Tanya Roberts

Tanya Roberts
Ilustracja
Tanya Roberts (1982)
Imię i nazwisko

Victoria Leigh Blum

Data i miejsce urodzenia

15 października 1949
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

4 stycznia 2021
Los Angeles

Zawód

aktorka, modelka, producentka filmowa

Współmałżonek

Barry Roberts
(1974–2006; jego śmierć)

Lata aktywności

1975–2006

Tanya Roberts, właśc. Victoria Leigh Blum[1][2] (ur. 15 października 1949 w Nowym Jorku, zm. 4 stycznia 2021 w Los Angeles[3]) – amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa, modelka i producentka filmowa. Występowała jako Julie Rogers w piątym i ostatnim sezonie serialu ABC Aniołki Charliego (1980–1981), jako Kiri w filmie fantastyczno-przygodowym Władca zwierząt (1982), Stacey Sutton w filmie z cyklu o Jamesie Bondzie Zabójczy widok (1985) i jako Midge Pinciotti w sitcomie CBS Różowe lata siedemdziesiąte (1998–2004)[4].

Życiorys

Wczesne lata

Urodziła się 15 października 1949 (niektóre źródła podają 1955[5][6]) na nowojorskim Bronksie jako córka Dorothy Leigh (z domu Smith) Blum i Oscara Maximiliana Bluma[7][8]. Jej matka była Żydówką, a ojciec był pochodzenia irlandzkiego i austriackiego[9][10][11]. Jej rodzice wzięli ślub w Dorset, kiedy jej ojciec służył w armii amerykańskiej podczas II wojny światowej. Ojciec utrzymywał rodzinę ze skromnych dochodów, pracując jako sprzedawca piór wiecznych i długopisów na Manhattanie[12]. Jej dziadek ze strony ojca, Theodor Blum, był jednym z pierwszych stomatologów, którzy zastosowali prześwietlenie i znieczulenie miejscowe w stomatologii[13].

Wychowywała się w środkowym Bronksie ze starszą siostrą Barbarą[14]. Jej rodzice rozwiedli się gdy była nastolatką[15]. Przez kilka lat mieszkała ze swoją matką w Toronto, gdzie zaczęła opracowywać portfolio i plany odnośnie do swojej kariery[16].

Początki kariery

Przeniosła się do Nowego Jorku, gdzie mając 17 lat podjęła pracę jako modelka Sears Holdings oraz telewizyjnych spotów reklamowych okularów przeciwsłonecznych, Excedrin, Ultra Brite, Clairol i Cool Ray. Uczyła się tańca u Arthura Murraya[17]. Przez pięć lat w Bronksie ćwiczyła wymowę i głos. Studiowała aktorstwo u Lee Strasberga i Uty Hagen[18].

Swoją karierę aktorską zapoczątkowała występami w produkcjach off-broadwayowskich: Piknik Williama Inge, Antygona Sofoklesa, Przystanek autobusowy (Bus Stop) Williama Inge i Urodzeni wczoraj (Born Yesterday) Garsona Kanina[19].

Debiutowała na ekranie w dreszczowcu Ostatnia ofiara (Forced Entry, 1975) z udziałem Nancy Allen i Michaela Tucci. Grała w nim Nancy Ulman, skromną, podmiejską gospodynię domową z dwójką dzieci, domem i mężem[20], która była w istocie tytułową postacią filmu – ostatnią ofiarą maniakalnego mordercy kobiet[20]. W komediodramacie Dziewczęcy Yum-Yum (The Yum-Yum Girls, 1976) z Judy Landers wystąpiła w trzecioplanowej roli początkującej modelki April. W dramacie biograficznym Larry’ego Cohena Prywatne akta Hoovera (The Private Files of J. Edgar Hoover, 1977) z Broderickiem Crawfordem w roli szefa FBI Hoovera była stewardesą, który została porwana. W dramacie sensacyjnym Palce (Fingers, 1978)[21] wystąpiła w bikini przy basenie w 30-sekundowej scenie erotycznej, w której zostaje zgwałcona w damskiej toalecie przez Jimmy’ego Fingera (Harvey Keitel)[22][23]. To jedna z najgorszych, najbardziej niezręcznych „scen erotycznych” w historii kina. W rzeczywistości jest tak odpychająca, że nawet nie ma się ochoty wychwalać skąpych zalet super-eleganckiego różowego bikini Tanyi Roberts – napisał jeden z recenzentów[24]. W slasherze klasy B Pułapka na turystów (Tourist Trap, 1979) wystąpiła w roli prowokacyjnej Becky[25], która wraz z grupą przyjaciół podczas wycieczki samochodowej trafia do przerażającego muzeum przydrożnego prowadzonego przez psychopatycznego zabójcę granego przez Chucka Connersa[26][27].

