Teatro Colón
 Budynek Teatro Colón | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Styl architektoniczny | |
| Architekt | Francesco Tamburini |
| Ukończenie budowy | 1908 |
Położenie na mapie Buenos Aires  | |
Położenie na mapie Argentyny  | |
 34°36′04″S 58°22′59″W/-34,601111 -58,383056 | |
| Strona internetowa | |
.jpg)
Teatro Colón – opera w Buenos Aires, od 1908 roku w gmachu przy Avenida 9 de Julio w centrum miasta.
Położenie
Gmach opery znajduje się w centrum Buenos Aires przy Avenida 9 de Julio, pomiędzy ulicami: Viamonte, Tucumán i Libertad[1].
Historia
W okresie 1857–1888 teatr funkcjonował w obecnym gmachu centralnego banku Argentyny (hiszp. Banco Nación) przy Plaza de Mayo[1]. Następnie został przeniesiony do nowego budynku[1], wzniesionego według projektu Francesco Tamburiniego (1846–1891), po którego śmierci prace przejął Victora Meano (1860–1904), a ukończył belgijski architekt Julio Dormal (1846–1924)[2][1]. Budowa nowej siedziby trwała w sumie 20 lat[2].
Działalność teatru zainaugurowano 25 maja 1908 roku operą Verdiego Aida[1][3]. Występowali tu m.in. kompozytorzy Richard Strauss, Igor Strawinski, Krzysztof Penderecki czy Camille Saint-Saëns, dyrygenci Herbert von Karajan, Leonard Bernstein, Mstisław Rostropowicz czy Daniel Barenboim, śpiewacy Enrico Caruso, Alfredo Kraus, Claudia Muzio, Maria Callas, Renata Tebaldi, Titta Ruffo, Kirsten Flagstad, Birgit Nilsson, Luciano Pavarotti, Plácido Domingo oraz tancerze Anna Pawłowa, Maja Plisiecka, Rudolf Nuriejew, Michaił Barysznikow, Julio Bocca i Maximiliano Guerra[1].
W 1910 roku gmach został zbombardowany przez anarchistów jako symbol elit[3].
W XXI w. przeprowadzono restaurację budynku i ponownie otwarto dla publiczności w 2010 roku[2]. W gmachu mieszczą się również warsztaty kostiumografów oraz szkoła Instituto Superior de Arte[2].
Architektura
_Sal%c3%b3n_Dorado_(1).JPG)
Gmach powstał w stylu eklektycznym[1]. Jego powierzchnia to 8202 m², przy czym część główna teatru zajmuje ponad 5 tys. m²[1]. Po modernizacji i rozbudowie pod koniec lat 60. XX w. według Mario Roberto Álvareza (1913–2011), całkowita powierzchnia teatru to 58 tys. m²[1].
Halę wejściową zdobi kopuła ozdobiona ogromnym witrażem[4]. Foyer udekorowano czterema rodzajami marmuru sprowadzonego z Europy[4].
Główna sala teatralna ma kształt podkowy z widownią z 2478 miejscami siedzącymi i ponad 500 miejscami stojącymi[1]. Nad widownią wznosi się kopuła o powierzchni 318 m², udekorowana malowidłem Marcela Jambona (1848–1908)[1].
Scena (35,25 m szerokości, 34,5 głębokości i 48 m wysokości) ma część obrotowa o średnicy 20,3 m[1]. Orkiestron może pomieścić 120 muzyków[1]. Opera słynie z wyjątkowo dobrej akustyki[1].
Obok sali głównej, w operze znajdują się mniejsze salony, w których urządzane są koncerty muzyki kameralnej – El Salón des Bustos i El Salón Dorado (pol. „Złoty Salon”) w stylu baroku wersalskiego z witrażem przedstawiającym sceny mitologiczne[4].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n History (ang.). W: Teatro Colón [on-line]. [dostęp 2019-01-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-09)].
- ↑ a b c d Buenos Aires Ciudad: Teatro Colón (ang.). [dostęp 2019-01-13].
- ↑ a b Jason Wilson: Buenos Aires: A Cultural and Literary History. Signal Books, 2007, s. 63–76. ISBN 978-1-904955-09-2. [dostęp 2019-01-13].
- ↑ a b c DK Eyewitness Top 10 Travel Guide: Buenos Aires: Buenos Aires. Dorling Kindersley Ltd, 2013. ISBN 978-1-4093-4594-7. [dostęp 2019-01-13]. (ang.)
Media użyte na tej stronie
Autor: Banfield, Licencja: CC BY-SA 2.5 ar
This is a photo of an Argentine monument identified by the ID
Autor: Martin Bordagaray, Licencja: CC BY-SA 3.0
This is a photo of an Argentine monument identified by the ID
Autor: NordNordWest and OpenStreetMap contributors, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map of the city of Buenos Aires, Argentina
Autor: Mauricio V. Genta, Licencja: CC BY-SA 4.0
Salón Dorado del Teatro Colón