Szczawienko (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1946-1950[1] | |||
 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania | 1946 | ||
| Data likwidacji | 1 stycznia 1951 | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1946) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1950) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Szczawienko (tuż po wojnie Solice Dolne) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1950 w woj. wrocławskim (dzisiejsze woj. dolnośląskie). Siedzibą władz gminy było Szczawienko (1951-54 dzielnica Szczawna-Zdroju, a od 1970 dzielnica Wałbrzycha).
Gmina Solice Dolne powstała po II wojnie światowej na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. II okręg administracyjny – Dolny Śląsk). 28 czerwca 1946 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu wałbrzyskiego – weszła w skład nowo utworzonego woj. wrocławskiego[2][3].
Gmina była podzielona na 3 gromady: Szczawienko, Lubiechów i Książ[4]. 14 lutego 1946 gmina liczyła 7739 mieszkańców[5].
Gminę Szczawienko zniesiono 1 stycznia 1951, a jej obszar włączono do miasta Szczawna-Zdroju, z niewielkimi obszarami włączonymi do Wałbrzycha[6].
Wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin jesienią 1954 roku[7], obszar dawnej gminy Szczawienko został zrekreowany pod postacią gromady Szczawienko, którą wyodrębniono ze Szczawna-Zdroju[8] Gromada przetrwała do 31 marca 1970. Odwrotnie niż w 1951 roku, większość obszaru gromady Szczawienko włączono do Wałbrzycha[9], a mniejszą do Szczawna-Zdroju[10]. Gminy Szczawienko nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[11].
Przypisy
- ↑ Od 1946 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. wrocławskiego
- ↑ Dz.U. z 1946 r. nr 28, poz. 177
- ↑ Na podstawie ustawy z dnia 11 września 1944 o organizacji i zakresie działania rad narodowych (Dz.U. z 1944 r. nr 5, poz. 22) oraz dekretu z 23 listopada 1944 o organizacji i zakresie działania samorządu terytorialnego (Dz.U. z 1944 r. nr 14, poz. 74)
- ↑ Strategia Rozwoju Turystyki w Gminach: Wałbrzych, Świebodzice, BoguszówGorce, Szczawno-Zdrój, Jedlina-Zdrój, Mieroszów, Walim, Głuszyca oraz w Powiecie Wałbrzyskim na tle Subregionu Turystycznego „Góry Wałbrzyskie”
- ↑ Spis sumaryczny w 1946 roku
- ↑ Dz.U. z 1950 r. nr 57, poz. 509
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Uchwała Nr 30/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu wałbrzyskiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
- ↑ Dz.U. z 1970 r. nr 8, poz. 69
- ↑ Dz.U. z 1970 r. nr 8, poz. 71
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).