Teleskop Horyzontu Zdarzeń

Teleskop Horyzontu Zdarzeń
Ilustracja
Lokalizacja teleskopów projektu
Państwo

 świat

Wysokość n.p.m.
Zakres widma

fale milimetrowe i submilimetrowe

Typ

VLBI

Strona internetowa
Obraz M87* w jądrze galaktyki Panny A, wykonany w ramach EHT (widoczny jest dysk akrecyjny czarnej dziury)

Teleskop Horyzontu Zdarzeń (ang. Event Horizon Telescope, EHT) – międzynarodowy program naukowy, którego zadaniem jest obserwacja przestrzeni kosmicznej znajdującej się w bezpośredniej bliskości czarnej dziury z rozdzielczością kątową porównywalną do rozmiarów horyzontu zdarzeń czarnej dziury[1].

Badania

Celem obserwacji jest najbliższe otoczenie dwóch supermasywnych czarnych dziur znajdujących się w centrach galaktyk – położonej w galaktyce Panna A czarnej dziury M87* i znajdującej się w Drodze Mlecznej czarnej dziury Sagittarius A*[1]. Sagittarius A* jest przynajmniej 30 razy większa od Słońca, ale widziana z Ziemi ma rozmiary kątowe takie same jak pomarańcza na Księżycu oglądana z Ziemi. Obserwacje tak niewielkiego obiektu w zakresie fal milimetrowych i submilimetrowych wymagają niespotykanej jak dotąd precyzji i koordynacji obserwacji[1].

10 kwietnia 2019 zespół programu opublikował pierwsze w historii zdjęcie czarnej dziury, położonej w centrum galaktyki M87[2].

Cele programu

Program ma następujące cele naukowe:

  • Weryfikacja niektórych założeń ogólnej teorii względności (OTW). Według OTW horyzont czarnej dziury rzuca okrągły „cień” na otaczającą czarną dziurę plazmę. Naukowcy mają nadzieję sfotografować ten „cień” i wyznaczyć masę czarnej dziury.
  • Lepsze zrozumienie procesu akrecji materii wokół czarnej dziury.
  • Lepsze zrozumienie procesu powstawania i kolimacji dżetów powstających wokół czarnej dziury[1].

Sieć radioteleskopów

W programie bierze udział szereg radioteleskopów z całego świata pracujących na falach milimetrowych i submilimetrowych przy pomocy techniki znanej jako interferometria wielkobazowa[1]. Do 2017 roku w programie brały udział następujące obserwatoria i radioteleskopy[3]:

W latach 2018–2020 do sieci dołączyły[3]:

Przypisy

  1. a b c d e Key science objectives. eventhorizontelescope.org. [dostęp 2012-01-14]. (ang.).
  2. The Event Horizon Telescope Collaboration, et. al. First M87 Event Horizon Telescope Results. I. The Shadow of the Supermassive Black Hole. „The Astrophysical Journal Letters”. 875 (1), s. L1, 2019-04-10. The American Astronomical Society. DOI: 10.3847/2041-8213/ab0ec7. ISSN 1538-4357. (ang.). 
  3. a b Array/Telescopes. eventhorizontelescope.org. [dostęp 2016-02-15]. (ang.).

Media użyte na tej stronie

Black hole - Messier 87 crop max res.jpg
Autor: Event Horizon Telescope, uploader cropped and converted TIF to JPG, Licencja: CC BY 4.0
Event Horizon Telescope (EHT) - zestaw ośmiu naziemnych radioteleskopów w skali globalnej wykutych w ramach współpracy międzynarodowej - został zaprojektowany do rejestrowania obrazów czarnej dziury. Podczas skoordynowanych konferencji prasowych na całym świecie naukowcy EHT ujawnili, że im się to udało, odkrywając pierwszy bezpośredni wizualny dowód supermasywnej czarnej dziury w centrum Messiera 87 i jego cienia.
Map of the EHT 2019.jpg
Autor: The Event Horizon Telescope Collaboration, Licencja: CC BY 3.0
Map of the EHT. Stations active in 2017 and 2018 are shown with connecting lines and labeled in yellow, sites in commission are labeled in green, and legacy sites are labeled in red. Nearly redundant baselines are overlaying each other, i.e., to ALMA/APEX and SMA/JCMT. Such redundancy allows improvement in determining the amplitude calibration of the array