Test (zespół muzyczny)

Test
Rok założenia

1971

Rok rozwiązania

1976

Pochodzenie

Polska

Gatunek

pop, hard rock, heavy metal, rock

Aktywność

19711976, 1991

Wydawnictwo

Polskie Nagrania
Pronit
Kameleon Records

Test – polska grupa rockowa, prekursor polskiego hard-rocka. W początkowym okresie działalności kojarzona z muzyką pop.

Historia

Zespół powstał w maju 1971 roku w Warszawie[1] założony przez trzech byłych muzyków grupy ABC: Wojciecha Gąssowskiego (śpiew, instrumenty perkusyjne), Andrzeja Mikołajczaka (instrumenty klawiszowe) i Aleksandra Michalskiego (saksofon tenorowy i barytonowy, flet). Ponadto w składzie znaleźli się: gitarzysta Tomasz Dziubiński, basista Bogdan Gorbaczyński (eks- Pięciu) i perkusista Ryszard Gromek (eks- Wiatraki).

Grupa zadebiutowała w czerwcu 1971 w studenckim klubie Stodoła, w lipcu dokonała pierwszych nagrań radiowych a we wrześniu odbyła tournée po ZSRR w towarzystwie zespołu Maryla Rodowicz i Jej Gitarzyści oraz Zofii Kamińskiej (program pt. Jadą Wozy Kolorowe)[1]. Ten okres jej działalności zdominował repertuar w stylu pop, takie piosenki jak „Antonina” czy „Sam sobie żeglarzem”.

Muzyczne oblicze zespołu uległo zmianie w styczniu 1972, gdy miejsce Dziubińskiego zajął gitarzysta Dariusz Kozakiewicz (eks- Breakout). Pojawiły się pierwsze kompozycje jego autorstwa – dynamiczne, ostre, rockowe z charakterystycznymi partiami gitary. Opiekunem Testu stało się Polskie Stowarzyszenie Jazzowe. Zespół nawiązał współpracę z Młodzieżowym Studiem Rytm i z wokalistką Haliną Frąckowiak (nagranie piosenek „Julio, nie bądź zła” i „Bawimy się w życie”, które znalazły się na longplayu Idę[2]). Podczas krajowych koncertów Kozakiewicza przez kilka tygodni zastępował Mirosław Męczyński (eks- ABC; gitara).

W maju zespół na własny koszt nagrał kilka własnych kompozycji (m.in. „Żółw na Galapagos” i „Po horyzontu kres”) oraz kilka światowych hitów: „Smoke on the Water” z repetuaru Deep Purple, „Livin’ in sin” grupy Skin Alley oraz „I Shall Be ReleasedBoba Dylana. Dwa pierwsze utwory weszły na Listę Przebojów Rozgłośni Harcerskiej.

W połowie 1973 pianistą zespołu został Marian Siejka, a nowym gitarzystą basowym Tadeusz Kłoczewiak (eks zespół Stana Borysa). Najsłynniejszy skład wykrystalizował się w końcu tego samego roku podczas występów w warszawskim Teatrze Rozmaitości w Warszawie w sztuce Dziś straszy (tekst: Agnieszka Osiecka, muzyka: Andrzej Zieliński). Tworzyli go: Gąssowski, Kozakiewicz, Kłoczewiak oraz perkusista Henryk Tomala (eks- 74 Grupa Biednych). Muzycy dokonali kilku nagrań radiowych, następnie w kwietniu 1974 roku weszli do studia aby nagrać album Test. W nagraniach wzięli udział także: klawiszowiec Krzysztof Sadowski, kontrabasista Wojciech Bruślik i skrzypek Wojciech Bolimowski. Hardrockowe utwory, takie jak: „Płyń pod prąd”, „Matylda”, „Gdy gaśnie w nas płomień”, „Zguba” czy „Przygoda bez miłości” stały się przebojami[3]. Pomimo zróżnicowanego repertuaru i udziału znakomitych muzyków album w momencie wydania został przyjęty chłodno. W Polsce pojawiła się dyskotekowa moda i zainteresowanie debiutanckim longplayem Testu wzrosło dopiero pod koniec lat siedemdziesiątych, w epoce Nowej Fali Polskiego Rocka (Muzyka Młodej Generacji)[4].

