Turzyca zaostrzona

Turzyca zaostrzona

Morfologia turzycy zaostrzonej
Systematyka[1][2]
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	liliopodobne (≡ jednoliścienne)
Rząd	wiechlinowce
Rodzina	ciborowate
Rodzaj	turzyca
Gatunek	turzyca zaostrzona
Nazwa systematyczna
Carex acuta L. 1753
Synonimy
Carex gracilis R. Br
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]
najmniejszej troski

Turzyca zaostrzona (Carex acuta L.) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). W Polsce dość pospolity gatunek rodzimy.

Morfologia

(c) Christian Fischer, CC BY-SA 3.0

Pokrój

Kwiatostan

Pokrój

Roślina zielna, bylina, wytwarzająca pełzające kłącze i podziemne rozłogi.

Łodyga

Ostro trójkanciasta, tęga, górą szorstka, wysokości (30)50 – 120 cm, u dołu silnie ulistniona.

Liście

Wierzchem zielone, błyszczące, spodem matowe i szarozielone o szerokości (3)5-10 mm, długie, niekiedy przewyższające łodygi kwiatostanowe. Pochwy liściowe o jasnobrunatnym zabarwieniu zazwyczaj purpurowo nabiegłe, strzępiące się błoniasto. Liście po wyschnięciu zwijają się na zewnątrz.

Kwiaty

Roślina jednopienna, kwiaty rozdzielnopłciowe, zebrane w kwiatostany - kłosy. Kłosy szczytowe męskie, od dwóch do czterech, długości 2-6(10) cm. Kwiaty męskie z trzema pręcikami. Kłosy żeńskie dolne, od trzech do pięciu, niekiedy do ośmiu, długości 3-10(15) cm, długowalcowate, zwisające na krótkich szypułkach. Kwiaty żeńskie z jednym słupkiem o dwóch znamionach. Ich przysadki jajowato lancetowate, zaostrzone, dłuższe od pęcherzyków - długości 3-5 mm, brązowe z zieloną środkową smugą. Przysadki kwiatów męskich podobne ale większe. Podsadki liściowate, dolna jasnozielona, szorstka, przewyższająca kwiatostan.

Owoce

Orzeszek, długości 2, szerokości 1,5 mm, odwrotnie jajowaty, brązowy, ukryty w pęcherzyku. Pęcherzyki eliptyczne, zielone, później brunatniejące, brodawkowate, zazwyczaj z obu stron wypukłe, nieznacznie trójkanciaste, długości 2-3 i szerokości 1,5-2 mm, ze słabo widocznymi nerwami, posiadające krótki dzióbek.

Ekologia

Rozwój

Bylina, hydrofit. W Polsce kwitnie w maju i czerwcu.

Siedlisko

Zasiedla średnio mokre siedliska eutroficzne, na glebach mineralno-organicznych i torfowych. Występuje głównie na łąkach turzycowych w dolinach rzecznych, szuwarach i olsach.

Fitocenozy

W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla związku Magnocaricion oraz zespołu zespołu (Ass.) szuwaru turzycy zaostrzonej (Caricetum gracilis)^[4].

Genetyka

Somatyczna liczba chromosomów 2n = 72-85, 92^[5].

Przypisy

Bibliografia

• Stanisław Kłosowski, Grzegorz Kłosowski: Rośliny wodne i bagienne. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2007. ISBN 978-83-7073-248-6.
• Jakub Mowszowicz: Pospolite rośliny naczyniowe Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983. ISBN 83-01-00129-1.
• Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.