W telewizyjnym komediodramacie NBC Plaża Zuma (Zuma Beach, 1978) na podstawie scenariusza Johna Carpentera z Suzanne Somers, Kimberly Beck, Michaelem Biehnem, Timothym Huttonem i Rosanną Arquette pojawiła się na krótko jako czarnowłosa plażowiczka Denise w białym bikini, która podsłuchuje w toalecie głównego bohatera biernego piosenkarza rockowego[28]. W innym telewizyjnym komediodramacie NBC Rozkosze zatoczki (Pleasure Cove, 1979) z piosenkarzem Tomem Jonesem i Davidem Hasselhoffem była jedną z gości kurortu. Była brana pod uwagę do roli Jenny w komedii romantycznej Blake’a Edwardsa Dziesiątka (10, 1979), którą ostatecznie zagrała Bo Derek[29]. W odcinku serialu NBC Najwięksi bohaterowie Biblii (Greatest Heroes of the Bible) - pt. Wyzwanie Jakuba (Jacob’s Challenge, 1979) u boku Barry’ego Williamsa w roli Jakuba i June Lockhart jako Rebeki zagrała postać Basematy, córki Izmaela, siostrzenicy Izaaka i trzeciej żony Ezawa[30].

Aniołki Charliego

Po tym jak Shelley Hack odeszła z serialu kryminalnym Aaron Spelling Productions Aniołki Charliego, latem 1980 Roberts zgłosiła się na casting do piątego sezonu. Nieco wcześniej wystąpiła w dwóch produkcjach telewizyjnych Aarona Spellinga; jako policjantka Britt Blackwell w dwóch odcinkach serialu kryminalnego Vega$ pt. Zabójca gliniarzy ze Złotej Bramy (The Golden Gate Cop-Killer, 1980) z Robertem Urichem i Michelle Phillips oraz była jedną z ofiar dziwacznych seryjnych morderstw z klubu dyskotekowego na wyspie Oʻahu w sensacyjnym dramacie kryminalnym Misja Waikiki (Waikiki, 1980) z Donną Mills, Branscombem Richmondem i Dackiem Rambo[31].

Ostatecznie została wybrana spośród ok. 2 tys. kandydatek do roli trzeciego „aniołka” jako absolwentka szkoły dla modelek Julie Rogers, która wraz z Kally Garrett (Jaclyn Smith) i Kris Munroe (Cheryl Ladd) pracuje w agencji detektywistycznej[32]. Jej bohaterka zdolna przeżyć na ulicy w warunkach ekstremalnych, miała rudoblond włosy, skrzące się niebieskie oczy, ponętną figurę i zadyszany głos[19]. Producenci mieli nadzieję, że jej obecność ożywi spadkowe oceny i odnowi zainteresowania mediów serialem. Pomimo tego, że Cheryl Ladd była faworyzowana przez scenarzystę i producenta Edwarda J. Lakso, kiedy Roberts dołączyła do obsady Aniołków Charliego, jako Julie Rogers królowała w swoim sezonie, a większość fabuł obracała się wokół niej, podczas gdy jej doświadczone współpracowniczki, Kris i Kelly, stały się wtedy swego rodzaju aniołkami drugoplanowymi. Serial przyniósł Roberts 12 tys. dolarów za odcinek[33].

Przed premierą sezonu Roberts znalazła się na okładce magazynu „People” z nagłówkiem z pytaniem, „czy Roberts będzie w stanie uratować spadającą oglądalność Aniołków?” Pomimo szaleńczego debiutu Tanyi Roberts, jej premierowy odcinek w listopadzie 1980 przyniósł słabe oceny. Serial został następnie przeniesiony do kilku różnych szczelin czasowych w harmonogramie transmisji, co spowodowało spadek oglądalności wraz z postępem sezonu. Po zaledwie 16 odcinkach piątego sezonu oglądalność drastycznie spadła do 59 w rankingu z zaledwie 65 propozycji i została zaprzestana w czerwcu 1981. W filmie kinowym McG Aniołki Charliego: Zawrotna szybkość (Charlie’s Angels: Full Throttle, 2003) w scenie gdy Madison Lee (Demi Moore) przebywa z biurze Townsend, na ścianie za nią wisi seria zdjęć, w tym Julie Rogers[34].

Po śmierci Tanyi Roberts, jej koleżanka z serialu Jaclyn Smith opublikowała na Instagramie wiadomość: „Tanya dołączyła do Aniołków Charliego w ostatnim sezonie, zamykając go tak, jak początkowo planowano z rudowłosą, brunetką i blondynką. Przyniosła radość tak wielu ludziom i miała karierę trwającą od dziesięcioleci”[35].

