Szymon Dzierzbicki

Szymon Dzierzbicki
Herb
Topór
RodzinaDzierzbiccy herbu Topór
Data urodzenia1720
Data śmierci8 sierpnia 1787
OjciecMarcin Dzierzbicki[1]
MatkaKatarzyna Branicka
Żona

Helena Walewska
Józefa Gomolińska

Dzieci

Franciszek Dzierzbicki

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Świętego Aleksandra Newskiego (Imperium Rosyjskie)

Szymon Dzierzbicki herbu Topór (ur. 1720 roku – zm. 8 sierpnia 1787 roku) – wojewoda łęczycki w latach 1775-1787, kasztelan brzeziński w latach 1767-1775, chorąży mniejszy łęczycki w latach 1763-1767, chorąży inowłodzki w latach 1759-1763[2], szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1764 roku[3], szambelan króla Augusta III Sasa od 1758, starosta błoński w 1773 roku[4].

Życiorys

Był posłem z województwa łęczyckiego na sejm 1758 roku[5]. W 1759 został wybrany posłem na sejm. Był członkiem konfederacji Czartoryskich w 1764 roku[6]. Był posłem na sejm konwokacyjny (1764) z województwa łęczyckiego[7]. W 1764 roku podpisał elekcję Stanisława Augusta Poniatowskiego. Członek Komisji Wojskowej Koronnej w 1764 roku[8].

Przystąpił do konfederacji radomskiej w 1767 roku. W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła właściwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku za którego odpowiada król, poseł województwa łęczyckiego na sejm 1767 roku[9]. Brał udział w pracach komisji mieszanej do spraw przyznania praw dysydentom. Członek konfederacji 1773 roku[10].]Na Sejmie Rozbiorowym 1773-1775 wszedł w skład delegacji wyłonionej pod naciskiem dyplomatów trzech państw rozbiorczych, mającej przeprowadzić rozbiór[11]. W 1775 roku wszedł w skład Rady Nieustającej. 18 września 1773 roku podpisał traktaty cesji przez Rzeczpospolitą Obojga Narodów ziem zagarniętych przez Rosję, Prusy i Austrię w I rozbiorze Polski[12]. Członek konfederacji Andrzeja Mokronowskiego w 1776 roku[13]. Na sejmie 1776 powołany do deputacji skarbowej litewskiej i Komisji Skarbowej Koronnej.

8 maja 1767 roku odznaczony Orderem Świętego Stanisława i 12 maja 1777 Orderem Orła Białego. W 1769 roku cesarzowa Katarzyna II udekorowała go Orderem św. Aleksandra Newskiego za działalność na rzecz równouprawnienia prawosławnych.

W czasie insurekcji kościuszkowskiej ujawniono dokumenty ambasady rosyjskiej, w których znalazły się kwity potwierdzenia odbioru przez niego od Rosjan półrocznego jurgieltu w wysokości 750 czerwonych złotych w latach 1778, 1786 i 1787[14]

Był wolnomularzem[15].

W roku 1767 poślubił Józefatę z Gomolińskich, starszą córkę Karola Gomolińskiego, wdowę po Władysławie Skarbku[16].

Przypisy

  1. ↑ biografia w iPSB
  2. ↑ Urzędnicy województw łęczyckiego i sieradzkiego XVI-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Edward Opaliński i Hanka Żerek-Kleszcz. Kórnik 1993, s. 253.
  3. ↑ Antoni Magier, Estetyka miasta stołecznego Warszawy, 1963, s. 433.
  4. ↑ w tym roku uzyskał dożywocie na starostwo błońskie z Józefą Gomolińską, Krzysztof Chłapowski, Starostowie niegrodowi w Koronie 1565-1795 Materiały źródłowe, Warszawa, Bellerive-sur-Allier 2017, s. 273.
  5. ↑ Diarjusze sejmowe z wieku XVIII.T.III. Diarjusze sejmów z lat 1750, 1752, 1754 i 1758, Warszawa 1937, s. 284.
  6. ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 92.
  7. ↑ Dyaryusz seymu convocationis siedmio- niedzielnego warszawskiego : zdania, mowy, projekta y manifesta w sobie zawierający, przez sessye zebrany r. p. 1764, brak paginacji, foliacja k. 87.
  8. ↑ Volumina Legum, t. VII, Petersburg 1860, s. 29.
  9. ↑ Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 666.
  10. ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 559.
  11. ↑ Ryszard Chojecki, Patriotyczna opozycja na sejmie 1773 r., w: Kwartalnik Historyczny, LXXIX, nr 3, 1972, s. 545-562.
  12. ↑ Volumina Legum t. VIII, Petersburg 1860, s. 20-48.
  13. ↑ Volumina Legum, t. VIII, Petersburg 1860, s. 527.
  14. ↑ Gazeta Rządowa nr 58, 31 sierpnia 1794, s. 234.
  15. ↑ Ludwik Hass, Sekta farmazonii warszawskiej, Warszawa 1980, s. 156.
  16. ↑ Jakub Selder, Od Gomolińskich do Rembielińskich, Ridero IT Publishing, 2021, s. 13, ISBN 978-83-8273-209-2.
Wojewodowie łęczyccy

POL województwo łęczyckie IRP COA.svg

Media użyte na tej stronie

POL Order Świętego Stanisława BAR.svg
Baretka: Order Świętego Stanisława (Polska)
RUS Order of St. Alexander Nevsky BAR.png
Autor: Wiki Romi, Licencja: CC0
Order Świętego Aleksandra Newskiego
POL COA Topór.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape ., Licencja: CC BY-SA 3.0
Herb szlachecki Topór