Tadeusz Michał Zakrzewski
 | |
 kapitan | |
| Data i miejsce urodzenia | 17 grudnia 1877 Kraków |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 12 sierpnia 1927 Kraków |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |  Armia Austro-Węgier Wojsko Polskie |
| Jednostki | 20 pułk piechoty |
| Główne wojny i bitwy | I wojna światowa |
Tadeusz Michał Zakrzewski herbu Pomian (ur. 17 grudnia 1877 w Krakowie, zm. 12 sierpnia 1927 tamże) – polski adwokat.
Życiorys
Syn historyka Wincentego Zakrzewskiego i Anny Orzechowskiej. Maturę otrzymał w III cesarskim i królewskim Gimnazjum, obecnie znanym jako II LO im. Króla Jana III Sobieskiego. Po jednorocznej służbie wojskowej w cesarskiej i królewskiej Armii został studentem prawa w 1896, doktoryzował się w 1902, został kandydatem adwokackim i od 1907 roku adwokatem. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1898 w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Posiadał przydział w rezerwie do Galicyjskiego Pułku Piechoty Nr 10 w Jarosławiu. W 1905 został przeniesiony do cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej i przydzielony do krakowskiego 16 Pułku Piechoty Obrony Krajowej.
W tym czasie aktywnie uczestniczył w życiu artystycznym Krakowa będąc, jak pisze Boy, jednym z obecnych przy narodzinach kabaretu Zielony Balonik. W kabarecie tym aktywnie występował śpiewając (bardzo fałszywie jak wspomina Boy) własne piosenki, czasem żartobliwe, czasem będące ostrą satyrą na rządy stańczyków w ówczesnym Krakowie. Te same wspomnienia szczegółowo opisują jak występ kabaretowy Zakrzewskiego ośmieszył ideę wymalowania przez Jana Stykę panoramy we wnętrzu krakowskiego Barbakanu. W tym czasie poślubił Jadwigę Baraniecką, córkę profesora matematyki UJ Mariana Baranieckiego, z którą miał synów Jana Gastona i Witolda.
W czasie I wojny światowej, pełnił służbę frontową w szeregach, a następnie w charakterze audytora. Zasłużył się podczas procesu w Kurtz na Węgrzech pracując nad uwolnieniem legionistów oskarżonych o zdradę stanu i internowanych w obozie Marmaros Siget.
W Wojsku Polskim został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i wysoką 26. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych piechoty. W 1923 roku posiadał przydział mobilizacyjny do 20 pułku piechoty w Krakowie[1].
Do przedwczesnej śmierci prowadził kancelarię adwokacką w Krakowie.
Pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w grobowcu rodzinnym, w pasie 46[2].
Zobacz też
- Więcej na temat procesu legionistów w: Roman Górecki
Przypisy
- ↑ Rocznik Oficerski 1923, Ministerstwo Spraw Wojskowych, Oddział V Sztabu Generalnego Wojska Polskiego, Warszawa 1924, s. 183, 469.
- ↑ Karolina Grodziska-Ożóg: Cmentarz Rakowicki w Krakowie (1803-1939). Wyd. II. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1987, s. 150. ISBN 83-08-01428-3.
Bibliografia
- Tomasz Weiss, „Legenda i prawda Zielonego Balonika”, wyd.II, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1987
- Tadeusz Żeleński-Boy, „Znaszli ten kraj i inne wspomnienia”, PIW 1956 t.II.
- Jakub Zakrzewski, „Z biegiem lat, z biegiem nocy” wspomnienie o Tadeuszu Zakrzewskim.
Media użyte na tej stronie
Naramiennik kapitana Wojska Polskiego (1919-39).
.png)
Lesser coat of arms of the Austrian Empire form the Congress of Vienna in 1815 until the Austro-Hungarian Compromise of 1867. It then represented the Cisleithanian territories of Austria-Hungary in the Reichsrat until 1915.
It shows the arms of Habsburg-Lorraine encircled by the chain of the Order of Golden Fleece, surmounted on the crowned Austrian imperial double-headed eagle clutching in its claws the Imperial orb, sceptre and sword, with the Imperial Crown of Rudolf above.
After 1915 the inescutcheon only displayed the red-white-red arms of Austria.
Autor: Kordiann, Licencja: CC BY-SA 4.0
Grób prof. Wincentego Zakrzewskiego na Cmentarzu Rakowickim