Szonowo (gromada)

Szonowo
gromada
1954–1959
Państwo PRL
Województwobydgoskie
Powiatgrudziądzki
Data powstania5 października 1954
Data likwidacji31 grudnia 1959
SiedzibaSzonowo (obecnie są to dwie wsie: Szonowo i Szonowo Królewskie)
Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw6
Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)23
brak współrzędnych
Portal Polska

Szonowo – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].

Gromadę Szonowo z siedzibą GRN w Szonowie (obecnie są to dwie wsie: Szonowo i Szonowo Królewskie) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie grudziądzkim w woj. bydgoskim, na mocy uchwały nr 24/6 WRN w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Goczałki, Jakubkowo, Kozłowo, Plęsewo, Święte i Szonowo ze zniesionej gminy Łasin w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 23 członków gromadzkiej rady narodowej[7].

10 kwietnia 1956 (z mocą obowiązującą wstecz od 29 lutego 1956) do gromady Szonowo włączono część wsi Widlice o obszarze 9,75,67 ha (działka parc. II bez księgi wieczystej z parcelacji majątku Widlice) z gromady Lisnowo w tymże powiecie[8].

1 stycznia 1958 z gromady Szonowo wyłączono wieś Jakubkowo, włączając ją do nowo utworzonej gromady Łasin[9].

Gromadę zniesiono 31 grudnia 1959, a jej obszar włączono do gromady Łasin w tymże powiecie[10].

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 24/6 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na gromady powiatu grudziądzkiego; w ramach Zarządzenia Nr 9 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 18 listopada 1954 w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z 5 października 1954 dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 1954 r., Nr. 12, Poz. 63)
  7. Ogłoszenie uchwały Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Grudziądzu z 30. IX. 1954, ustalającej liczbę członków gromadzkich rad narodowych powiatu grudziądzkiego (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 9 października 1954 r., Nr. 10, Poz. 43)
  8. Uchwała Nr 25 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 26 października 1955 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 10 kwietnia 1956 r., Nr. 4, Poz. 14)
  9. Uchwała Nr 12/57 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 listopada 1957 r. w sprawie zmiany granic niektórych gromad oraz przeniesienia siedzib niektórych gromadzkich rad narodowych w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 25 listopada 1957 r., Nr. 7, Poz. 33)
  10. Uchwała Nr 24/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 2 września 1959 r. w sprawie utworzenia i zniesienia niektórych gromad w województwie bydgoskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy z dnia 21 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 93)

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).