Transport aktywny
Ten artykuł od 2013-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Transport aktywny – rodzaj przenikania związków chemicznych przez błony komórkowe, który zachodzi z udziałem pewnych mechanizmów transportujących lub substancji przenośnikowych, ze środowiska o mniejszym stężeniu do środowiska o stężeniu większym, czyli wbrew gradientowi elektrochemicznemu. Taki transport wymaga dostarczenia energii chemicznej lub zmniejszenia entalpii swobodnej układu. Ich źródłami są odpowiednio:
- hydroliza cząsteczki ATP (dla transportu aktywnego pierwotnego)
- sprzężenie z transportem innego związku zgodnie z gradientem stężenia (dla transportu aktywnego wtórnego)
Przykładami transporterów aktywnych wtórnych (współtransporterów) są[1]:
- symport – transportuje dwie substancje w tym samym kierunku (np. transport glukozy wraz z jonami sodu).
- antyport – transportuje dwie substancje w przeciwnych kierunkach (np. pompa sodowo-wapniowa).
Przypisy
- ↑ Cotransport by Symporters and Antiporters. W: Harvey Lodish, Arnold Berk, S. Lawrence Zipursky, Paul Matsudaira, David Baltimore, James Darnell: Molecular Cell Biology. Wyd. 4. New York: W.H. Freeman, 2000. ISBN 0-7167-3136-3. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: de:User:Zoph (originally uploaded on 20th May 2005), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Uniport, Symport, Antiport of molecules through membranes