach 1964–2000
- Elżbieta Hilda Zyta Maria Anna Antonina Fryderyka Wilhelmina Ludwika (1922–2011), żona księcia Hohenberg, Franciszka (1927–1977)
- Maria Adelajda Luiza Teresa Wilhelmina (ur. 21 maja 1924 na zamku Berg, zm. 28 lutego 2007), żona śląskiego arystokraty, hrabiego Karola Józefa Henckel von Donnersmarcka, syna hrabiego Łazarza V, ostatniego pana na zamku w Nakle Śląskim
- Maria Gabriela (ur. 1925), żona Knuda hrabiego Holstein-Ledreborg (1919–2001)
- Karol (1927–1977), drugi mąż Joan Dillon, córki C. Douglasa Dillona, amerykańskiego sekretarza skarbu
- Alix Maria Anna Antonina Charlotta Gabriela (1929-2019), żona Antoniego Marii Joachima Lamoral, 14. księcia de Ligne (1925–2005)
W 1932 roku została odznaczona Orderem Orła Białego[2].
W trakcie niemieckiej inwazji na Luksemburg 10 maja 1940 roku księżna wraz z rodziną udała się na emigrację – najpierw do Francji[3], a następnie do Londynu, potwierdzając tym samym wolę dalszej walki u boku aliantów. Swoją postawą zaskarbiła sobie uznanie poddanych w okupowanym kraju. Powróciła do ojczyzny w 1944 roku.
12 listopada 1964 roku abdykowała na rzecz swego syna Jana (który w czasie wojny służył w armii brytyjskiej). Zmarła na raka 9 lipca 1985 roku w Fischbach.
Przypisy
- ↑ Prawidłowym polskim odpowiednikiem imienia Charlotte jest Karolina; zob. W. Janowowa i inni [oprac.], Słownik imion, Wrocław 1991, ISBN 83-04-03123-X
- ↑ Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705-2008, 2008, s. 303
- ↑ André Hohengarten: Pobór Luksemburczyków do armiiniemieckiej podczas drugiej wojny światowej. bazhum.muzhp.pl. [dostęp 2021-02-16].
Media użyte na tej stronie
Autor: Reliavech, Licencja: CC BY-SA 4.0
Barette de l'ordre de Saint-André (Russie impériale).
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Wojskowego Orderu Aviz
Baretka Krzyża Wielkiego Wojskowego Orderu Wieży i Miecza
Autor: Sodacan, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ribbon for a Knight of the Most Illustrious Order of the Royal House of Chakri (Thailand)
Autor: Boroduntalk, Licencja: CC BY 3.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Korony Dębowej (Luxemburg)
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Wstęgi Dwóch Orderów (Portugalia)
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Wielkiego Księstwa Luksemburga
.svg)
(c) Katepanomegas, CC BY-SA 3.0
Middle coat of arms of the grand-duke of Luxembourg (1898-2000)
Ribbon of the Order of the golden Lion of the House of Nassau - Netherlands
Autor: Ten obraz wektorowy zawiera elementy, które zostały zaczerpnięte lub zaadaptowane z tego pliku:, Licencja: CC BY-SA 3.0
Royal Monogram of Grand Duchess Charlotte of Luxembourg
Autor: KarlHeintz, Licencja: CC BY-SA 4.0
Baretka Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Cywilnej i Wojskowej Adolfa Nassauskiego (Luksemburg)