Zespół nękały kolejne zmiany personalne. Latem 1974 r. dołączyli: Tadeusz Gogosz (gitara basowa; eks- Grupa Organowa Krzysztofa Sadowskiego), nieco później – Wojciech Morawski (perkusja; eks- Breakout). Z warszawską formacją współpracował także perkusista Piotr Rossa[5]. Jednakże już w lutym 1975 roku w składzie grupy pojawili się kolejni muzycy: Jacek Krzaklewski (eks- Romuald i Roman), Kazimierz Cwynar (gitara basowa; eks- Nurt) i Janusz Staszek (perkusja), którego miejsce po pewnym czasie zajął Maciej Czaj (perkusja; eks- Koman Band)[6]. Skład przetrwał ponad pół roku. W maju 1975 r., z myślą o realizacji drugiego longplaya, zespół (z Czajem za zestawem perkusyjnym) nagrał dla Polskiego Radia piosenki „Bez problemów” i „Nie bądź taka pewna siebie”. Jednak wkrotce okazało się, że do nagrania płyty nie doszło. Nowym muzycznym partnerem Gąssowskiego, Kozakiewicza i Czaja został Aleksander Mrożek (gitara; eks- Nurt). Jesienią 1976 roku zespół w składzie: Gąssowski, Kozakiewicz, Mrożek, Cwynar, Czaj zagrał pożegnalny koncert w miejscu swojego debiutu, czyli w klubie Stodoła[6].

Test koncertował w krajach Bloku wschodniego: ZSRR (1971, 1972), a także w Niemczech (1972, 1973, 1974). W kraju występował u boku Locomotiv GT (październik 1974) i Skorpió (1974) oraz wziął udział w imprezie z cyklu „Eurorock” (luty 1975). W efekcie miesiąc później zaproszono formację na tournée po Szwecji, gdzie występowała wspólnie z zespołem Exit. Następnie wyjechała na Węgry z grupą SBB, a pod koniec 1975 towarzyszyła Budce Suflera w warszawskiej Hali Gwardii. Zespół odbył także trasę koncertową z jazzmanami: Tomaszem Szukalskim, Czesławem Bartkowskim i Janem Jarczykiem[3].

Zespół reaktywował się w lipcu 1991 roku, z okazji sopockiego koncertu w ramach imprezy „Trzy Dekady Rocka w Polsce”. W skład grupy weszli: Gąssowski, Kozakiewicz, Morawski, Mieczysław Jurecki (gitara basowa), Jerzy Kosacz (instrumenty klawiszowe).

Dyskografia

Przypisy

  1. a b Fotokalendarium - 1970-1979: 1971 (pol.). tomaszdziubinski.pl. [dostęp 2015-09-30].
  2. Halina Frąckowiak – Idę (ang.). Discogs (discogs.com). [dostęp 2015-09-30].
  3. a b Test - Z Archiwum Polskiego Radia vol. 9 (pol.). Gery.pl. [dostęp 2012-09-27].
  4. Test (pol.). zawalich.com. [dostęp 2015-09-30].
  5. W HOŁDZIE PIOTROWI ROSSA - 9 sierpnia U ARTYSTÓW – Olsztyn. archive.is, 2010-08-29. [dostęp 2015-09-30].
  6. a b Test. Cyfrowa Biblioteka Polskiej Piosenki (bibliotekapiosenki.pl). [dostęp 2015-09-30].

Bibliografia

  • Jan Kawecki, Wojciech Zając: Rock’n’roll – 1959-1973. Encyklopedia polskiej muzyki rockowej. Kraków: Rock-Serwis, 1995. ISBN 83-85335-25-0.
  • Leszek Gnoiński, Jan Skaradziński: Encyklopedia polskiego rocka. Konin: In Rock, 1996, s. 398. ISBN 83-86365-08-0.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).