Tadeusz Kirchner
 kapitan saperów | |
| Pełne imię i nazwisko | Tadeusz Stanisław Kirchner |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 7 maja 1891 |
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1940 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  | |
.jpg) Tadeusz Kirchner w trakcie pchnięcia kulą podczas zawodów saperskich (1923) | ||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | ||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Tadeusz Stanisław Kirchner (ur. 7 maja 1891 w Chwałowicach, zm. w kwietniu 1940 w Charkowie) – lekkoatleta, czterokrotny medalista mistrzostw Polski, działacz sportowy, kapitan saperów Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się jako syn Bolesława i Marii z Krupnickich. Ukończył II Gimnazjum Realne we Lwowie w 1910. Studiował na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej (zaliczył 7 semestrów w latach 1910–1914 i 1919–1920). Ukończył austriacką szkołę oficerską w Gleichenbergu. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko–królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był pułk strzelców nr 19. Na stopień chorążego rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 października 1916[1].
Służył w Wojsku Polskim od 15 lutego 1919. Służył wówczas w batalionie saperów w Przemyślu. Od marca do lipca 1920 był w grupie przygotowującej się do startu w Igrzyskach Olimpijskich w Antwerpii. Wybuch wojny polsko-bolszewickiej uniemożliwił wyjazd na igrzyska. Kirchner walczył w grupie inżynierskiej nr 5 we Lwowie jako oficer fortyfikacyjny. Później był oficerem 9 pułku saperów i 6 pułku saperów. 19 marca 1928 został mianowany na stopień kapitana ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 i 21. lokatą w korpusie oficerów inżynierii i saperów[2] (w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 2. lokatę w korpusie oficerów saperów, grupa techniczna[3]). 5 listopada 1928 roku został przeniesiony macierzyście do kadry oficerów saperów z równoczesnym przeniesieniem do Zarządu Fortyfikacji Lwów na stanowisko kierownika[4].
Uprawiał wiele dyscyplin sportu, ale największe osiągnięcia miał w lekkiej atletyce. Na historycznie pierwszej edycji mistrzostw Polski w lekkoatletyce w 1920 zdobył cztery medale: złoty medal w skoku wzwyż, srebrny medal w rzucie oszczepem oraz dwa razy brązowy medal, w pchnięciu kulą i rzucie dyskiem. Był zawodnikiem Czarnych Lwów.
Znalazł się w gronie zawodników nominowanych do kadry na igrzyska olimpijskie w 1920[5]. Z powodu wojny polsko-bolszewickiej Polska nie wysłała jednak ostatecznie reprezentacji na te zawody[5].
W marcu 1939 roku pełnił służbę w Sztabie Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VII w Poznaniu na stanowisku kierownika referatu saperów[6].
Po wybuchu II wojny światowej 1939, kampanii wrześniowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. Był przetrzymywany w obozie w Starobielsku[7]. Stamtąd nadsyłał korespondencję do bliskich. W 1940 wraz z innymi jeńcami został przewieziony do Charkowa i rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Charkowie oraz pracowników NKWD przybyłych z Moskwy na mocy decyzji Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 (część zbrodni katyńskiej). Zamordowani jeńcy są pochowani na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie w Piatichatkach.
Ordery i odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 maja 1939)[8][3]
- Srebrny Medal Waleczności 2 klasy (Austro-Węgry)[1]
Upamiętnienie
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie do stopnia majora[9]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 roku, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”[10].
Zobacz też
- Medaliści mistrzostw Polski seniorów w skoku wzwyż
- Medaliści mistrzostw Polski seniorów w rzucie oszczepem
- Medaliści mistrzostw Polski seniorów w pchnięciu kulą
- Medaliści mistrzostw Polski seniorów w rzucie dyskiem
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
Przypisy
- ↑ a b Ranglisten 1918 ↓, s. 161, 290.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 55.
- ↑ a b Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 259.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 5 listopada 1928 roku, s. 344.
- ↑ a b Stanisław Zaborniak: Z tradycji lekkoatletyki w Polsce w latach 1919–1939: Tom VI Udział lekkoatletów i lekkoatletek w międzynarodowej rywalizacji sportowej. Rzeszów: 2011, s. 252–253. ISBN 978-83-7338-663-1.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 522.
- ↑ Andrzej Leszek Szcześniak: Katyń. Lista ofiar i zaginionych jeńców obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk. Warszawa: Alfa, 1989, s. 314. ISBN 83-7001-294-9.
- ↑ M.P. z 1939 r. nr 119, poz. 280 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 października 2007 roku w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie. Decyzja nie została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym MON.
- ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 2014-08-05].
Bibliografia
- Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Bogdan Tuszyński, Księga sportowców polskich ofiar II wojny światowej 1939–1945, Warszawa: Ars Print Production, 1999, ISBN 83-87224-12-X, OCLC 68632199.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Charków. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2003. s. 224. [dostęp 2015-01-12].
Media użyte na tej stronie
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Baretka: Wstążka Wojenna (Kriegsbande) dla odznaczeń austro-węgierskich (m.in.: Militär-Verdienstkreuz; Militär-Verdienstmedaille (Signum Laudis); Franz-Joseph-Orden; Tapferkeitsmedaille).
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
por. Tadeusz Kirchner z 6 pułku saperów (zawody saperskie 1923)