Szkoła Języków Orientalnych

Szkoła Języków Orientalnych – działająca w Stambule od 1766, powołana z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Była placówką kształcącą w językach wschodnich polskich tłumaczy i przyszłych pracowników dyplomacji. Jednocześnie wyznaczono jej zadania wywiadowcze.

Powstała z inicjatywy Karola Boscampa-Lasopolskiego jako stacja naukowa dla młodych orientalistów.[1] Wobec braku w Turcji oficjalnego przedstawicielstwa Rzeczypospolitej, przypadły jej pewne nieoficjalne funkcje dyplomatyczne. Jednym z pierwszych dyrektorów był Zygmunt Everhardt. Od 1792 kierownikiem szkoły był Franciszek Chabert młodszy.

Przypisy

  1. ↑ Władysław Konopczyński, Karol Boscamp-Lasopolski, w: Polski Słownik Biograficzny, Kraków 1936, t. II, s. 373.

Bibliografia

  • Antoni Trębicki Opisanie Sejmu ekstraordynaryjnego podziałowego roku 1793 w Grodnie. O rewolucji roku 1794, opracował i wstępem poprzedził Jerzy Kowecki, Warszawa 1967