Szczepan Praśkiewicz

Szczepan Praśkiewicz
Dr habilitowany nauk teologicznych
Data i miejsce urodzenia

1958
Chmielnik

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Karmelici bosi

Prezbiterat

1983

Odznaczenia
Złoty Medal „Za Zasługi dla Pożarnictwa” Złota odznaka „Za zasługi w pracy penitencjarnej”

Szczepan Praśkiewicz OCD (ur. 1958 w Chmielniku) – karmelita bosy, teolog i publicysta. Od 1 lutego 2020 relator Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych.

Życiorys

Ukończył Niższe Seminarium Karmelitów Bosych w Wadowicach (1976) i uzyskał świadectwo dojrzałości w Poznaniu (1977); tam też po rocznym nowicjacie zakonnym odbytym w klasztorze w Czernej k. Krzeszowic studiował filozofię (1978–1980). Studia teologiczne ukończył na „Teresianum” w Rzymie, gdzie w 1983 przyjął święcenia kapłańskie. W 1985 uzyskał tamże licencjat z teologii ze specjalizacją z antropologii teologicznej. W latach 1985–1987 odbył studia z mariologii na Papieskim Wydziale Teologicznym „Marianum” w Rzymie, uwieńczone dyplomem biegłego.

W 1988 przedłożył na „Teresianum” rozprawę doktorską i w roku następnym ukończył przewód doktorski z teologii ze specjalizacją z antropologii teologicznej. Był prefektem w Międzynarodowym Kolegium Teologicznym Karmelitów Bosych w Rzymie (1983-1990) i generalnym sekretarzem misji w Kurii Generalnej Karmelitów Bosych (1990–1999). W latach 1986-1998 wykładał antropologię teologiczną i duchowość maryjną na „Teresianum”. Od 1998 jest przez trzecią pięcioletnią kadencję konsultorem watykańskiej Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, a od 2007 doradcą Referatu Spraw Kanonizacyjnych w Krakowskiej Kurii Metropolitalnej.

W latach 1999–2005 był przez dwie kadencje prowincjałem Krakowskiej Prowincji Karmelitów Bosych, w której obecnie jest postulatorem. W latach 1992–1999 współpracował jako członek zespołu redakcyjnego z miesięcznikiem misyjnym „La Obra máxima”, wychodzącym od ponad stu lat w San Sebastián w Hiszpanii. Obecnie zaś współpracuje na podobnych zasadach z redakcją kwartalnika „Zeszyty Karmelitańskie” (Poznań) i dwumiesięcznika „Głos Karmelu” (Kraków). W 2007 rozpoczął publikowanie w Krakowie nowej serii wydawniczej „Świętość kanonizowana” i jest jej redaktorem (siódmy tom w przygotowaniu). Nadto w tym samym roku podjął się pisania esejów „Pod rozwagę” (ukazało się już 5) w miesięczniku „Via Consecrata” (Kraków), w których omawia i komentuje okiem teologa bieżące wydarzenia w życiu kościelnym i społecznym. Wykłada w Wyższym Seminarium Duchownym Karmelitów Bosych i na Karmelitańskim Instytucie Duchowości w Krakowie.

W latach 2011–2014 był przeorem klasztoru karmelitów bosych w Lublinie. Jesienią 2014 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk teologicznych na Katolickim Uniwersytecie w Rużomberku na Słowacji. Dyplom habilitacyjny 15 grudnia 2014 r. został potwierdzony przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w Warszawie.

Jest członkiem honorowego komitetu Katolickiego kulturalnego stowarzyszenia włosko-polskiego z siedzibą w Ostii pod Rzymem (Associazione nazionale cattolica culturale italiano-poalacca). 1 lutego 2020 papież Franciszek mianował go relatorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych[1].

Odznaczenia

Uzyskał pierwszą nagrodę w konkursie zorganizowanym w skali światowej wśród studentów ateneów papieskich nt. „La religione e la promozione della dignità e dei diritti dell’uomo” przez „Centre for Indian and Inter-Religious Studies” (1998). Laureat przyznawanej przez urząd Miasta i Gminy w Chmielniku nagrody „Chmielniczanin Roku” w dziesiątej edycji (2000) i wyróżniony przez Urząd Gminy Miedziana Góra statuetką „Miedziara” (2011, tj. w czwartej edycji). Odznaczony przez Związek Ochotniczych Straży Pożarnych Rzeczypospolitej Polskiej – Prezydium Zarządu Oddziału Wojewódzkiego woj. świętokrzyskiego Złotym Medalem „za zasługi dla pożarnictwa” (2006) i przez Ministra Sprawiedliwości Złotą Odznaką „za zasługi w pracy penitencjarnej” (2007).

