Szwajcarzy

Szwajcarzy
Ilustracja
1 rząd: Mikołaj z FlüeParacelsusFrancesco BorrominiLeonhard Euler

2 rząd: Jean-Jacques RousseauAlfred EscherHenri DunantCarl Gustav Jung
3 rząd: Le CorbusierAlberto GiacomettiUrsula AndressRoger Federer

Populacja8–9 mln
Miejsce zamieszkaniaSzwajcaria: ok. 6,4 mln[1]
Francja
ok. 200 tys.
Niemcy
ok. 89 tys.
Stany Zjednoczone
ok. 81 tys.
Włochy
ok. 47 tys.
Kanada
ok. 40 tys.
Językniemiecki, francuski, włoski, romansz
Religiakatolicyzm, protestantyzm
PokrewneNiemcy, Austriacy, Francuzi i Włosi

Szwajcarzynaród wywodzący się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich zamieszkujący głównie Szwajcarię, posługujący się czterema językami (uwzględniając odmiany lokalne): niemieckim (65%) francuskim (20%) włoskim (15%) oraz retoromańskim. Poza Szwajcarią mieszkają głównie we Francji, Niemczech, Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. Szwajcarzy wyznają głównie katolicyzm i protestantyzm.

Populacja i regiony zamieszkania

W latach 1815–2016 ludność Szwajcarów zwiększyła się z 1,7 mln do 7 mln. Ponad 1,5 mln mieszkańców Szwajcarii posiada podwójne obywatelstwo[2]. Około 11% Szwajcarów mieszka za granicą (800 tys., z czego 600 tys. posiada podwójne obywatelstwo). Około 60% Szwajcarów zamieszkałych za granicą mieszka w Unii Europejskiej (460 tys.). Największa grupa osób pochodzenia szwajcarskiego przebywających poza Europą mieszka w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie.

Mimo tego, że obecne państwo związkowe Szwajcaria powstało w 1848, nie jest ono państwem narodowym, a Szwajcarzy nie są zazwyczaj uznawani za jedną grupę etniczną, a konfederację państw.

Tożsamość narodowa i historia kultury

Szwajcarzy historycznie wywodzą się z ludów galijskich, alamanowskich oraz reckich. Ich historia kulturowa jest zdominowana przez Alpy, a środowisko alpejskie jest często wymieniane jako ważny czynnik w kształtowaniu szwajcarskiego charakteru narodowego[3].

Obywatelstwo i naturalizacja

O przyznaniu obywatelstwa, w przeciwieństwie do innych krajów jak USA, nie decyduje miejsce urodzenia. Obywatelstwo Szwajcarii mogą uzyskać osoby mające szwajcarskich przodków, mieszkające w Szwajcarii lub które poślubiły obywatela Szwajcarii.

Dzieci urodzone i mieszkające za granicą, których rodzice mają szwajcarskie obywatelstwo muszą do 25 roku życia (do 2017 roku było to 22 lata) zgłosić chęć posiadania obywatelstwa. W przeciwnym razie zgodnie z nowym prawem z 1 stycznia 2018 roku tracą je w dniu 25 urodzin. W przypadku utraty obywatelstwa można je odzyskać jeśli w ciągu 10 lat złoży się wniosek o przywrócenie. Po upływie tego czasu należy mieszkać przynajmniej 3 lata w Szwajcarii[4].

Naturalizacja

Aby móc złożyć wniosek o naturalizację należy spełnić kilka warunków. Osoba starająca się powinna:

  • mieszkać przynajmniej 12 lat w Szwajcarii (z założeniem, że lata pomiędzy 10 a 20 rokiem życia są liczone podwójnie i nie liczy się okres spędzony bez prawa pobytu)[4]
  • znać szwajcarskie zwyczaje i tradycje[4]
  • przestrzegać prawa (jest wymagane zaświadczenie o niekaralności)[5]

Przypisy

  1. Bundesamt für Statistik, Bevölkerungsbestand am Ende des 2. Quartals 2019, Bundesamt für Statistik, 19 września 2019 [dostęp 2020-06-25] (niem.).
  2. Auslandschweizerstatistik, 31 grudnia 2016.
  3. Niamh Moore, Yvonne Whelan, Heritage, memory and the politics of identity: new perspectives on the cultural landscape, Ashgate Publishing, 2007, strona 88, ISBN 978-0-7546-4008-0.
  4. a b c Questions relatives au nouveau droit (dépôt des demandes dès le 1.1.2018), www.sem.admin.ch [dostęp 2020-07-05].
  5. Regular naturalisation in Switzerland - www.ch.ch, www.ch.ch [dostęp 2020-07-05].

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
People from Switzerland 2.png
Autor: MadGeographer (see individual files for their author), Licencja: CC BY-SA 3.0
Notable Swiss: