Tybald I Oszust

Ten artykuł od 2018-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Tybald I
— hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Tours —
(c) Odejea, CC BY-SA 3.0
Wicehrabia Blois
Okres	od 928 do 960
Poprzednik	Tybald Starszy
Hrabia Blois
Okres	od 960 do 975
Następca	Odon I
Dane biograficzne
Data urodzenia	ok. 910
Data śmierci	16 stycznia 975
Ojciec	Tybald Starszy
Matka	Richilda
Żona	Luitgarda
Dzieci	Tybald Hugon Odon I Emma

Tybald I, fr. Thibaud Ier le Tricheur (ur. ok. 910, zm. 16 stycznia 975) – pierwszy hrabia Blois, Chartres, Châteaudun i Tours. Syn Tybalda Starszego, wicehrabiego Blois, i Richildy, córki Hugona, hrabiego de Bourges.

Życiorys

Tybald był wasalem księcia Francji Hugona Wielkiego. U jego boku toczył walki z karolińskim królem Ludwikiem IV, którego pojmał ok. 945 r. W zamian za odzyskanie wolności Ludwik ofiarował Tybaldowi miasto Laon. Tybald przybrał wówczas tytuł hrabiego Tours. Następnie uzyskał miasta Chartres i Châteaudun. Nawiązał bliskie relacje z hrabią Andegawenii Fulkiem II. W 958 r. obaj hrabiowie uznali siebie za "gubernatorów i administratorów królestwa Neustrii" oraz "hrabiów z bożej łaski" (comites Dei gratia).

Siostra Tybalda została żoną księcia Bretanii Alana II. W 952 Tybald został regentem Bretanii po śmierci Alana w imieniu jego małoletniego syna, Drogona^[1]. Po śmierci Drogona w 958 popierał Hoela z Nantes, zgłaszającego pretensje do Bretanii^[1]. W 960 r. przyjął tytuł hrabiego Blois.

Również w 960 r. rozpoczął długotrwałą wojnę z księciem Normandii Ryszardem I Nieustraszonym. W 961 r. zaatakował Évreux. W odpowiedzi Normandczycy zaatakowali Dunois. W 962 r. Tybaldowi udało się zdobyć Rouen. Odwet księcia Normandii zakończył się spaleniem Chartres. Tybaldowi udało się opanować zamki Saint-Aignan oraz Anguillon. W tym samym czasie wybudował zamek w Saumur.

W 966 podpisał pokój w Gisors^[2].

Tybald zmarł w 975 r. Uczynił ze swojego hrabstwa ważny ośrodek polityczny w dolinie Loary.

Pomiędzy 942 a 945 r. Tybald poślubił Luitgardę (ok. 914 - 9 lutego 978), wdowę po Wilhelmie I Normandzkim, córkę Herberta II, hrabiego Vermandois, i Adeli, córki Roberta I, króla Franków Zachodnich. Tybald i Luitgarda mieli razem trzech synów i córkę:

• Tybald (zm. 962)
• Hugon (zm. 985), arcybiskup Bourges
• Odon I (ok. 950 - 12 marca 996), hrabia Blois
• Emma (zm. 1003), żona Wilhelma IV Żelazne Ramię, księcia Akwitanii, miała dzieci

Przypisy