Tadeusz Sznuk
 Tadeusz Sznuk na planie teleturnieju Jeden z dziesięciu (2021) | |
| Data i miejsce urodzenia | 16 lipca 1943 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
   | |
 | Głos Tadeusza Sznuka Nagranie z 2006 |
| Problem z odtwarzaniem tego pliku? Zobacz strony pomocy. | |
Tadeusz Maria Sznuk (ur. 16 lipca 1943 w Kielcach[1]) – polski dziennikarz radiowy, prezenter telewizyjny, lektor filmowy i pilot, z wykształcenia elektronik. Prowadzący teleturniej Jeden z dziesięciu (od 1994).
Życiorys
Syn Stanisława. Pochodzi z Kielc[2]. Absolwent XXX Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Śniadeckiego w Warszawie (1960)[3]. W 1970 ukończył studia na Wydziale Elektroniki Politechniki Warszawskiej z tytułem zawodowym magistra inżyniera elektronika[1]. Przez dziesięć lat pracował w zawodzie inżyniera[4].
W latach 1959–1964 pracował jako lektor i reporter Rozgłośni Harcerskiej. Od 1969 związany z Polskim Radiem jako lektor, dziennikarz i komentator[1] – najpierw w Programie 3[5] (gdzie prowadził m.in. audycję MiniMax), a od 1973 w Programie 1. Pod kierunkiem Aleksandra Tarnawskiego wraz z Andrzejem Matulem, Mieczysławem Marciniakiem i Piotrem Sadowskim tworzył w 1973 audycję Sygnały dnia w Programie 1. Popularność przyniosła mu inna audycja w tej stacji – Lato z radiem[3] (pierwszy raz była na antenie 1 lipca 1971). W latach 70. co niedzielę był głosem audycji Muzykalny detektyw.
W latach 70. był jednym z prezenterów (obok Bożeny Walter, Edwarda Mikołajczyka i Tomasza Hopfera) programu Studio 2 w TVP[1]. Prowadził programy Świadkowie oraz Progi i bariery[6], a także koncerty Festiwalu Polskiej Piosenki w Opolu. W latach 80. współprowadził Festiwal Piosenki Radzieckiej. 27 kwietnia 1986 prowadził Turniej Miast „Sanok-Bolesławiec”[7]. W 1994 zaczął prowadzić teleturniej Jeden z dziesięciu emitowany najpierw w TVP2[1], a od 2018 w TVP1.
Był lektorem wielu filmów dokumentalnych. Gościnnie pojawił się w filmach Niebieskie jak Morze Czarne (1971) oraz Sprawa inżyniera Pojdy (1977)[8].
W 1989 bez powodzenia kandydował w wyborach do Senatu PRL jako kandydat niezależny w województwie warszawskim, zdobywając 155 tysięcy głosów[9].
Został pilotem samolotów i śmigłowców[3], prowadził i komentował różne imprezy lotnicze (m.in. Air Show 2009 w Radomiu, Piknik Lotniczy w Płocku, Mazury AirShow w Giżycku i inne). Został członkiem Krośnieńskiego Klubu Seniorów Lotnictwa im. gen. Ludomiła Rayskiego przy Aeroklubie Podkarpackim[10]. Publikował w czasopiśmie „Skrzydlata Polska”[11].
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[12]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2005)[13]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[14]
- Tytuł honorowego obywatela Giżycka (2014)[15]
- Złoty Mikrofon[1] (1988)
- Diamentowy Mikrofon[3] (2005)[16]
- Mistrz Mowy Polskiej[3] (2002)
- Telekamera w kategorii „osobowość telewizyjna” (2013[17], 2014[18], 2015[19])
- Złota Telekamera (2016)
- Superwiktor (2013)[20]
- Złoty Hipolit (2016)[21]
- Członek honorowy Łódzkiego Klubu Seniorów Lotnictwa oraz „Złoty Mikrofon” przyznany przez Klub Lotniczy „Na Prostej” (2017)[22]
Przypisy
- ↑ a b c d e f Elżbieta Ciborska: Leksykon polskiego dziennikarstwa. Warszawa: Dom Wydawniczy Elipsa, 2000, s. 548. ISBN 83-7151-330-5.
- ↑ Bibliografia regionalna 2006. Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Witolda Gombrowicza w Kielcach, 2012. s. 393. [dostęp 2016-02-05].
- ↑ a b c d e Znani absolwenci. trzydziestka.edu.pl. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Tatiana Naklicka: Tadeusz Sznuk ma już 76 lat! Wszystko, co warto wiedzieć o słynnym prowadzącym: Po pierwsze – inżynier Sznuk!. wp.pl, 16 lipca 2019. [dostęp 2019-07-17].
- ↑ Tatiana Naklicka: Tadeusz Sznuk ma już 76 lat! Wszystko, co warto wiedzieć o słynnym prowadzącym: Lato z Tadeuszem Sznukiem. wp.pl, 16 lipca 2019. [dostęp 2019-07-17].
- ↑ Tadeusz Sznuk: „Zaczęło się tak niewinnie”. interia.pl, 15 lutego 2016. [dostęp 2021-10-27].
- ↑ Turniej… turniej… i po turnieju. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 5, nr 14 (377) z 10–20 maja 1986. Sanocka Fabryka Autobusów. [dostęp 2016-02-04].
- ↑ Tadeusz Sznuk w bazie filmpolski.pl. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Senatu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 150).
- ↑ Józef Zuzak: Jubileusz 30–lecia Krośnieńskiego Klub Seniorów Lotnictwa. lotnisko-krosno.com.pl, 2012. [dostęp 2016-02-05].
- ↑ Wyszło! Panu Prezydentowi!. altair.com.pl, 2009. [dostęp 2016-02-05].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 września 2011 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2012 r. poz. 81).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 września 2005 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1174).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 19 stycznia 1998 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1998 r. nr 6, poz. 135).
- ↑ Tadeusz Sznuk Honorowym Obywatelem Giżycka. wm.pl, 14 listopada 2014. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Warszawa. Diamentowy Mikrofon dla Andrzeja Mularczyka. e-teatr.pl, 2 grudnia 2005. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Laureaci 2013. telekamery.pl. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Laureaci 2014. telekamery.pl. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Laureaci 2015. telekamery.pl. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Rozdano Wiktory! Lista zwycięzców. telemagazyn.pl, 7 kwietnia 2013. [dostęp 2015-04-09].
- ↑ Tadeusz Sznuk z nagrodą Złotego Hipolita. interia.pl, 5 listopada 2016. [dostęp 2016-11-05].
- ↑ 92. urodziny lotniska – „Złoty Mikrofon” dla Tadeusza Sznuka. airport.lodz.pl, 15 września 2017. [dostęp 2018-10-27].
Media użyte na tej stronie
Autor: Wojciech Pędzich, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tadeusz Sznuk w scenografii teleturnieju „Jeden z dziesięciu”.
