Tomasz Gębala

Tomasz Gębala

Tomasz Gębala w barwach reprezentacji Polski (2018)
Data i miejsce urodzenia	23 listopada 1995 Gdynia
Wzrost	212 cm
Pozycja	lewy rozgrywający
Informacje klubowe
Klub	Vive Kielce
Numer w klubie	48
Kariera juniorska
Lata Klub Spójnia Gdynia
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 2011–2013 SMS Gdańsk 2013–2016 SC Magdeburg 2016–2019 Wisła Płock 2019– Vive Kielce
Kariera reprezentacyjna[a]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 2016– Polska 40 (132)
↑ Aktualne na: 3 maja 2021.

Tomasz Gębala (ur. 23 listopada 1995 w Gdyni^[1]) – polski piłkarz ręczny, lewy rozgrywający, od 2019 zawodnik Vive Kielce.

Kariera klubowa

Wychowanek Spójni Gdynia. Następnie uczeń i zawodnik SMS-u Gdańsk, w którego barwach występował w I lidze (23 mecze i 31 goli).

W latach 2013–2016 był zawodnikiem SC Magdeburg. Występował jednak przede wszystkim w trzecioligowych rezerwach niemieckiego klubu – w sezonie 2013/2014 rzucił dla nich 147 bramek^[2], zaś w sezonie 2014/2015 rozegrał 29 meczów i zdobył 173 gole, co dało mu 5. miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców rozgrywek, a 1. pozycję odliczając trafienia z rzutów karnych^[3]. W pierwszym zespole Magdeburga występował rzadziej – w sezonie 2014/2015, podczas którego zadebiutował w Bundeslidze, rozegrał 13 spotkań i rzucił osiem bramek (wszystkie w rozegranym 24 maja 2015 meczu z Füchse Berlin)^[4].

W latach 2016–2019 był zawodnikiem Wisły Płock. W Superlidze zadebiutował 9 września 2016 w wygranym meczu z Meblami Wójcik Elbląg (29:24), w którym rzucił jedną bramkę. Po raz pierwszy w Lidze Mistrzów wystąpił 25 września 2016 w spotkaniu z Barceloną (23:28), zaś debiutanckiego gola w tych rozgrywkach zdobył 16 października 2016 w meczu z duńskim Silkeborgiem (24:33). W sezonie 2016/2017 rozegrał w Superlidze 20 meczów i rzucił 52 bramki^[5], natomiast w LM wystąpił w 14 spotkaniach, w których zdobył 19 goli^[1]. Z powodu urazu kostki i związanej z nim operacji pauzował od drugiej połowy marca 2017 do końca sezonu 2016/2017^[6].

W sezonie 2017/2018 rozegrał w Superlidze 31 meczów i zdobył 81 goli^[7], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w 14 spotkaniach, w których rzucił 13 bramek^[1]. Ponownie sezon zakończył przedwcześnie (ominęły go mecze finałowe), bowiem na początku maja 2018 w meczu 1/4 finału play-off Superligi z Wybrzeżem Gdańsk uszkodził więzadło krzyżowe w kolanie^[8]; przez tę kontuzję pauzował do lutego 2019. W sezonie 2018/2019 rozegrał w Superlidze 13 spotkań i zdobył 33 gole^[9], zaś w Lidze Mistrzów wystąpił w czterech meczach, w których rzucił 12 bramek^[1]. W połowie maja 2019 w spotkaniu 1/2 finału play-off Superligi z MMTS-em Kwidzyn (25:13) zerwał więzadła krzyżowe w kolanie, co wykluczyło go z gry w kolejnych miesiącach^[10].

W lipcu 2019 został zawodnikiem Vive Kielce, z którym podpisał trzyletni kontrakt^[11]. Z klubem z Kielc zdobył mistrzostwo Polski w 2021^[12] i 2022^[13], a także Puchar Polski w 2021^[12]. Zdobył także wicemistrzostwo Ligi Mistrzów 2022^[14] oraz trzecie miejsce w klubowych mistrzostwach świata 2022^[15].

Kariera reprezentacyjna

W 2013 uczestniczył w otwartych mistrzostwach Europy U-19 w Göteborgu, podczas których rozegrał siedem meczów i zdobył 22 gole. W 2014 z reprezentacją Polski U-20 uczestniczył w turnieju kwalifikacyjnym do mistrzostw Europy U-20, podczas którego rozegrał trzy spotkania i rzucił 12 bramek. W 2015 wraz z kadrą Polski U-21 wziął udział w turnieju eliminacyjnym do mistrzostw świata U-21, w którym wystąpił w trzech meczach i zdobył siedem goli.

W reprezentacji Polski zadebiutował 15 czerwca 2016 w przegranym meczu z Holandią (24:25), w którym rzucił jedną bramkę^[16].

W styczniu 2017 uczestniczył w mistrzostwach świata we Francji, podczas których zagrał we wszystkich siedmiu meczach i zdobył 24 gole (skuteczność: 44%) oraz miał 20 asyst^[17]. W styczniu 2018 wziął udział w turnieju eliminacyjnym do mistrzostw świata w Niemczech i Danii (2019), w którym rozegrał trzy spotkania i rzucił 11 bramek. W kwalifikacjach do mistrzostw Europy 2020 rozegrał dwa mecze (w kwietniu 2019 przeciwko Niemcom) i zdobył sześć goli.

Życie prywatne

Ma trzech braci: Szymona, Stanisława i Macieja. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej (filia w Płocku). W czerwcu 2019 w Gdańsku wziął ślub z Małgorzatą. Ma syna.

Statystyki

Przypisy