Władca zwierząt

Tanya Roberts i Stacy Keach w scenie z filmu Zabij mnie, zabij siebie (1983)

Po sukcesie telewizyjnym Tanya Roberts rozpoczęła karierę w kinie. Jej image, na który wpłynęła osobowość „ostatniego aniołka”, predestynował ją do ról dekoracyjnych[36]. W przygodowym filmie fantasy Władca zwierząt (1982) zagrała niewolnicę Kiri (o rolę ubiegała się również 18-letnia wtedy Demi Moore) uratowaną przez tytułowego bohatera Dara (Marc Singer), a jednym z elementów promocji filmu była okładka i zdjęcia z Tanyą Roberts w miesięczniku „Playboy” (z października 1982)[37].

Tanya Roberts pokazała autentyczny talent do autoparodii w roli atrakcyjnej sekretarki Veldy w telewizyjnym filmie detektywistycznym CBS Zabij mnie, zabij siebie (Murder Me, Murder You, 1983)[38]; gdy jednak przyszedł czas rozwinąć film do odcinków serialu, Roberts miała inne zobowiązania, i została zastąpiona przez aktorkę Lindsay Bloom[39]. We włoskim filmie fantastyczno-przygodowym Serca i zbroja (Paladini-storia d’armi e d’amori, 1983)[40] na podstawie powieści średniowiecznej Orland szalony z Ronnem Mossem wcieliła się w postać księżniczki Maurów.

Sheena

W 1984, John Guillermin, reżyser King Konga i Śmierci na Nilu, po przeszukiwaniu zaledwie kilku tygodni, obsadził ją w roli tytułowej Tarzana w spódnicy (brane też były pod uwagę Bo Derek, Jodie Foster i Raquel Welch), w ekranizacji komiksu o dziewczynie, której biali rodzice zostali zamordowani na Safari, a ona wychowana została przez szamankę z jednego z afrykańskich plemion[41]. Jednak Sheena: królowa dżungli okazała się niezwykle sprzecznym filmem[42]; powstał z myślą o stworzeniu kinowej bohaterki, na której mogłyby się wzorować młode dziewczyny, a tymczasem pomysł marketingowy ze zdjęciami Tanyi Roberts w niezwykle odkrywczym stroju z dżungli sprawił, że Sheena była nieodpowiednia dla dzieci[42]. Ponadto film otrzymał najgorsze recenzje roku, w pierwszym tygodniu zarobił zaledwie 5,7 miliona dolarów[42], zdobył reputację jednego z najgorszych dzieł lat 80.[42] i był nominowany do Złotej Maliny w pięciu kategoriach: „Najgorsza aktorka” (Tanya Roberts, a laureatką została Bo Derek), „Najgorsze zdjęcia”, „Najgorszy reżyser”, „Najgorszy scenariusz” i „Najgorsza muzyka filmowa”, ale odniósł kultowy sukces na domowych wideo i DVD[43]. Krytyczka Pauline Kael, w bardziej wyważonej recenzji dla „The New Yorker”, opisuje Roberts w roli Sheeny jako mającą „zapatrzoną, komiksową nieprzejrzystość [...] Jest chodzącą, mówiącą ikoną”[8]. Z kolei Lesley Coffin na łamach The Mary Sue napisała, że „Roberts rzeczywiście może pokazać autentyczne emocje. Zastanawiam się, czy sposób, w jaki została skreślona jako ładna buźka w latach 80., uniemożliwił jej rozwinięcie bardziej znaczących umiejętności aktorskich”[44].

Dziewczyna Bonda

W 1985, dzięki udanemu występowi we Władcy zwierząt, dostała się do obsady filmu z cyklu o Jamesie Bondzie Zabójczy widok w reż. Johna Glena u boku Rogera Moore’a[45][46] jako geolog stanowa Stacey Sutton, wnuczka potentata naftowego, którego firmę przejmuje Zorin (Christopher Walken)[47]. Do tej roli kandydowała także Bo Derek[48], była też rozważana kandydatura Priscilli Presley i Sharon Stone. Roberts odrzuciła propozycję roli Brendy Wyatt w Nieśmiertelnym na rzecz udziału w filmie o Jamesie Bondzie z nadzieją na rozwój kariery[49]. – „Czułam się tak, jakby każda dziewczyna, która kiedykolwiek była dziewczyną Bonda, gdy kariera prowadzi donikąd, więc byłem trochę ostrożna. Powiedziałam mojemu agentowi: „Nikt nigdy nie pracuje po tym, jak dostaje film o Bondzie”, a on odpowiedział mi: „Żartujesz? Glenn Close zrobiłaby to, gdyby mogła”[50]. Jednak między duetem Tanya Roberts-Roger Moore zabrakło „ekranowej chemii”; według książki Aging Heroes: Growing Old in Popular Culture Roberts była o dwadzieścia siedem lat młodsza od Moore’a[51], a gdy Roger Moore dowiedział się, że jest starszy od matki Tanyi Roberts, chciał opuścić plany filmowy[52][53][54][55]. Film okazał się sukcesem komercyjnym, chociaż Roberts została skrytykowana za brak psychologicznej głębi jej postaci[56][57] i była nominowana do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki[58] (laureatką Złotej Maliny została Linda Blair), a fani serii o Bondzie okrzyknęli ją najlepiej wrzeszczącą dziewczyną Bonda[59][60]. Otrzymała też nominację do nagrody Bravo Otto, przyznawanej przez dwutygodnik niemiecki dla młodzieży „Bravo”. W 2006 „Entertainment Weekly” umieścił Sutton jako drugą najgorszą dziewczynę Bonda[61], według kanadyjskiego magazynu Dose była szóstą najlepszą dziewczynę Bonda, a na liście 55. dziewczyn Bonda sporządzonej przez Film School Rejects zajęła 36 miejsce[62].

