Tottenham Hotspur F.C.

Tottenham Hotspur

logo klubu
Pełna nazwa	Tottenham Hotspur Football Club
Przydomek	Spurs Lilywhites
Barwy	biało-granatowe
Data założenia	1882 jako Hotspur F.C.
Debiut w najwyższej lidze	1909
Liga	Premier League
Państwo	Wielka Brytania
Kraj	Anglia
Stadion	Tottenham Hotspur Stadium
Właściciel	ENIC International Ltd.
Prezes	Daniel Levy
Menedżer generalny	Fabio Paratici
Trener	Antonio Conte[1].
Asystent trenera	Cristian Stellini
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Strona internetowa

Tottenham Hotspur Football Club (bryt. wym. [ˌtɒtnəmˈhɒtspɜ:]) – angielski klub piłkarski z siedzibą w londyńskiej dzielnicy Tottenham, założony w 1882 roku jako Hotspur F.C. dwukrotny mistrz Anglii, ośmiokrotny zdobywca Pucharu Anglii, zwycięzca Pucharu Zdobywców Pucharów oraz dwukrotny triumfator rozgrywek o Puchar UEFA. Pierwszy klub w Anglii, który w XX wieku zdobył „podwójną koronę”, czyli mistrzostwo oraz krajowy puchar w jednym sezonie (1961).

Odwiecznym rywalem Tottenhamu jest drużyna z sąsiedniej gminy Londynu – Arsenal. W swojej historii występów w Premier League Spurs kończyli sezon przed Arsenalem w 1993, 1995, 2017, 2018 i 2022 roku^[2]. Arsenal kwalifikował się do wszystkich edycji Ligi Mistrzów od 2005 do 2016, natomiast Tottenham siedem razy w latach 2010 oraz 2016-2021.

Do najbardziej znanych fanów tego zespołu należą aktorzy Jude Law, Pierce Brosnan oraz znany z filmów i boiska Vinnie Jones, a także Phil Collins, Adele, zespoły Klaxons oraz popularny w latach 70. Status Quo, Dave Murray (gitarzysta heavy metalowego zespołu Iron Maiden), pisarz Salman Rushdie, Taco Hemingway, dziennikarz Michał Okoński, prominentny polityk konserwatywny Iain Duncan Smith, znana z występów w Spice Girls Emma Bunton, koszykarz Steve Nash oraz aktor Leo Gregory, który w filmie Green Street Hooligans grał fana West Ham United. W przeszłości do kibiców Totttenhamu zaliczali się także Bob Marley i piosenkarka Amy Winehouse^[3][4].

Historia

Utworzenie i pierwsze lata (1882-1907)

Mecz finałowy FA Cup przeciwko Sheffield United w 1901 roku

Klub był pierwotnie nazwany Hotspur i został utworzony 5 września 1882 roku, przez grupę szkolnych chłopców, prowadzoną przez Roberta Buckle i dwóch jego przyjaciół. Byli członkami Klubu Krykietowego w Hotspur, a drużynę piłkarską utworzyli, aby w dalszym ciągu uprawiać sporty w przerwie zimowej^[5]. Rok później zażądali pomocy od Johna Ripshera, który był nauczycielem klasy biblijnej w kościele All Hallows. Jak się później okazało został pierwszym prezesem klubu i jego skarbnikiem. Ripsher pomagał i wspierał swoich podopiecznych, a potem zreorganizował i znalazł siedzibę klubu^[6]. W kwietniu 1884 roku, dzięki wysłaniu listu z innego klubu London Hotspur^[7], kierowanego do North London, nazwa drużny została zmieniona na Tottenham Hotspur Football Club, aby uniknąć dalszego zamieszania^[8]. Początkowo chłopcy grali między sobą, traktując je jako zabawa, oraz rozgrywali mecze z innymi klubami lokalnymi.

Drużyna po raz pierwszy wzięła udział w Pucharze Stowarzyszenia w Londynie i wygrała swój pierwszy mecz 17 października 1885 roku^[9]. Mecze klubu zaczęły przyciągać zainteresowanie społeczności lokalnej, przez co frekwencje na meczach stale rosły. W 1892 roku zagrali po raz pierwszy w ligowym meczu. Klub został uznany za profesjonalny 20 grudnia 1895 roku, a latem 1896 roku został dopuszczony do Angielskiej Ligi Południowej. 2 marca 1898 roku klub stał się również spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, pod nazwą Tottenham Hotspur Football and Athletic Company. Frank Brettell wkrótce został mianowany pierwszym menedżerem Spurs, i podpisał kontrakt z Johnem Cameronem, który przejął kontrolę nad drużyną, podczas gdy Brettell opuścił klub rok później. Cameron miał znaczący wpływ na Spurs, zdobywając w tym klubie pierwsze trofeum, a mianowicie tytuł Southern League. W następnym roku, 27 kwietnia 1901 roku, Spurs zdobyli Puchar Anglii po pokonaniu Sheffield United 3:1^[10].

Wczesne lata w ligowych zmaganiach (1908-1957)

Arthur Grimsdell niosący puchar razem z fanami w 1921 roku

W 1908 roku klub uzyskał natychmiastowy awans do First Division. W 1912 roku Peter McWilliam został dyrektorem klubu. Jego rekordy w tamtejszych latach były imponujące, jednak Tottenham znalazł się na końcu ligowej tabeli pod koniec sezonu 1914-15, kiedy piłka nożna została zawieszona z powodu I wojny światowej. Spurs zostali zdegradowani do Division Two po wznowieniu ligi po wojnie, ale szybko powrócili do Division One jako mistrz w sezonie 1919-20^[11]. 23 kwietnia 1921 roku McWilliam poprowadził Spurs do drugiego zwycięstwa Pucharu Anglii, pokonując Wolverhampton Wanderers 1:0 w finale. W 1922 roku sezon skończyli na drugim miejscu w lidze, ale w następnych pięciu sezonach kończyli zmagania w środku tabeli.

Tottenham został zdegradowany w sezonie 1927-28 po tym jak McWilliam odszedł z klubu. Przez większość lat 30. i 40. Spurs grali poza czołówką, oprócz krótkiego powrotu do najwyższej klasy rozgrywkowej w sezonie 1933-34 i 1934-35. Arthur Rowe, były piłkarz klubu, został trenerem drużyny w 1949 roku. Rowe opracował styl gry, znany jako „push and run”, który pozwolił mu odnieść sukces jako menedżer. Awansował z drużyną do Division One w sezonie 1949-50^[12]. W drugim sezonie zdobył tytuł mistrzowski. Jednak zrezygnował w kwietniu 1955 roku ze względu na chorobę i stres związany z zarządzaniem klubem. Zanim jednak wyjechał, podpisał kontrakt z gwiazdą Danny’em Blanchflower’em, który dwa razy wygrał nagrodę piłkarza roku FWA w Tottenhamie.

Bill Nicholson i lata świetności (1958-1974)

Bill Nicholson objął stanowisko trenera w październiku 1958 roku. Nicholson został uznany w klubie za najlepszego trenera, prowadząc zespół do dużego sukcesu, zdobywając trofeum trzy sezony z rzędu. Nicholson wykonał trzy ważne transfery. Do klubu dołączyli Dave Mackay i John White w 1959 roku. Byli to dwaj wpływowi gracze, a Jimmy Greaves w 1961 roku, został najbardziej bramkostrzelnym piłkarzem w historii Football League^[13].

Danny Blanchflower świętujący trium w Cup UEFA Winner Cup w 1963 roku.

Sezon 1960-61 rozpoczął się od 11 zwycięstw, w tym czasie był to najlepszy start jakiegokolwiek klubu w pierwszej części rozgrywek. Tytuł drużyna zdobyła w dniu 17 kwietnia 1961 roku, kiedy odnieśli trium z wicemistrzem Sheffield Wednesday u siebie 2:1. Zdobyli podwójną koronę, gdy wygrali 2:0 z Leicester w finale Pucharu FA Cup w 1961 roku^[14]. W kolejnym roku Spurs wygrał ponownie FA Cup, pokonując Burnley^[15].

15 maja 1963 roku Tottenham stał się również pierwszym brytyjskim zespołem, który wygrał europejskie trofeum, zdobywając Puchar Zdobywców Pucharów, odnosząc zwycięstwo nad Atlético Madryt 5:1^[16]. Spurs zdobył kolejne europejskie trofeum, gdy wygrał Puchar UEFA 1971-72 z odbudowanym zespołem, który tworzyli: Martin Chivers, Pat Jennings i Steve Perryman. W 1967 roku zdobyli także Puchar Anglii i dwa Puchary Ligi (w 1971 i 1973 roku)^[17]. Nicholson wygrał osiem trofeów w swoim 16-letnim pobycie w klubie.

Era Burkinshawa i Venablesa (1976-91)

Spurs doznali spadku po sukcesach na początku lat 70., a Nicholson zdecydował się zrezygnować z powodu złego startu w sezonie 1974-75. Drużyna została następnie zdegradowana pod koniec sezonu 1976-77 z Burkinshawem na stanowisku trenera. Burkinshaw szybko jednak przywrócił klub do czołówki^[18]. Drużyna, którą Burkinshaw przebudował wygrała Puchar Anglii w 1981 i 1982, a także Puchar UEFA w 1984 roku.

Lata osiemdziesiąte to okres zmian, który rozpoczął się od nowego etapu przebudowy na White Hart Lane, a także zmiany dyrektorów, które zajęły klub w kierunku bardziej komercyjnym. Irving Scholar, który przejął klub w listopadzie 1982 roku, wyemigrował Tottenham Hotspur na londyńskiej giełdzie papierów wartościowych w 1983 roku. Był to pierwszy klub angielski, który został przekształcony w przedsiębiorstwa handlowe.

Zadłużenia w klubie ponownie doprowadziłoby do zmiany sali konferencyjnej, a Terry Venables połączył się z biznesmenem Alanem Sugarem w czerwcu 1991 roku, aby przejąć kontrolę nad Tottenham Hotspur PLC. Firma Venablesa, który w 1987 roku został kierownikiem, podpisała kontrakty z takimi piłkarzami jak: Paul Gascoigne i Gary Lineker. W 1991 roku Spurs ponownie zwyciężyli w Pucharze Anglii, co czyni klub pierwszym, który wygrał osiem pucharów FA Cup^[19].

Premier League (2002-)

Tottenham był jednym z pięciu klubów, które zostały założycielami Premier League, utworzonego za zgodą Stowarzyszenia Piłki Nożnej, zastępując First Division lub też Division One jako najwyższy poziom angielskiej piłki nożnej^[20]. Pomimo sukcesów menedżerów i graczy, takich jak Teddy Sheringham, Jürgen Klinsmann i David Ginola, przez długi okres w Premier League aż do końca lat 90, Spurs zakończył większość sezonów poza czołówką, oraz z niewielką ilością zdobytych trofeów. W 1999 roku zdobyli Puchar Ligi Angielskiej pod kierownictwem George’a Grahama. Od początku roku 2000 klub znajdował się w pierwszej szóstce.

W lutym 2001 roku Sugar sprzedał swój udział w spółce Spurs ENIC Sports PLC, prowadzonej przez Joe Lewis i Daniela Levy’ego, a następnie został prezesem^[21]. Lewis i Levy ostatecznie posiadali 85% klubu, a Levy był odpowiedzialny za prowadzenie klubu^[22]. Klub w 2008 roku powtórzył sukces z 1999 roku i zdobył Puchar Ligi Angielskiej prowadzony przez Juande Ramosa. Wyniki sportowe zdecydowanie poprawiły się, gdy trenerem zespołu był Harry Redknapp. Wtedy w zespole grali tacy zawodnicy jak Gareth Bale czy Luka Modrić, a klub w sezonie 2010/2011 zakończył rozgrywki Premier League na czwartym miejscu.

W 2014 roku Maurico Pochettino został nowym szkoleniowcem Tottenhamu i pełnił tę rolę aż do 2019 roku. Sezon 2016/2017 Spurs zakończyli jako wicemistrzowie, co było ich najwyższym miejscem w lidze od lat 70. Po raz pierwszy w historii klub zagrał w finale Ligi Mistrzów, w którym uległ Liverpoolowi (2:0). Pochettino został zwolniony po słabym starcie w sezonie 2019/2020. W listopadzie miejsce trenera zajął José Mourinho, a na ławce zadebiutował 23 listopada w wygranym (3:2) meczu z West Ham United – było to pierwsze wyjazdowe zwycięstwo zespołu w lidze od stycznia 2019. Po słabych wynikach sportowych José Mourinho został zwolniony i zastąpiony przez tymczasowego trenera - Ryana Masona. 30 czerwca 2021 Nuno Espírito Santo został zaprezentowany jako trener na sezon 2021/2022, jednak po 4 miesiącach został zwolniony, a zastąpił go Antonio Conte.

Sukcesy

Trofea międzynarodowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 9 grudnia 2021)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Liga Mistrzów (Puchar Europy)	zdobywca	0
	finalista	1	2019
Liga Europy (Puchar UEFA)	zdobywca	2	1972, 1984
	finalista	1	1974
Puchar Zdobywców	zdobywca	1	1963
	finalista	0

Trofea krajowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach Anglii (stan na: 9 grudnia 2021)
Rozgrywki	Osiągnięcie	Razy	Sezon(y)
Mistrzostwo	I miejsce	2	1951, 1961
	II miejsce	5	1922, 1952, 1957, 1963, 2017
	III miejsce	6	1971, 1985, 1987, 1990, 2016, 2018
Puchar	zdobywca	8	1901, 1921, 1961, 1962, 1967, 1981, 1982, 1991
	finalista	1	1987
Puchar Ligi	zdobywca	4	1971, 1973, 1999, 2008
	finalista	5	1982, 2002, 2009, 2015, 2021

Klubowe rekordy

• Rekordowa ilość widzów: 75 038 w meczu przeciwko Sunderlandowi, FA Cup, 5 marca 1938
• Najwyższe zwycięstwo: 13:2 w meczu przeciwko Crewe Alexandra, FA Cup, 3 lutego 1960
• Najwyższe ligowe zwycięstwo: 9:0 w meczu przeciwko Bristol Rovers, Division 2, 22 października 1977
• Najwyższa porażka: 0:7 w meczu przeciwko Liverpoolowi, Division 1, 2 września 1978
• Najwięcej występów: Steve Perryman, 854, 1969-1986
• Najwięcej bramek: Jimmy Greaves, 266, 1961-1970
• Najwięcej bramek w sezonie: Clive Allen, 49, 1986-1987
• Najwięcej bramek w lidze w sezonie: Jimmy Greaves, 37, 1962-1963
• Najwięcej występów w reprezentacji: Pat Jennings, 74 występy dla Irlandii Płn.
• Najwyższa suma transferu (otrzymana): Gareth Bale, 88 milionów funtów, Real Madryt, 2013^[23]
• Najwyższa suma transferu (wydana):Tanguy Ndombele, 60 milionów euro, Olympique Lyon, 2019

Producenci strojów i sponsorzy

Derby północnego Londynu

Mecze z Arsenalem to dla kibiców Tottenhamu jeśli nie najważniejszy, to jeden z najważniejszych pojedynków w sezonie. Pierwsze spotkanie pomiędzy tymi drużynami odbyło się 11 grudnia 1887, lecz skończyło się 15 minut przed końcowym gwizdkiem, podczas prowadzenia ekipy „Spurs” 2:1^[24]. Po raz pierwszy w ligowych derbach zwyciężył Arsenal (1:0)^[25]. W meczach między tymi dwoma zespołami lepszy bilans ma Arsenal, który wygrywał już 79 razy. Najwięcej bramek padło 13 grudnia 2004, kiedy to „Kanonierzy” zwyciężyli 5:4 na White Hart Lane. Największe zwycięstwo Arsenalu to 6:0, natomiast Tottenham 2-krotnie wygrywał 5:0^[26].

Stadion

Tottenham Hotspur Stadium

Przez wiele lat, od 1899 do 2017 roku, obiektem domowym Tottenhamu był stadion White Hart Lane. W 2019 roku oddano do użytku nowy obiekt, Tottenham Hotspur Stadium, który częściowo powstał na terenie dawnego stadionu.

Trenerzy

Obecny skład

Stan na 1 września 2022^[28]

Nr Poz. Piłkarz 1 1 bramkarzBR Hugo Lloris (kapitan) 2 2 obrońcaOB Matt Doherty 4 3 pomocnikPO Oliver Skipp 5 3 pomocnikPO Pierre Højbjerg 6 2 obrońcaOB Davinson Sánchez 7 3 pomocnikPO Son Heung-min 9 4 napastnikNA Richarlison 10 4 napastnikNA Harry Kane (wicekapitan) 11 4 napastnikNA Bryan Gil 12 2 obrońcaOB Emerson Royal 14 3 pomocnikPO Ivan Perišić 15 3 pomocnikPO Eric Dier 17 2 obrońcaOB Cristian Romero

Nr Poz. Piłkarz 19 3 pomocnikPO Ryan Sessegnon 20 1 bramkarzBR Fraser Forster 21 4 napastnikNA Dejan Kulusevski (wypożyczony z Juventusu) 24 2 obrońcaOB Djed Spence 25 2 obrońcaOB Japhet Tanganga 27 3 pomocnikPO Lucas Moura 29 3 pomocnikPO Pape Matar Sarr 30 3 pomocnikPO Rodrigo Bentancur 33 2 obrońcaOB Ben Davies 34 2 obrońcaOB Clément Lenglet (wypożyczony z Barcelony) 38 3 pomocnikPO Yves Bissouma 40 1 bramkarzBR Brandon Austin 42 3 pomocnikPO Harvey White

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr Poz. Piłkarz 3 2 obrońcaOB Sergio Reguilón (w Atlético Madryt do 30 czerwca 2023) 8 3 pomocnikPO Harry Winks (w Sampdorii do 30 czerwca 2023) 18 3 pomocnikPO Giovani Lo Celso (w Villarrealu do końca sezonu 2022/23) 22 2 obrońcaOB Joe Rodon (w Stade Rennais do końca sezonu 2022/23)

Nr Poz. Piłkarz 28 3 pomocnikPO Tanguy Ndombele (w Napoli do końca sezonu 2022/23) 41 1 bramkarzBR Alfie Whiteman (w Degerfors IF do 30 listopada 2022) 2 obrońcaOB Destiny Udogie (w Udinese Calcio do końca sezonu 2022/23)

Europejskie puchary

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona klubu (ang. • chiń. • jap. • kor.)
• Tottenham Hotspur na oficjalnej stronie Premier League (ang.)
• Tottenham Hotspur na oficjalnej stronie UEFA (ang.)