Wybrane publikacje

  • Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej w Piotrkowicach, Rzym 1983.
  • Czcimy Maryję na wzór Świętych Karmelu. Nowenna szkaplerzna, Łódź 1988 (istnieje wersja białoruska, słowacka i ukraińska).
  • Karmelitów Bosych znam od dziecka. Karmel – jego święci, życie, charyzmat, zadania i cele w wypowiedziach Ojca Świętego Jana Pawła II, Łódź-Rzym 1988.
  • Maria nella vita spirituale. Dispense ad uso degli uditori, Roma 1988.
  • I fondamenti dottrinali della dignità e dei diritti della persona umana nel Magistero ecclesiale e nella Teologia contemporanea. Excerpta ex dissertatione..., Roma 1989.
  • La Conferenza Episcopale Polacca in difesa dell’uomo e dei suoi diritti. Interventi e giustificazione teologica, Roma 1989.
  • Un Saint de la ville du Pape. Bienheureux Raphaël Kalinowski, Łódź 1988.
  • Dźwigając Chrystusowy Krzyż (św. Jan od Krzyża), Łódź 1990.
  • Raffaele Kalinowski. Tappe fondamentali di una vita ed elementi di spiritualità, Roma 1990.
  • Así era Rafael Kalinowski, Burgos 1991.
  • Mutagatifu Rafayeli Kalinowski 1835-1907, Butare 1991.
  • Przez Syberię do Karmelu i na ołtarze (św. Rafał Kalinowski), Rzym 1991.
  • San Raffaele di San Giuseppe – Giuseppe Kalinowski. Carmelitano Scalzo, Roma 1991 (istnieją wersje: angielska, francuska, hiszpańska i niemiecka).
  • San Raffaele Kalinowski. Un messaggero di Dio per il nostro tempo, Roma 1991.
  • S. Raffaele Kalinowski. Memorie (anni 1835-1877). Introduzione, traduzione e note di Szczepan T. Praśkiewicz, Roma 1992.
  • Misyjna działalność polskich karmelitów bosych. Wczoraj i dziś, Rzym 1993.
  • B.V. Maria nella vita spirituale. Compendio delle lezioni, Roma 1996.
  • La B.V. Maria nella vita spirituale. Compendio delle lezioni. Edizione seconda, rivista e aggiornata, Roma 1997.
  • Saint Raphael Kalinowski. An Introduction to his Life and Spirituality, Washington 1998.
  • Św. Teresa od Dzieciątka Jezus Patronka Misji Doktorem Kościoła. Wybrane aspekty duchowości oraz jej rola w Kościele, Rzym 1997.
  • Św. Rafał Kalinowski. Teolog duchowości i asceta, Kraków 1998.
  • Alfonso Maria Mazurek. La forza inerme del martirio, Milano 1999.
  • El Beato Alfonso Maria Mazurek, Burgos 1999.
  • Giuseppe Raffaele Kalinowski. Militare, insorto, deportato e infine carmelitano. Milano 1999.
  • Ideał misyjny św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein), Kraków 1999.
  • Maryja zawsze i we wszystkim. Duchowość maryjna św. Rafała Kalinowskiego, Kraków 1999.
  • Misje karmelitańskie dzisiaj, Kraków 1999.
  • Szkaplerz karmelitański dziś, Kraków 1999.
  • Eklezjalny wymiar karmelitańskiego charyzmatu w doświadczeniu świętych Zakonu, Kraków 2000.
  • Mało znani święci Karmelu z okresu pontyfikatu Jana Pawła II, Kraków 2000.
  • Odnowić się w postępowaniu za Chrystusem. Jubileuszowe refleksje nad naszym powołaniem zakonnym, Kraków 2000.
  • Ślub czystości według Jana Pawła II, Kraków 2000.
  • Zagadnienie modlitwy według najnowszych dokumentów Kościoła, Kraków 2000.
  • Błogosławiony Alfons Maria Mazurek. Męczennicy 1939-1945, Włocławek 2001.
  • Cuda zatwierdzone kanonicznie do gloryfikacji o. Rafała Kalinowskiego, Kraków 2001; Duchowość Zgromadzenia Sióstr „Jedność” pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus na przykładzie orędzia jego głównej Patronki, Kraków 2001.
  • Wyprzedziła czasy. Sakramenty i Liturgia Kościoła w przeżyciu św. Teresy od Dzieciątka Jezus, Kraków 2001.
  • Najświętsza Maryja Panna w życiu duchowym. Systematyczny wykład odnowionej duchowości maryjnej, Kraków 2002.
  • Jan Paweł II – Mąż ustawicznej modlitwy, Kraków 2004.
  • Wierni Chrystusowi i Kościołowi. Męczennicy polskiego Karmelu w pierwszym czterechsetleciu jego historii, Kraków 2004.
  • Wpływ Kościoła Katolickiego na kształtowanie się tożsamości narodowej Polaków na przestrzeni dziejów, Chełm 2004.
  • Wzniosła doktryna św. Teresy od Dzieciątka Jezus Doktora Kościoła. Refleksje po peregrynacji urny z relikwiami w Polsce, Kraków 2005.
  • Sługa Boży Jan Paweł II i święci wadowickiego klasztoru Karmelitów Bosych: Rafał Kalinowski i Alfons Mazurek, Kraków 2006.
  • Elementy duchowości terezjańskiej i terezeńskiej w życiu i posługiwaniu Sł. B. Teresy od św. Józefa Kierocińskiej, Kraków 2006.
  • Cuda przedłożone Stolicy Apostolskiej i kanonicznie zatwierdzone do gloryfikacji najnowszych świętych i błogosławionych Karmelu terezjańskiego, Kraków 2007.
  • Człowiek zdobyty przez Chrystusa, Kraków 2007.
  • Nabożeństwo św. Rafała Kalinowskiego do św. Józefa i do świętych Karmelu, Kraków 2007.
  • Oddał życie z miłości. Rafał Kalinowski [...] w wypowiedziach Jana Pawła II, Wadowice 2007.
  • Św. Rafał Kalinowski wzorem i patronem współczesnego człowieka, Kraków 2007.
  • Wierzyć i uczyć życiem, Kraków 2007.
  • Wyprzedził epokę! Sakramenty w ujęciu św. Rafała Kalinowskiego, Kraków 2007.
  • Z Maryją zawsze i we wszystkim, Kraków 2007.
  • Z prowincjalskiej teki, Kraków 2007.
  • Żył wśród nas. Bł. Eufrazjusz od Dzieciątka Jezus, Kraków 2007.
  • Duchowość maryjna, Kraków 2008.
  • Postępowanie kanonizacyjne, Kraków 2008.
  • Ziemia piotrkowicka. Powołania rodzime oraz kapłani posługujący w Sanktuarium Matki Bożej Loretańskiej, Piotrkowice 2008.
  • Postępowanie beatyfikacyjne na drodze heroiczności cnót; Kraków 2009.
  • Przedziwny Bóg w świętych swoich. O świętych i o świętości z o. Szczepanem T. Praśkiewiczem OCD rozmawia Kajetan Rajski, Kraków 2010.
  • Zagadnienie cudu w postępowaniu kanonizacyjnym na szczeblu diecezjalnym, Kraków 2010.
  • Sprawy dawne [kanonizacyjne], Kraków 2011.
  • Skarb karmelitański. Do druku przygotowali i przypisami opatrzyli Lucyna Sterczewska i o. Szczepan T. Praśkiewicz OCD, Poznań 2011.

