Tradycyjne pismo chińskie

Tradycyjne pismo chińskie (chiń. trad. 繁體字, chiń. upr. 繁体字, pinyin zhèngtǐzì/fántǐzì)[1] – odmiana pisma chińskiego, w której znaki mają tradycyjną postać, umożliwiającą czytanie dawniejszych tekstów. Są one dość skomplikowane, dlatego w latach 50. XX wieku w Chińskiej Republice Ludowej wprowadzono reformę pisma, w wyniku czego powstały znaki uproszczone. Pismo tradycyjne jest używane w Republice Chińskiej na Tajwanie oraz w Hongkongu i Makau. Nazywane jest także ortodoksyjnym, złożonym lub właściwym pismem chińskim.

Współczesne znaki tradycyjne wywodzą swój kształt od pisma kancelaryjnego używanego w czasach dynastii Han. Obecnie ich najczęściej spotykana forma to pismo wzorcowe, które utrwaliło się w VII wieku, za czasów dynastii Tang.

Zobacz też

Przypisy

  1. 22.31.1 IRS Language Services, Internal Revenue Service [dostęp 2021-08-27] (ang.).

Media użyte na tej stronie

REF new (questionmark).svg
Autor: Sławobóg, Licencja: LGPL
Icon for missing references
RomanA-01.svg
This image can't have copyright.
永-order.gif
Autor: See user in the "File history" section., Licencja: CC BY 3.0
This 永-order.gif image depicting the stroke order of the character 永 in order.gif style.
This image is part of the Commons:Stroke Order Project(zh-de-ja), a project to create a complete set of images depicting the right stroke order (Protocols).
The 214 Kangxi radicals have been completed by hand. The next goal is to complete the missing animations from the page: GIF_progress. Help is welcome, on this link are the official guidelines.
書.svg
The Chinese character , in semi-cursive script. The meaning in English: "book", "writing", "calligraphy".
This file is used as the logo of WikiProject Writing systems on the English Wikipedia.