Towarzystwo Karkonoskie

Towarzystwo Karkonoskie (niem. Riesengebirgsverein, w skrócie RGV) – niemiecka organizacja turystyczna działająca w latach 18801945 na terenie Karkonoszy, Gór Izerskich, Gór Kaczawskich i Rudaw Janowickich. Po II wojnie światowej wznowiła działalność w zachodnich Niemczech.

Zarys dziejów

Organizacja została założona 1 sierpnia 1880 r. w Jeleniej Górze z inicjatywy Theodora Donata z Mysłakowic[1], który też został jej pierwszym prezesem. Po jego śmierci w 1890 r. stanowisko to objął ówczesny naczelnik urzędu gminnego w Cunnersdorfie (dziś Kunice w Jeleniej Górze), botanik Emil Fiek[2]. Wkrótce zaczęły powstawać sekcje (grupy terenowe). Niektóre z nich znajdowały się daleko od gór (np. Wrocław, Berlin, Stuttgart). W 1900 r. w 89 sekcjach było skupionych 10 848 członków. Podczas I wojny światowej liczba członków spadła, by ponownie wzrosnąć po zakończeniu konfliktu. W 1922 r. organizacja skupiała 17 000 osób. Od tego momentu liczba członków stale spadała osiągając w 1941 r. 8 500. Po II wojnie światowej Towarzystwo Karkonoskie wznowiło swoją działalność w Niemczech (jego siedzibą jest obecnie Bamberg) i obecnie skupia ponad 1200 członków.

Obiekty powstałe dzięki RGV

Organ prasowy RGV

  • miesięcznik „Der Wanderer im Riesengebirge” 1881–1943

Przypisy

  1. a b Marek Staffa Karkonosze 2006, s. 176.
  2. Syniawa Mirosław: Fiek Emil [w:] "Biograficzny słownik przyrodników śląskich" T. 1., wyd. Centrum Dziedzictwa Przyrody Górnego Śląska, Katowice 2006, ISBN 83-906910−7−8s. 94-95

Bibliografia

  • Edmund Szczepański Towarzystwo Karkonoskie (1880–1945), [w:] „Śląski Labirynt Krajoznawczy”, t. 1, Wrocław 1989, s. 75–86.

Linki zewnętrzne