Szybowiec S. Czerwińskiego (II)
| ||
 | ||
| Dane podstawowe | ||
| Państwo |  Polska | |
| Konstruktor | Sergiusz Czerwiński | |
| Typ | szybowiec | |
| Konstrukcja | drewniana | |
| Załoga | 1 | |
| Historia | ||
| Data oblotu | 1927 | |
| Liczba egzemplarzy | 1 | |
| Dane techniczne | ||
| Wymiary | ||
| Rozpiętość | 13,0 m | |
| Wydłużenie | 7,7 | |
| Długość | 6,5 m | |
| Wysokość | 2,0 m | |
| Powierzchnia nośna | 22,0 m² | |
| Masa | ||
| Własna | 80 kg | |
| Użyteczna | 70 kg | |
| Startowa | 150 kg | |
| Osiągi | ||
| Prędkość min. opadania | 1 m/s | |
| Doskonałość maks. | 11 | |
| Dane operacyjne | ||
| Użytkownicy | ||
| Polska | ||
Szybowiec S. Czerwińskiego (II) – polski szybowiec amatorski z okresu międzywojennego.
Historia
Inżynier Sergiusz Czerwiński w 1927 roku w Kowlu zaprojektował i zbudował szybowiec własnej konstrukcji. W budowie uczestniczyli członkowie z koła modelarskiego przy Gimnazjum Państwowym im. J. Słowackiego w Kowlu. Szybowiec został oblatany przez konstruktora, który wykonał na nim kilkanaście lotów. Z powodu braku naturalnych wzniesień w okolicy miasta szybowiec został wykorzystany na chwiejnicy do szkolenia wstępnego, gdzie użytkowali go miejscowi harcerze. Następnie konstruktor przekazał szybowiec Związkowi Awiatycznemu Studentów Politechniki Lwowskiej. Z uwagi na nietypowy system sterowania nie został wykorzystany.
Konstrukcja
Jednomiejscowy szybowiec amatorski konstrukcji drewnianej w układzie zastrzałowego górnopłatu.
Kadłub kratowy z listew jesionowych o przekroju dwuteowym. Miejsce pilota znajdował się za przednim słupkiem kraty. Pilotem dysponował sterownicą składającą się z dwóch dźwigni służące do zmiany kąta natarcia skrzydeł oraz orczyka.
Płat dwudzielny o obrysie prostokątnym, dwudzielny, jednodźwigarowy. Skrzydła mocowane do kadłuba obrotowo, usztywnione zastrzałami mocowanymi do przykadłubowych piramidek. Pokrycie wykonano z płótna. Skrzydło nie miało lotek, zastąpiono to wychylaniem całych połówek płata.
Podwozie jednotorowe, złożone z jesionowej płozy mocowane do dolnej belki kraty kadłuba.
Usterzenie krzyżowe złożone z statecznika pionowego i steru kierunku oraz nieruchomego statecznika poziomego. Stateczniki usztywnione naciągami wykonanymi z drutu stalowego.
Malowanie
Wszystkie elementy szybowca były pomalowane na czerwono.
Bibliografia
- Jerzy B. Cynk: Polish aircraft 1893-1939. London: Putman & Company, 1971, s. 685. ISBN 0-370-00085-4. OCLC 831346721.
- Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976, s. 365-366. OCLC 830596725.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Szybowiec Czerwińskiego