Tadeusz de Thun

Tadeusz de Thun
Ilustracja
Tadeusz de Thun w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia11 października 1897
Kodłutowo
Data i miejsce śmierci20 kwietnia 1974
Londyn
Poseł na Sejm IV kadencji (II RP)
Okresod 1935
do 1938
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi

Tadeusz de Thun (ur. 11 października 1897 w Kodłutowie, zm. 20 kwietnia 1974 w Londynie) – polski rolnik, ziemianin, działacz społeczny, polityk, poseł na Sejm w II RP.

Życiorys

Był synem Wincentego (1852–1920) i Jadwigi z Wiśniewskich. Miał siostrę Zofię (ur. 1893) i brata Jana Stanisława (1896–1948). Ukończył gimnazjum Edwarda Ronthalera w Warszawie i studia rolnicze w SGGW. W czasie I wojny światowej służył w I Brygadzie Legionów Polskich (1915–1917), był oficerem rezerwy 2 Pułku Ułanów Grochowskich. W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej.

Po wojnie pracował jako członek wydziału powiatowego, rady powiatowej i zarządu okręgowego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych (TOiKR). Był wiceprezesem oddziału rawskiego Związku Ziemian. Po śmierci ojca przejął majątek Kodłutowo, w gminie Raciąż.

15 kwietnia 1928 ożenił się z Anną Korolec h. Prus II (1900–1961), której pierwszym mężem był hr. Włodzimierz Jerzy Dąmbski (1887–1941), wnuk Gustawa Dąmbskiego – porucznika wojsk polskich w powstaniu listopadowym i posła na sejm berliński[1].

W latach 30. mieszkał w Zabłociu. W 1935 został posłem IV kadencji (1935–1938) wybranym z listy państwowej 14 833 głosami z okręgu nr 14 (powiaty: skierniewicki, grójecki i rawsko-mazowiecki). Pracował w komisji regulaminowej[2][3].

Po wybuchu II wojny światowej brał udział w kampanii wrześniowej 1939. Wojna rozdzieliła Tadeusza i jego żonę. Wyemigrował z kraju, najpierw do Francji, a następnie do Anglii, żona pozostała w kraju.

Zmarł na emigracji w Londynie i tam jest pochowany.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Tadeusz de Thun w Wielkiej genealogii Minakowskiego. [dostęp 2012-06-02].
  2. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 120.
  3. ↑ Biblioteka Sejmowa – Parlamentarzyści RP: Tadeusz de Thun. [dostęp 2012-06-02].
  4. ↑ M.P. z 1933 r. nr 131, poz. 172 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  5. ↑ M.P. z 1934 r. nr 259, poz. 340 „za zasługi na polu pracy na rzecz Pożyczki Narodowej”.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie