Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów

Ten artykuł od 2014-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Gmach szkoły

Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów – specjalistyczna wyższa szkoła wojskowa, utworzona w Warszawie w 1809. Jej siedziba mieściła się w gmachu Collegium Nobilium pijarów w Warszawie przy ul. Miodowej. Istniała do 1812.

Szkoła kształciła oficerów artylerii i wojsk inżynieryjnych. Przyjmowano do niej cywilów w wieku 16-24 lat i żołnierzy służby czynnej w wieku do 30 lat. Liczba słuchaczy była ograniczona do 12. Jej program oparty był na programie francuskiej szkoły artylerii i inżynierii w Metzu.

Komendantem szkoły był kapitan M. Roguet.

W 1820 na bazie jej doświadczeń stworzono Szkołę Aplikacyjną.

Absolwenci szkoły

Przypisy

  1. ↑ Bolesław Orłowski: Bem Józef Zachariasz (1794-1850) (pol.). W: Inżynierowie polscy XIX i XX wieku, 100 najwybitniejszych polskich twórców techniki (red. Józej Piłatowicz) [on-line]. Polskie Towarzystwo Historii Techniki, 2001. s. 21-24. [dostęp 2015-04-17].

Media użyte na tej stronie