Kolejne role ekranowe

Tanya Roberts grała później jedynie w niskobudżetowych produkcjach. Jej kolejne role filmowe opierały się w głównej mierze na jej fizycznych atrybutach[63]. Komedia Hala Needhama Trzaskające się ciała (Body Slam, 1987) z Dirkiem Benedictem i dramat sensacyjny Czyściec (Purgatory, 1988) o kobiecie niesłusznie uwięzionej w Afryce, w niewielkim stopniu poprawiły jej reputację jako aktorki, podczas gdy dreszczowiec sensacyjny Brutalna gra (Legal Tender, 1991) z Robertem Davi, ze scenariuszem jej męża Barry’ego Robertsa, nie był sukcesem kasowym[64]. W latach 90. najczęściej można ją było zobaczyć w dreszczowcach erotycznych, wydawanych od razu na VHS, takich jak Nocne oczy (1990)[65], Wewnętrzne sanktuarium (1991)[66], Grzechy pożądania (Sins of Desire, 1993) jako detektyw pracująca pod przykrywką w klinice seksualnej, Dolna głębia (Deep Down, 1994) oraz jako prowadząca w radiu audycję w 12-odcinkowym serialu Gorąca linia (Hot Line, 1994-1996)[67].

W 1995 była przesłuchiwana do roli Kate Roberts w operze mydlanej NBC Dni naszego życia, lecz ostatecznie postać tę dostała Lauren Koslow. Według reżysera Donalda Farmera Roberts odrzucił rolę Lisy w dreszczowcu psychologicznym Vicious Kiss (1995), którą grała Margaux Hemingway. Pojawiła się w grze komputerowej CD-ROM „Pandora dyrektywna” (1996). W sitcomie Showtime Barbershop (2005) wystąpiła w roli Ellie Palmer, macochy Calvina[68].

Różowe lata siedemdziesiąte

23 sierpnia 1998 przyjęła rolę Midge Pinciotti, matki Donny (Laura Prepon) w sitcomie CBS Różowe lata siedemdziesiąte[69]. W swoim nekrologu w „The Guardian”, Ryan Gilbey chwalił jej występ w Różowych latach siedemdziesiąte w roli „coraz bardziej niezadowolonej z życia gospodyni domowej”[8]. Opuściła serial po trzecim sezonie 22 maja 2001 z powodu śmiertelnej choroby męża[70]. Powróciła do kilku specjalnych występów gościnnych w 6. i 7. sezonie w 2004[71][72].

Życie prywatne

Była „buntowniczym dzieckiem”, porzuciła szkołę w wieku 15 lat, pojechała autostopem po Stanach Zjednoczonych i wyszła za mąż. Małżeństwo to zostało wkrótce anulowane przez jej teściową[73]. W 1981 spotykała się z egipskim producentem filmowym Dodi Fayedem[74].

Na swojej drodze poznała Barry’ego Robertsa (ur. 3 kwietnia 1946 roku w Nowym Jorku), ówczesnego studenta psychologii, za którego w 1974 wyszła za mąż[75]. W 1977 przeprowadziła się wraz z mężem do Hollywood[76]. Barry Roberts zmarł po czterech i pół roku walki z zapaleniem mózgu[77], 15 czerwca 2006 w Los Angeles, w wieku 60 lat[78][79].

Jej siostra Barbara Chase, z zawodu psycholog, w latach 1978–1992 była żoną Timothy’ego Leary’ego.

Roberts napisała przedmowę do książki The Q Guide to Charlie’s Angels (2008)[80]. Została opisana przez swojego publicystę jako obrończyni praw zwierząt[81]. Podczas pandemii COVID-19 utrzymywała aktywną obecność w mediach społecznościowych, prowadząc czaty wideo na Facebooku i Zoomie[82].

