Trzydziesty trzeci rząd Izraela

Trzydziesty trzeci rząd Izraela
(Trzeci rząd Netanjahu)
 Izrael
ilustracja
Premier

Binjamin Netanjahu

Kadencja

od 18 marca 2013
do 14 maja 2015

Poprzedni

drugi rząd Netanjahu

Następny

czwarty rząd Netanjahu

Trzydziesty trzeci rząd Izraelarząd Izraela, którego premierem został Binjamin Netanjahu z Likudu, sformowany 18 marca 2013[1] i urzędujący do 14 maja 2015.

Po wyborach powszechnych w 2013 roku koalicję rządową zawarła prawicowe ugrupowania: koalicja LikudNasz Dom Izrael (Jisra’el Betenu) (31 posłów) z Żydowskim Domem (Ha-Bajit Ha-Jehudi) (12 posłów) i Jest Przyszłość (Jesz Atid)[2] (19 posłów) oraz liberalnym ugrupowaniem Ruch (Ha-Tenu’a) (6 posłów). Razem koalicja dysponowała 68 głosami 120-osobowym Knesecie.

Premierem

Pod koniec 2014 w wyniku konfliktu wewnątrz gabinetu Netanjahu zdymisjonował liderów koalicyjnych partii Jest Przyszłość – Ja’ira Lapida oraz Ruchu – Cippi Liwni, co zaowocowało zerwaniem przez nie koalicji i przedterminowymi wyborami, które odbyły się 17 marca 2015[3][4].

14 maja 2015 powołany został nowy koalicyjny rząd, ponownie pod przewodnictwem Binjamina Netanjahu[5].

StanowiskoMinisterPartiaOdDoUwagi
PremierBinjamin NetanjahuLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister spraw zagranicznychBinjamin NetanjahuLikud18 marca 201311 listopada 2013zrezygnował, by stanowisko mógł objąć Lieberman
Awigdor Lieberman[6]Nasz Dom Izrael11 listopada 201314 maja 2015
Minister rolnictwa i rozwoju wsiJa’ir SzamirNasz Dom Izrael18 marca 201314 maja 2015
Minister komunikacjiGilad ErdanLikud18 marca 20134 listopada 2014Objął funkcję ministra spraw wewnętrznych
Binjamin NetanjahuLikud5 listopada 201414 maja 2015
Minister kultury i sportuLimor LiwnatLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister obronyMosze Ja’alonLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister rozwoju Negew i GalileiSilwan SzalomLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister rozwoju regionalnegoSilwan SzalomLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister ds. energii i zasobów wodnychSilwan SzalomLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister edukacjiSzaj PironJest Przyszłość (Jesz Atid)18 marca 20134 grudnia 2014zrezygnował po zdymisjonowaniu Ja’ira Lapida[7]
Minister ochrony środowiskaAmir PerecRuch (Ha-Tenu’a)18 marca 201311 listopada 2014zrezygnował w sprzeciwie do planów budżetowych rządu[8]
Minister finansówJa’ir LapidJest Przyszłość (Jesz Atid)18 marca 20132 grudnia 2014zdymisjonowany przez Netanjahu[4]
Minister zdrowiaJa’el GermanJest Przyszłość (Jesz Atid)18 marca 20134 grudnia 2014zrezygnowała po zdymisjonowaniu Ja’ira Lapida[7]
Minister mieszkalnictwa i budownictwaUri Ari’elŻydowski Dom18 marca 201314 maja 2015
Minister absorpcji imigrantówSofa LandwerNasz Dom Izrael18 marca 201314 maja 2015
Minister ekonomii[9]Naftali BennettŻydowski Dom18 marca 201314 maja 2015
Minister spraw religijnychNaftali BennettŻydowski Dom18 marca 201314 maja 2015
Minister ds. Jerozolimy i diasporyBinjamin NetanjahuLikud18 marca 201329 kwietnia 2013
Naftali BennettŻydowski Dom29 kwietnia 201314 maja 2015
Minister spraw wewnętrznychGidon Sa’arLikud18 marca 20134 listopada 2014zrezygnował, wycofał się z polityki
Gilad ErdanLikud4 listopada 201414 maja 2015
Minister obrony cywilnejGilad ErdanLikud18 marca 201330 czerwca 2014ministerstwo zlikwidowane
Minister ds. stosunków międzynarodowychJuwal SteinitzLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister planowania strategicznegoJuwal SteinitzLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister wywiaduJuwal SteinitzLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister sprawiedliwościCippi LiwniRuch (Ha-Tenu’a)18 marca 20132 grudnia 2014zdymisjonowana przez Netanjahu[4]
Minister ds. emerytówUri OrbachŻydowski Dom18 marca 201316 grudnia 2015zmarł[10][11]
Binjamin NetanjahuLikud16 lutego 201514 maja 2015
Minister bezpieczeństwa publicznegoJicchak AharonowiczNasz Dom Izrael18 marca 201314 maja 2015
Minister nauki i technologiiJa’akow PeriJest Przyszłość (Jesz Atid)18 marca 20134 grudnia 2014zrezygnował po zdymisjonowaniu Ja’ira Lapida[7]
Minister turystykiUzzi LandauNasz Dom Izrael18 marca 201314 maja 2015
Minister transportu, infrastruktury
i bezpieczeństwo drogowego
Jisra’el KacLikud18 marca 201314 maja 2015
Minister pracy i opieki społecznejMe’ir KohenJest Przyszłość (Jesz Atid)18 marca 20134 grudnia 2014zrezygnował po zdymisjonowaniu Ja’ira Lapida[7]

Przypisy

  1. Skład nowego rządu Izraela (pol.). Ambasada Izraela w Warszawie. [dostęp 2015-05-17].
  2. Jewish Home, Yesh Atid ink coalition deal with Likud-Beytenu.
  3. Maayan Lubell: Netanyahu says Israel could be headed to early election (ang.). Reuters, 1 grudnia 2014. [dostęp 2014-12-27].
  4. a b c Będą przedterminowe wybory w Izraelu. Bo ministrowie nie chcieli uznać, że państwo należy do „ludu żydowskiego”. Gazeta.pl. [dostęp 2014-12-28].
  5. Marek Połoński: Nowy rząd Izraela zaprzysiężony po burzliwej debacie (pol.). Portal Spraw Zagranicznych, 2015-05-15. [dostęp 2015-05-17].
  6. Israel's Lieberman to return to government.
  7. a b c d Itay Blumenthal: Yesh Atid ministers resign after 'cowardly' Netanyahu speech (ang.). Jedi’ot Acharonot. [dostęp 2015-05-17].
  8. Times of Israel Staff and Lazar Berman: Minister quits over budget, says Israel needs alternative to Netanjahu (ang.). The Times of Israel. [dostęp 2015-05-17].
  9. Dawniej Minister handlu, gospodarki i pracy
  10. Yaron Druckman: Bayit Yehudi minister Uri Orbach dies at 54 (ang.). Jedi’ot Acharonot, 2015-02-16. [dostęp 2015-05-17].
  11. redakcja: Jewish Home minister Uri Orbach dies at 54 (ang.). The Times of Isreael, 2015-02-16. [dostęp 2015-05-17].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Flag of Israel.svg
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Benjamin Netanyahu portrait.jpg
Benjamin Netanyahu, Israeli politician