Tetiana Proroczenko

Tetiana Proroczenko
Data i miejsce urodzenia15 marca 1952
Berdiańsk
Data i miejsce śmierci11 marca 2020
Kijów
Wzrost166 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złotoMoskwa 1980lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)
brązMontreal 1976lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 100 m)
Mistrzostwa Europy
srebroPraga 1978sztafeta 4 × 400 m
Uniwersjada
złotoSofia 1977sztafeta 4 × 100 m
złotoMeksyk 1979sztafeta 4 × 100 m
Odznaczenia
Order Przyjaźni Narodów Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Tetiana Wasyliwna Proroczenko (ukr. Тетяна Василівна Пророченко, ros. Татьяна Васильевна Пророченко, po mężu Burakowa ukr. Буракова; ur. 15 marca 1952 w Berdiańsku, zm. 11 marca 2020 w Kijowie[1][2]) – ukraińska lekkoatletka reprezentująca ZSRR, sprinterka, mistrzyni olimpijska.

Kariera sportowa

Zdobyła brązowy medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu (sztafeta biegła w składzie: Proroczenko, Ludmiła Masłakowa, Nadieżda Biesfamilna i Wiera Anisimowa). Indywidualnie zajęła 6. miejsce w finale biegu na 200 metrów[1]. Zajęła 3. miejsca w begu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1977 w Düsseldorfie[3].

Później skoncentrowała się na dłuższym dystansie. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zdobyła srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Proroczenko, Nadieżda Muszta, Tatjana Prowidochina i Marija Pinigina), a w biegu na 200 metrów odpadła w półfinale[4]. Zajęła 2. miejsce w sztafecie 4 × 400 metrów w zawodach pucharu świata w 1979 w Montrealu[5].

Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie zdobyła wraz z koleżankami złoty medal w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta biegła w składzie: Proroczenko, Tatjana Gojszczik, Nina Ziuśkowa i Irina Nazarowa)[1].

Była również dwukrotną mistrzynią uniwersjady w sztafecie 4 × 100 metrów: w 1977 w Sofii i w 1979 w Meksyku[6].

29 lipca 1979 w Moskwie ustanowiła rekord świata w sztafecie 4 × 200 metrów czasem 1:30,8 (sztafeta Ukraińskiej SRR biegła w składzie: Raisa Machowa, Ziuśkowa, Proroczenko i Marija Kulczunowa)[7].

Proroczenko była mistrzynią ZSRR w biegu na 200 metrów w 1976, w biegu na 400 metrów w 1980, w sztafecie 4 × 200 metrów w 1979 i 1980 oraz w sztafecie 4 × 400 metrów w 1978 i 1979, a także wicemistrzynią w biegu na 200 metrów w 1977 i w biegu na 400 metrów w 1978 oraz brązową medalistką w biegu na 100 metrów w 1977[8][9][10].

Ustanawiała rekordy ZSRR w sztafecie 4 × 100 metrów (42,93 s – 6 sierpnia 1976 w College Park) i trzykrotnie w sztafecie 4 × 400 metrów (do 3:20,12 s – 1 sierpnia 1980 w Moskwie)[11].

Rekordy życiowe Proroczenko[1]:

KonkurencjaData i miejsceWynik
bieg na 100 metrów197611,2 s
bieg na 200 metrów24 czerwca 1976, Kijów22,98 s
bieg na 400 metrów197750,6 s

Otrzymała tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR w 1980. Była odznaczona radzieckim Orderem Przyjaźni Narodów w 1980 i ukraińskim Orderem Księżnej Olgi iii klasy w 2003[9][10].

Rodzina

Wyszła za mąż za Wiktora Burakowa, który również startował na igrzyskach olimpijskich w 1980 w sztafecie 4 × 400 metrów, ale biegł tylko w eliminacjach, więc nie jest uważany za mistrza olimpijskiego.

Przypisy

  1. a b c d Tetiana Prorochenko, olympedia.org [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  2. Не стало легендарної олімпійської чемпіонки Тетяни Пророченко, glavcom.ua, 11 marca 2020 [dostęp 2020-03-12] (ukr.).
  3. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 60, 86 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  4. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 173 i 176.
  5. 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010, IAAF, s. 86 [dostęp 2021-01-31] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  6. Королева спорта на Всемирных универсиадах 1959– 2011 гг., docme.su, 2013, s. 145 [dostęp 2021-01-31] (ros.).
  7. Progression of IAAF World Records. 2015 Edition, IAAF, s. 301 [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  8. Soviet Championships, GBRAthletics [dostęp 2021-01-31] (ang.).
  9. a b Пророченко Татьяна Васильевна (ros.). sport-strana.ru. [dostęp 2021-01-31].
  10. a b ПРОРОЧЕНКО Татьяна Васильевна (15.03.1952 – 11.03.2020), infosport.ru [dostęp 2021-01-31] (ros.).
  11. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912–2006. Zamość – Sandomierz: 2007, s. 318 i 325. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.)

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Athletics pictogram.svg
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Olympic flag.svg
Olympic Movement flag

Proportions 2:3, created 1913, adopted 1914, first used 1920.

Ukraine-republic047.png
Ribbon bar of Order of Princess Olha 3 st.
Honored master of sports of the USSR.png
Honored master of sports of the USSR