Przypisy

  1. O. Szczepan Praśkiewicz OCD relatorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. diecezja.pl, 1 lutego 2021. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-02-26)].

Bibliografia

  • M. Jagosz, Ojciec Szczepan T. Praśkiewicz konsultorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. „Kronika Rzymska” (Rzym) 15 (1998) nr 115, s. 10.
  • Z. A. Judycki, Praśkiewicz Szczepan Tadeusz, ksiądz zakonny, karmelita bosy. „Polacy w świecie. Kwartalnik Biograficzny Polonii” (Paris) 1998 nr 12, s. 49-50.
  • Praśkiewicz Szczepan T. OCD dr n. teol. w: Who is who w Polsce. Encyklopedia biograficzna z życiorysami znanych Polek i Polaków, wydanie II uzupełnione, Zug 2003, s. 3513.
  • W. M. Zarembczan, Praśkiewicz Szczepan Tadeusz w: Polacy w Watykanie. Pelplin 2004, s. 508.
  • J. Nawojowski – R. Wilkowski, Bibliografia o. Szczepana T. Praśkiewicza OCD za lata 1978-2004. Zeszyt pierwszy. Bibliografia podmiotowa, Kraków 2005.
  • J. Nawojowski – R. Wilkowski. Bibliografia o. Szczepana T. Praśkiewicza OCD za lata 1978-2004. Zeszyt drugi. Bibliografia przedmiotowa, Kraków 2005.
  • Benedykt XVI mianował o. dr. Szczepana T. Praśkiewicza na kolejne 5 lat konsultorem Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych. „Wiadomości KAI” 6 IV 2008 nr 14(835) 11.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

POL Złoty Medal Za Zasługi dla Pożarnictwa BAR.png
Baretka Złotego Medalu Za Zasługi dla Pożarnictwa
POL Złota Odznaka Za zasługi w pracy penitencjarnej BAR.svg
Baretka Złotej Odznaki "Za zasługi w pracy penitencjarnej".