Tadeusz Zbigniew Dworak

Tadeusz Zbigniew Dworak

Podczas Festiwalu Literatury Popularnej w Krakowie w czerwcu 2005 roku
Data i miejsce urodzenia	14 października 1942 Posądza
Data śmierci	13 czerwca 2013
Doktor habilitowany nauk technicznych
Specjalność: ogrzewnictwo, wentylacja, klimatyzacja
Alma Mater	Uniwersytet Jagielloński i Moskiewski Uniwersytet Państwowy im. M.W. Łomonosowa
Habilitacja	1991 – ochrona środowiska Akademia Górniczo-Hutnicza
Praca zawodowa
Uczelnia	Uniwersytet Jagielloński
Okres zatrudn.	do 1976
Uczelnia	Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Okres zatrudn.	od 1981
Odznaczenia

Tadeusz Zbigniew Dworak (ur. 14 października 1942 w Posądzy, zm. 13 czerwca 2013) – polski astronom, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Akademii Górniczo-Hutniczej, pisarz, autor opowiadań science fiction, autor lub współautor 8 książek popularnonaukowych, 150 publikacji przeglądowych i popularnonaukowych, recenzent 85 książek naukowych i popularnonaukowych, a także tłumacz wielu zagranicznych publikacji i książek popularnonaukowych.

Życiorys

Studiował fizykę i astronomię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie i fizykę atmosfery na Uniwersytecie im. Łomonosowa w Moskwie. Po ukończeniu studiów pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ, gdzie pod kierunkiem Kazimierza Kordylewskiego uzyskał doktorat z badań nad gwiazdami zaćmieniowymi. Po uzyskaniu stopnia doktora w dalszym ciągu pracował w Obserwatorium Astronomicznym UJ. W związku z reorganizacją Obserwatorium, po roku 1976 pracował w Zakładzie Meteorologii Kosmicznej IMGW, pracując m.in. nad interpretacją zdjęć satelitarnych. Od roku 1981 pracował w Instytucie Kształtowania i Ochrony Środowiska AGH jako specjalista z dziedziny fizyki atmosfery, rozwijając metody monitoringu środowiska, teledetekcji i inne^[1].

Grób prof. Tadeusza Dworaka na Cmentarzu Prądnik Czerwony

W 1991 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie rozprawy Metodyka teledetekcyjnych badań zapylenia atmosfery. Pracował również jako profesor w Instytucie Politechnicznym Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Stanisława Pigonia w Krośnie. Był promotorem 5 prac doktorskich.

Pochowany na cmentarzu Batowickim w Krakowie (kw. XCIV-5-5)^[2].

Działalność literacka

Debiutem literackim Dworaka było słuchowisko Temida, napisane wspólnie z Romanem Danakiem, nadane w 1967 przez krakowską rozgłośnię Polskiego Radia i opublikowane (pod pseudonimem Zbigniew Skawski) w „Młodym Techniku” rok później. Publikował później również w czasopismach „Wiedza i Życie” i „Razem”. Debiutem książkowym Danaka i Dworaka był zbiór opowiadań Jana Ciągwy władza nad materią. Jego utwory tłumaczone były na esperanto i język węgierski.

Twórczość

Książki popularnonaukowe

• Świat planet (współautor: Konrad Rudnicki, PWN 1979, ISBN 83-01-01480-6, II wydanie PWN 1983, ISBN 83-01-04778-X)
• Astrologia. Astronomia. Astrofizyka (I wydanie LSW 1980, ISBN 83-205-3227-2, II wydanie LSW 1986, ISBN 83-205-3750-9)
• Z astronomią za pan brat (Iskry 1989, ISBN 83-207-1064-2)
• Wszechświat i ewolucja (współautorzy: Zbigniew Sołtyk, Marek Żbik, LSW 1989, ISBN 83-205-4037-2)
• Planety, gwiazdy, Wszechświat (współautor: Ludwik Zajdler, KAW 1989, ISBN 83-03-02491-4)
• Milczenie Wszechświata (współautorzy: Zbigniew Paprotny, Zbigniew Sołtyk, WP 1997, ISBN 83-214-1026-X)
• Odległe planety w Układzie Słonecznym (współautor: Jerzy Kreiner, WN PWN 2000, ISBN 83-01-13164-0)

Zbiory opowiadań

• Jana Ciągwy władza nad materią (Iskry 1977, współautor: Roman Danak)

Przypisy

Bibliografia

• Andrzej Niewiadomski, Antoni Smuszkiewicz, Leksykon polskiej literatury fantastycznonaukowej, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1990
• „Posłowie” Zbigniewa Dworaka. W: Roman Danak: Sotnie Łysego Iwanki : powieść SF. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Pedagogicznej, 1994, s. 377-383. ISBN 83-900933-7-5.