Roberts zawsze podkreślała, że w głębi serca jest związana z Nowym Jorkiem i to nie tylko dlatego, że nienawidzi jazdy. „Los Angeles doprowadza cię do szału”, powiedziała w wywiadzie dla magazynu „People” z 1981[83]. „Przywykłam do pogody, spacerów i ludzi, którzy mówią, co mają na myśli”[83].

Śmierć

24 grudnia 2020 w Wigilię Bożego Narodzenia Roberts nagle zasłabła i zemdlała po powrocie do domu ze spaceru ze swoimi psami, po czym została zabrana do szpitala, a później podłączona do respiratora; nie była chora na COVID-19, wcześniej też nie miała żadnych problemów ze zdrowiem[84][85]. Początkowo Mike Pingel, rzecznik aktorki, przedwcześnie poinformował o tym, że Roberts zmarła 3 stycznia 2021. Zacytowało go wiele amerykańskich mediów, a także niektóre agencje prasowe, w tym amerykańska AP, niemiecka dpa i francuska AFP. Mylne informacje o śmierci aktorki podał agentowi Lance O’Brien, partner Tanyi Roberts, z którą był w związku przez 18 lat. W rozmowie z magazynem TMZ wyjaśnił, że podczas odwiedzin w szpitalu widział, jak jego partnerka otwiera a później zamyka oczy[86]. Stąd wywnioskował, że aktorka zmarła i postanowił bez słowa opuścić szpital. O’Brien tłumaczył, że nie chciał sugerować, że zmarła, ale była poważnie chora na infekcję dróg moczowych, która dostała się do jej narządów i krwiobiegu, prowadząc do infekcji krwi zaostrzonej z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C. 4 stycznia rano otrzymał jednak telefon od lekarzy, którzy powiedzieli mu, że Tanya nadal żyje. Następnie, po telefonie od jednego z lekarzy opiekujących się Roberts, O’Brien potwierdził w rozmowie z portalem TMZ, że Tanya Roberts zmarła wieczorem z 4 stycznia na 5 stycznia w wieku 71 lat[87].

Filmografia

Filmy fabularne

  • 1975: Ostatnia ofiara (Forced Entry) jako Nancy Ulman
  • 1976: Dziewczęcy Yum-Yum (The Yum-Yum Girls) jako April
  • 1977: Prywatne akta Hoovera (The Private Files of J. Edgar Hoover) jako stewardesa
  • 1978: Fingers jako Julie
  • 1979: Pułapka na turystów (Tourist Trap) jako Becky
  • 1979: Rakieta tenisowa (Racquet) jako Bambi
  • 1979: Rozmarzona Kalifornia (California Dreaming) jako Stephanie
  • 1982: Władca zwierząt (The Beastmaster) jako Kiri
  • 1983: Serca i zbroja (Paladini – storia d'armi e d'amori/Hearts and Armour) jako Angelica (Isabella)
  • 1984: Sheena – królowa dżungli (Sheena) jako Sheena
  • 1985: Zabójczy widok (A View to a Kill) jako Stacey Sutton
  • 1987: Trzaskające się ciała (Body Slam) jako Candace Vandervagen
  • 1988: Czyściec (Purgatory) jako Carly Arnold
  • 1990: Przekręcona sprawiedliwość (Twisted Justice) jako sekretarka
  • 1990: Nocne oczy (Night Eyes) jako Nikki
  • 1991: Wewnętrzne sanktuarium (Inner Sanctum) jako Lynn Foster
  • 1991: Brutalna gra (Legal Tender) jako Rikki Rennick
  • 1992: Prawie w ciąży (Almost Pregnant) jako Linda Alderson
  • 1993: Grzechy pożądania (Sins of Desire) jako Kay Egan
  • 1994: Dolna głębia (Deep Down) jako Charlotte
  • 2006: Amerykanin w Chinach (An American in China) jako Silvia Braddock

Filmy TV

Seriale TV

  • 1980: Vega$ (Vega$: The Golden Gate Cop-Killer) jako oficer Britt Blackwell
  • 1980-81: Aniołki Charliego (Charlie’s Angels) jako Julie Rogers
  • 1982: Wymyślona wyspa (Fantasy Island) jako panna Amanda Parsons
  • 1982: Statek miłości (Love Boat, serial TV) – odcinek pt. Green, But Not Jolly/Past Perfect Love/Instant Family jako Diane Dayton
  • 1994: Prawo Burke’a (Burke’s Law) – odcinek pt. Kto zabił Nicka Hazarda? (Who Killed Nick Hazard?) jako Julie Readron
  • 1994: Gorąca linia (Hot Line) jako Rebecca
  • 1995: Jedwabne pończoszki (Silk Stalkings) jako Callie Callahan
  • 1996: Gorąca linia (Hot Line) jako Rebecca
  • 1997: Animowany serial Braci Bluesa (The Blues Brothers Animated Series) jako głos Toni G.
  • 1998: Bobry w akcji (The Angry Beavers) – odcinek pt. Same Time Last Week/Beaver Fever jako Marsha（głos）
  • 1998–2001: Różowe lata siedemdziesiąte (That ’70s Show) jako Midge Pinciotti
  • 2002: Luz we dwóch (Off Centre) – odcinek pt. Mike & Liz & Chau & Jordan jako Gretchen
  • 2003: Fillmore na tropie (Fillmore!) jako głos autorki
  • 2004: Różowe lata siedemdziesiąte (That ’70s Show) jako Midge Pinciotti
  • 2005: Eve – odcinek pt. Kung Fu Divas jako Rebeca
  • 2005: Barbershop jako Ellie Palmer
  • 2006: Różowe lata siedemdziesiąte (That ’70s Show) jako Midge Pinciotti

