Theta Eridani
| θ1,2 Eri | |||||||
 Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||
| Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||
| Gwiazdozbiór | Erydan | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Rektascensja | 02h 58m 15,675s | ||||||
| Deklinacja | -40° 18′ 16,85″ | ||||||
| Paralaksa (π) | 0,02023 ± 0,00055[1]″ | ||||||
| Odległość | 161,2 ± 4,5 ly 49,4 ± 1,4 pc | ||||||
| Wielkość obserwowana | Łącznie: 2,90m[1] 3,24m / 4,42[2]m | ||||||
| Ruch własny (RA) | -52,89 ± 0,53 mas/rok | ||||||
| Ruch własny (DEC) | 21,98 ± 0,62 mas/rok | ||||||
| Prędkość radialna | 11,9 ± 2,6 km/s | ||||||
| Charakterystyka fizyczna | |||||||
| Rodzaj gwiazdy | olbrzym / gwiazda ciągu głównego | ||||||
| Typ widmowy | A4 III+...[1] | ||||||
| Masa | 2,6 / 2,4 M☉[2] | ||||||
| Jasność | 96 / 36[2] L☉ | ||||||
| Temperatura | 8200 K / 9200[2] K | ||||||
| Alternatywne oznaczenia | |||||||
| |||||||
Theta Eridani (θ Eri) – gwiazda w gwiazdozbiorze Erydanu, znajdująca się w odległości około 161 lat świetlnych od Słońca.
Nazwa
Tradycyjna nazwa gwiazdy, Acamar, wywodzi się od arabskiego آخر النهر Al Ahir al Nahr „koniec rzeki”, co nawiązuje do wyobrażenia gwiazdozbioru jako rzeki. To samo znaczenie ma nazwa Achernar, odnosząca się do gwiazdy współcześnie wyznaczającej koniec gwiezdnego wizerunku rzeki. Nazwa ta ma wiele wariantów, ale forma Acamar odnosi się tylko do thety Erydanu; w takiej formie została zapisana w Tablicach alfonsyńskich. Jaśniejszy Achernar znajduje się zbyt daleko na południowym niebie, aby być widocznym z Grecji, więc dla starożytnych Greków rzeka Erydan kończyła się na Acamarze[2][3]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Acamar dla określenia jaśniejszego składnika tej gwiazdy[4].
Charakterystyka
Jest to gwiazda podwójna, której składnikami są białe gwiazdy typu widmowego A. Na niebie dzieli je odległość 8,3 sekundy kątowej, co czyni tę parę atrakcyjnym celem dla astronomów-amatorów. Jaśniejszy składnik jest olbrzymem (i może być w rzeczywistości gwiazdą podwójną), mniej jasny – gwiazdą ciągu głównego. Olbrzym względnie niedawno opuścił ciąg główny i stopniowo przekształca się w czerwonego olbrzyma. Jego towarzysz ma mniejszą masę i nie zakończył jeszcze syntezy wodoru w hel w jądrze, ale z czasem również zmieni się w olbrzyma. W przyszłości obie gwiazdy odrzucą otoczki i staną się białymi karłami[2].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c Theta Eridani w bazie SIMBAD (ang.)
- ↑ a b c d e f Jim Kaler: Acamar (ang.). STARS. [dostęp 2016-10-02].
- ↑ Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 219.
- ↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2017-02-01. [dostęp 2018-12-04].
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Erydanu. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.