Tomasz Kaźmierowski

Tomasz Kaźmierowski

Tomasz Kaźmierowski
Data i miejsce urodzenia	4 października 1967 Złotów
Zawód, zajęcie	przedsiębiorca, publicysta, działacz kulturalny
Odznaczenia
Zasłużony Kulturze Gloria Artis

Tomasz Kaźmierowski (ur. 4 października 1967 w Złotowie) – polski przedsiębiorca i menedżer, publicysta, magister prawa (Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu), absolwent handlowych studiów podyplomowych we Francji (Ecole Superieure de Commerce), działacz kulturalny. Poza Polską mieszkał przez kilka lat we Francji, Holandii i Rosji. Obecnie żyje w Warszawie.

Działalność gospodarcza

Kaźmierowski pracował w latach 1992–1996 dla międzynarodowych korporacji w Polsce (Nestle, Pepsi-Cola International). Od 1996 roku współtworzył detaliczne ramię Citibanku jako jego wiceprezes, a od 2000 r. pierwszy bank internetowy w Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej, Inteligo, którego był członkiem zarządu, prezesem i jednym z inwestorów^[1]. Na zlecenie Canal+ Francja, jako wicedyrektor generalny odpowiedzialny za rynek polski kierował uruchomieniem platformy cyfrowej Cyfra+. W latach 2004–2008 był członkiem zarządu Alfa Banku rozwijając bankowość detaliczną w Rosji, na Ukrainie i Białorusi^[2]. W latach 2012–2015 doradzał przy zmianie strategii holenderskiego Amsterdam Trade Banku. Po 2008 roku członek kilku rad nadzorczych w zagranicznych spółkach w Szwecji, Norwegii, Wielkiej Brytanii, na Ukrainie i Białorusi. Mniejszościowy inwestor w kilku polskich i zagranicznych start-upach lub małych spółkach z obszaru ekologii, recyklingu i branży FinTech.

Działalność społeczna

Na przełomie 2013 i 2014 roku założył Fundację Identitas, której prezesem pozostaje do dziś^[3]. Fundacja ta przyznaje corocznie Nagrodę Identitas (humanistyka, z głównym naciskiem na literaturę i historię) oraz wspiera stypendiami studentów i absolwentów polskich uczelni humanistycznych, a także promuje czytelnictwo i debatę o tożsamości. Fundacja jest organizacją pro bono. W Jury Nagrody Identitas zasiadali lub zasiadają m.in. profesorowie Andrzej Paczkowski, Andrzej Chwalba, Maciej Urbanowski, pisarka Renata Chołuj, a także red. Paweł Lisicki i krytyk literacki Krzysztof Masłoń. Nagroda Identitas jest (stan na koniec roku 2018) trzecim pod względem wysokości nagrody finansowej ogólnopolskim wyróżnieniem tego typu i jedynym niezależnym od koncernów medialnych i instytucji państwowych czy samorządowych^[4]. Wśród laureatów i nominowanych do Nagrody Identitas znaleźli się między innymi Marta Kwaśnicka, Beata Halicka, Jarosław Marek Rymkiewicz, Maciej Pieprzyca, Jan Polkowski, Ryszard Kaczmarek, Krzysztof Koehler, Bogdan Podgórski, Marcin Cielecki, Radek Rak, Anna Janko, Agnieszka Kołakowska, Natalia Jarska, Paweł Rojek, Stanisław Waltoś, Kazimierz Orłoś, Mariusz Urbanek, Karolina Sulej, Andrzej Marzec, Adam Leszkiewicz i Przemysław Dakowicz^[3].

Kaźmierowski jest aktywnym uczestnikiem debaty dotyczącej historycznych i obecnych relacji niemiecko-polskich. W 2015 roku echem odbił się jego (wspólny z profesorem UJ Andrzejem Nowakiem i szefem Ośrodka Analiz Strategicznych, dziennikarzem i dyplomatą Witoldem Juraszem) list otwarty do ówczesnego Prezydenta RP Bronisława Komorowskiego krytykujący jego osobisty udział w organizowanych przez Akademię Fundacji Adenauera uroczystościach będących w ocenie sygnatariuszy listu gloryfikacją niemieckich zamachowców 20 lipca 1944. Autorzy listu zarzucili Bronisławowi Komorowskiemu bezrefleksyjny udział w realizowanym przez stronę niemiecką kluczowym przedsięwzięciu konsekwentnej polityki historycznej RFN. W 2020 r. swoją publikacją „To niezgrabne lekceważenie”, podniósł kwestię drastycznej nierównowagi jeśli idzie o obustronny wpływ na medialne narracje w Polsce i Niemczech, wskazując na dominację niemieckich grup medialnych na polskim rynku dzienników oraz na wypadki interpretowane jako próby wpłynięcia na wynik wyborczy w Polsce, przy jednoczesnej hermetyczności i ochronie przed zagranicznym udziałem w wypadku rynku dzienników w Niemczech^[4]. W marcu 2020 r. zorganizował na arktycznej wyspie Uløya(ang.) niecodzienne warsztaty dla polskich humanistów. Udział w nich wzięli pisarze Mariusz Cieślik, Dawid Jung, Marcin Cielecki, Marcelina Szumer-Brysz i Radek Rak, filozofowie Tomasz Herbich, Paweł Rzewuski i Wawrzyniec Rymkiewicz, publicysta Marcin Makowski i społecznik Michał Lorenc. Opinie uczestników warsztatów na temat warunków twórczości humanistycznej w Polsce i funkcjonowania twórców w środowiskach konfliktujących narracji Kaźmierowski podsumował „Listem z Uloyi”, który został opublikowany przez media kojarzone z różnymi wizjami polskiej kultury^[5][6][7].

Działalność pisarska i publicystyczna

W 2016 roku wydał zbiór esejów pt. „Podróże z kwasem, garbnikiem i słodyczą” (wyd. Zysk, współpraca: Maciej Mizerka, Artur Paszczak)^[8]. W 2017 roku opublikował “Winnik. Krople z podróży” (Wydawnictwo Noart)^[9][10], a w 2018 r. „To było teraz” (Wydawnictwo Noart)^[11]. Regularnie publikuje felietony, głównie w Publicrelations.pl, a także w “Do Rzeczy” i “A Zero”.

Odznaczenia i wyróżnienia

12 grudnia 2019 roku Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego przyznał Kaźmierowskiemu Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” za upowszechnianie kultury^[12].

Przypisy