Filmy dokumentalne

  • 1995: Ulubione grzechy śmiertelne (Favorite Deadly Sins)
  • 2000: The Men Behind the Mayhem: The Special Effects of James Bond
  • 2000: Inside 'A View to a Kill
  • 2004: Hollywood Squares
  • 2004: UnConventional

Gry komputerowe

  • 1996: The Pandora Directive jako Regan Madsen

Przypisy

  1. ↑ Personalidade: Tanya Roberts (EUA). InterFilmes.com. [dostęp 2015-06-04]. (port.).
  2. ↑ Tanya Roberts TV. Listal. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  3. ↑ Tanya Roberts Dead at 65 After Premature Death Announcement. TMZ. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).
  4. ↑ Who is Tanya Roberts (actress)?. Omnilexica. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  5. ↑ Tanya Roberts. AlloCiné. [dostęp 2018-06-27]. (fr.).
  6. ↑ Tanya Roberts. Aveleyman.com. [dostęp 2015-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  7. ↑ Tanya Roberts obituary: A Charlie’s Angel and a Bond girl. „The Irish Times”, 9 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-22]. (ang.).
  8. ↑ a b c Ryan Gilbey: Tanya Roberts obituary. „The Guardian”, 6 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. (ang.).
  9. ↑ Tanya Roberts. TV.com. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  10. ↑ Tanya Roberts – What Nationality Ancestry Race. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-14)]. (ang.).
  11. ↑ Elizabeth Appelebaum: Charlie's Jewish Angel. The Detroit Jewish News. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  12. ↑ Tanya Roberts Biography (1955-). Film Reference. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  13. ↑ Benjamin McVay: Charlie’s Angels: A Scholars’ Spotlight. Cinema Scholars, 2021-07-16. [dostęp 2021-12-24]. (ang.).
  14. ↑ Tanya Roberts Bio. BuddyTV. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-28)]. (ang.).
  15. ↑ Tanya Roberts. ČSFD.cz. [dostęp 2015-11-24]. (cz.).
  16. ↑ Tanya Roberts (15 de Outubro de 1955). Filmow. [dostęp 2015-06-04]. (port.).
  17. ↑ Sheena (1984) – Page 3: The Star. Terrororstralis.com. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  18. ↑ Stephanie Toone: ‘That ’70s Show’ star, Bond Girl Tanya Roberts dies after premature death announcement. The Atlanta Journal-Constitution, 3 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  19. ↑ a b Tanya Roberts Talmudic Index SCORE2.3.2. The Watchmen. [dostęp 2015-08-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  20. ↑ a b Tanya Roberts' first film „The Last Victim”. Hill Place. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  21. ↑ Fingers (1978). Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  22. ↑ Misspent Youth: Tanya Roberts. Words Seem Out Of Place, 15 października 2018. [dostęp 2021-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-05)]. (ang.).
  23. ↑ Fingers (1978) Harvey Keitel Plays A Music Obsessed Pianist Debt Collector. Wolfman's Cult Film Club. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  24. ↑ Fingers (James Toback, 1978). House of Self-Indulgence. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  25. ↑ Tourist Trap (1979). DVDBeaver. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).
  26. ↑ Jayson Kennedy: It's Getting Warm in Here: Tanya Roberts in „Tourist Trap” (1979). Ghoulish Basement, 22 maja 2011. [dostęp 2021-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-05)]. (ang.).
  27. ↑ Stu: Tourist Trap (1979). Cult Celebrities, 16 marca 2019. [dostęp 2021-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-05)]. (ang.).
  28. ↑ James M. Tate: Endless Suzanne Somers at John Carpenter. Cult Film Freak, 2016-10-08. [dostęp 2022-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)]. (ang.).
  29. ↑ Tom Fordy: The woman who tamed Bond and The Beastmaster: why Tanya Roberts deserved better than her tragic end. The Telegraph, 2021-01-06. [dostęp 2022-11-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-11-02)]. (ang.).
  30. ↑ Greatest Heroes of the Bible (1978). FY! Charlie’s Angels. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  31. ↑ Stunt Rock: Waikiki (1980). The Betamax Rundown, 2014-02-24. [dostęp 2022-07-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-07-18)]. (ang.).
