The Great Gig in the Sky

Ten artykuł od 2017-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

The Great Gig in the Sky – utwór brytyjskiego zespołu rockowego Pink Floyd. Pochodzi z wydanej w 1973 roku płyty The Dark Side of the Moon. Elementy wokalne wykonuje Clare Torry.

Kompozycja

Fender „Duo 1000” podwójna elektryczna gitara hawajska Davida Gilmoura użyta w utworze

Na początku utwór był progresją akordów Richarda Wrighta, znaną jako „The Mortality Sequence” albo „The Religion Song”. W 1972, jeszcze przed premierą albumu, na koncertach utwór był wykonywany na organach i był akompaniamentem do fragmentów z Biblii oraz fragmentów przemówień Malcolma Muggeridge, brytyjskiego pisarza znanego z konserwatywnych poglądów religijnych. Gdy zespół zaczął nagrywać utwór w studiu, organy zostały zastąpione przez fortepian. Próbowano różnych efektów w utworze, np. rozmowy astronautów NASA podczas misji w przestrzeni kosmicznej, ale żadne z nich nie były satysfakcjonujące. Ostatecznie, parę tygodni przed skończeniem albumu, zespół zdecydował się na próbę dodania damskiego głosu lamentującego do muzyki^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Mark Blake: Comfortably Numb–The Inside Story of Pink Floyd. Da Capo, 2008. ISBN 0-306-81752-7.
• John Harris: The Dark Side of the Moon. Wyd. third. Harper Perennial, 2006. ISBN 978-0-00-779090-6.
• Andy Mabbett: The Complete Guide to the Music of Pink Floyd. London: Omnibus, 1995. ISBN 0-7119-4301-X.