Tlenki żelaza

Prehistoryczny rysunek konia w jaskini Lascaux (Akwitania), zrobiony z użyciem miejscowych pigmentów: czerwonych i żółtych ochr.

Gleba zabarwiona na czerwono tlenkami żelaza

Jest znanych 16 tlenków, wodorotlenków i hydroksytlenków (uwodnionych tlenków) żelaza^[1].

Tlenki

Tlenek żelaza(II) (FeO)
Tlenek żelaza(II) diżelaza(III) (FeO·Fe
2O
3 lub Fe
3O
4) – magnetyt (można go otrzymać w formie tzw. „przezroczystego brązowego tlenku żelaza” przez wytrącenie alkaliami osadu z roztworu soli żelaza(II) i utlenienie powietrzem 2/3 atomów żelaza(II); pigment ten nie ma znaczenia praktycznego^[2])
Tlenek żelaza(III)
- α-Fe₂O₃ – hematyt (można go otrzymać przez prażenie żółtego hydroksytlenku α-FeOOH jako tzw. „przezroczysty czerwony tlenek żelaza”; stosowany jako pigment (C.I. 77 491)^[2]
- β-Fe₂O₃
- γ-Fe₂O₃ – maghemit
- ε-Fe₂O₃

α-FeOOH – goethyt (można go otrzymać przez utlenienie powietrzem Fe(OH)₂; stosowany jest jako żółty pigment, tzw. „przezroczysty żółty tlenek żelaza”, CAS 51274-00-1, C.I. 77 492^[2])
β-FeOOH
γ-FeOOH – lepidokrokit
δ-FeOOH
Fe₅HO₈·4H₂O (w przybliżeniu)
wysokociśnieniowy FeOOH

fougeryt („zielona rdza”; Fe^III_xFe^II_y(OH)_3x+2y−z(A⁻)_z; gdzie A⁻ to Cl⁻ lub 0,5SO₄²⁻)

↑ RM Cornell, Schwertmann, U: The iron oxides: structure, properties, reactions, occurrences and uses. Wiley VCH, 2003. ISBN 3-527-30274-3. (ang.)
↑ ^a ^b ^c Hans G.H.G. Völz Hans G.H.G. i inni, Pigments, Inorganic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 68, DOI: 10.1002/14356007.a20_243.pub2 (ang.).