  32. ↑ Tanya Roberts. Cult Sirens. [dostęp 2015-06-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  33. ↑ Anthony Hayward: Tanya Roberts: Actor who starred in Charlie’s Angels and That ’70s Show. „The Independent”, 21 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-22]. (ang.).
  34. ↑ Jake Dee: 10 Things You Didn't Know About Charlie's Angels: Full Throttle. Screen Rant, 17 listopada 2019. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  35. ↑ Dory Jackson, Andy Swift: Tanya Roberts Dies: Charlie's Angels Co-Star Jaclyn Smith Remembers How 'She Brought Joy to So Many People'. TV Line, 5 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  36. ↑ Hal Erickson: Tanya Roberts Biography. AllMovie. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  37. ↑ Tanya Roberts Magazines. FamousFix. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  38. ↑ Tanya Roberts. MYmovies. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (wł.).
  39. ↑ Tanya Roberts Biography. Rotten Tomatoes. [dostęp 2015-08-07]. (ang.).
  40. ↑ Tanya Roberts (Victoria Leigh Blum). filmfilm.it. [dostęp 2015-06-04]. (wł.).
  41. ↑ Rob Kelly (2018-05-06): Reel Retro Cinema: The Lurid Misfire That Was 1984’s „Sheena, Queen of the Jungle”. 13thdimension.com. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-09)]. (ang.).
  42. ↑ a b c d Mike McGranaghan (2018-06-22): 25 Lowest-Grossing Superhero Movies Ever Made. Screen Rant. [dostęp 2018-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  43. ↑ Jarosław Kowal (2018-02-18): Sheena: królowa dżungli. Czarna Pantera i Wonder Woman w jednym. film.org.pl. [dostęp 2018-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (pol.).
  44. ↑ Lesley Coffin (2015-03-26): Re-View: Sheena: Queen of the Jungle, The Marvel Movie Nobody Remembers. The Mary Sue. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  45. ↑ Jason Chester (2019-10-04): Roger Moore EXC: Late actor's son Geoffrey believes his father was right to walk away from Bond. „Daily Mail”. [dostęp 2019-11-07]. (ang.).
  46. ↑ Ryan Parry (2015-11-04): Curse of the Bond girl?. „Daily Mail”. [dostęp 2020-07-09]. (ang.).
  47. ↑ Andrew Pulver (2021-01-04): 'Bond girl' and Charlie's Angels star Tanya Roberts dies aged 65. „The Guardian”. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
  48. ↑ Connie Rusk (2017-12-23): Tanya Roberts, 62, proves she’s still every inch the Bond Girl as she shows off her incredibly smooth complexion for luxury spa day... more than three decades on from A View to a Kill role. „Daily Mail”. [dostęp 2018-01-13]. (ang.).
  49. ↑ Jacob Shelton: Tanya Roberts: Bond Girl, Sheena And Beastmaster, Then And Now. Groovy History. [dostęp 2020-01-11]. (ang.).
  50. ↑ Ben Arnold (2015-11-05): Bond Girl Role Cursed My Career, Says A View To A Kill’s Tanya Roberts. Yahoo!. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-09)]. (ang.).
  51. ↑ Matthew Trzciński (2020-03-23): James Bond: Why Roger Moore Quit the Role of 007. Showbiz Cheat Sheet. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  52. ↑ Martin Kielty (2020-05-22): 35 Years Ago: James Bond Hits Midlife Crisis in ’A View to a Kill’. Ultimate Classic Rock. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
  53. ↑ Shaurya Thapa (2020-05-30): 10 Interesting Facts About A View To Kill That You Need To Know. Screen Rant. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
  54. ↑ Samuel R. Murrian (2020-05-07): How to Watch All the James Bond Movies in Order and Where to Stream the Iconic Franchise. Parade. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
  55. ↑ Remember Roger Moore from his baby photos? You won’t believe how he looks now!. Everything Amiga. [dostęp 2020-07-09]. (ang.).
  56. ↑ Overview for Tanya Roberts. Turner Classic Movies. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  57. ↑ Phil Gibbons (2017-01-30): 7 Former Bond Girls Who Aged Well (And 8 Who Didn’t). TheRichest. [dostęp 2020-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-08-09)]. (ang.).
  58. ↑ Tanya Roberts, seksbomba z młodzieńczych lat. Onet.pl. [dostęp 2017-09-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (pol.).
  59. ↑ Paweł Szaniawski (2015-11-04): O czym mówią dziewczyny Bonda?. „Newsweek”. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (pol.).
