Transformacja energetyczna

Transformacja energetyczna to przejście mające miejsce w kilku krajach (m.in. Dania, Niemcy, Francja) do zrównoważonych gospodarek za pomocą odnawialnych źródeł energii, oszczędzania energii oraz podnoszenia efektywności energetycznej, zgodne z zasadą zrównoważonego rozwoju. Ostatecznym celem transformacji jest całkowite zastąpienie węgla, uranu i innych nieodnawialnych źródeł energii w miksie energetycznym[1].

Energia ze źródeł odnawialnych obejmuje energię wiatru, biomasy (np. gazu wysypiskowego i biogazu), wodną, słoneczną (termiczną i fotowoltaiczną), energię geotermalną i pływów morskich. Te źródła odnawialne mają służyć jako alternatywa dla paliw kopalnych (ropy naftowej, węgla, gazu ziemnego) i paliwa jądrowego (uranu).

Podejmowanie fragmentarycznych działań ma ograniczony potencjał, więc terminowe wdrożenie transformacji energetycznej wymaga kilku podejść równolegle. Główną rolę w transformacji odgrywa oszczędzanie energii i poprawa efektywności energetycznej. Przykładem skutecznego sposobu oszczędzania energii jest lepsza izolacja cieplna w budynkach; przykładem poprawy efektywności energetycznej jest kogeneracja ciepła i energii. Ponadto inteligentne liczniki elektryczne mogą zaplanować zużycie energii w czasie, gdy energia elektryczna jest dostępna najtaniej.

Po takim okresie przejściowym transfromacji, z ciągłym wzrostem produkcji energii ze źródeł odnawialnych, OZE będą stanowić większość, jeśli nie wszystkie, światowe zasoby energii w ciągu 50 lat, zgodnie z 2011 projekcji przez Międzynarodową Agencję Energetyczną, znacznie redukując emisję gazy cieplarniane[2].

W Polsce transformację energetyczną promuje m.in. Zielony Instytut w ramach kampanii "Demokracja energetyczna"[3].

Przypisy