  60. ↑ Wesley Morris (2020-05-28): 1985: When ‘Rambo’ Tightened His Grip on the American Psyche. „The New York Times”. [dostęp 2020-05-30]. (ang.).
  61. ↑ Joshua Rich (2014-01-31): Worst Stacey Sutton Tanya Roberts View Kill 1985. „Entertainment Weekly”. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (ang.).
  62. ↑ Anna Swanson (2020-07-07): All 55 Bond Girls Ranked. Film School Rejects. [dostęp 2020-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-09)]. (ang.).
  63. ↑ Bond Girls. Cult Sirens. [dostęp 2020-08-13]. (ang.).
  64. ↑ Ciaran Meets the Stars: Tanya Roberts. ciaranbrown.com. [dostęp 2020-08-22]. (ang.).
  65. ↑ Tanya Roberts: Bond actress and Charlie's Angel dies at 65. Yahoo!. [dostęp 2021-01-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-08)]. (ang.).
  66. ↑ François Coulaud (2019-10-15): Drôles de Dames: qu'est devenue Tanya Roberts?. „Télé Star”. [dostęp 2020-05-30]. (fr.).
  67. ↑ Tanya Roberts. FilmAffinity. [dostęp 2015-11-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-06-27)]. (hiszp.).
  68. ↑ Dory Jackson (2020-06-18): ‘That ’70s Show’ Cast: Where Are They Now? From Ashton Kutcher to Topher Grace. „Us Weekly”. [dostęp 2020-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-04)]. (ang.).
  69. ↑ Hello Angels! Find Out Where the First Charlie’s Angels Cast Is Today. Snakkle.com. [dostęp 2020-08-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-06-27)]. (ang.).
  70. ↑ Glory Miller (2020-05-14): Classic 1980s Personality Pin-up Posters!. „Us Weekly”. [dostęp 2020-06-27]. (ang.).
  71. ↑ Justyna Bryczkowska: Po śmierci Tanyi Roberts wszyscy przypominają „klątwę aniołków Charliego”. Ona mówiła o klątwie „dziewczyny Bonda”. Gazeta.pl, 8 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-10)]. (pol.).
  72. ↑ Laura Dorwart: ‘That ’70s Show’: Fans Are Sharing Their Favorite Midge Pinciotti Moments in Memory of Tanya Roberts. Showbiz Cheat Sheet, 5 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-10)]. (ang.).
  73. ↑ Tanya Roberts – Bio, Facts, Family. Famous Birthdays. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  74. ↑ Tanya Roberts – Actor. CineMagia.ro. [dostęp 2015-06-04]. (rum.).
  75. ↑ Ciaran Brown meets actress Tanya Roberts. ciaranbrown.com. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  76. ↑ Critics Call Her Sheena, Shame of the Jungle, but Tanya Roberts Won't Take It Lying Down. „People”. [dostęp 2015-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (ang.).
  77. ↑ Sue Reilly: Is the Jiggle Up? – Charlie’s Angels, Tanya Roberts. „People”, 9 lutego 1981. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  78. ↑ Tanya Roberts Gets Back to Nature in Her Beautiful Hollywood Hills Home. „Closer Weekly”. [dostęp 2015-06-04]. (ang.).
  79. ↑ Tanya Roberts and Barry Roberts. famousfix.com. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-06-04)]. (ang.).
  80. ↑ Greg Hernandez: New „Charlie's Angels” book offer a fun „gay” look at the 70s detective series…. Los Angeles Daily News. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  81. ↑ Taryn Ryder: Yahoo Celebrity: Tanya Roberts's cause of death revealed as her partner speaks out. Yahoo!, 6 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  82. ↑ Jon Blistein: Tanya Roberts, Star of Bond Film 'A View to Kill' and 'That '70s Show,' Dead at 65. „Rolling Stone”, 4 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-07)]. (ang.).
  83. ↑ a b Anita Gates: Tanya Roberts, a Charlie’s Angel and a Bond Girl, Is Dead at 65. „The New York Times”, 5 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-22]. (ang.).
  84. ↑ James Brinsford: Tanya Roberts' last Instagram posts days before death 'full of positivity for 2021'. „Daily Mirror”. [dostęp 2021-01-04]. (ang.).
  85. ↑ Roisin O’Connor: Tanya Roberts’ representative says Bond girl and ‘That ’70s Show’ star is alive in hospital. „The Independent”. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).
  86. ↑ Tanya Roberts’ Domestic Partner Lance O’Brien Finds Out She's Still Alive Mid-Interview. „People”. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).
  87. ↑ Megan Sheets, Andrew Court, Ross Ibbetson: Tanya Roberts's partner told she's ALIVE after claim. „Daily Mail”. [dostęp 2021-01-05]. (ang.).

Bibliografia

Dziewczyny Bonda

Walther PPK

Media użyte na tej stronie