U-216
| Klasa | |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki | 1 stycznia 1941 |
| Wodowanie | 23 października 1941 |
 Kriegsmarine | |
| Wejście do służby | 15 grudnia 1941 |
| Zatopiony | 20 października 1942 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość | 76,6 m |
| Szerokość | 6,38 m |
| Zanurzenie | 5,01 m |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg | na powierzchni: 11200 Mm (przy 10 w.), |
| Uzbrojenie | |
| 5 wyrzutni torped, 14 torped, miny morskie | |
U-216 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII D z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941[1]. Jedynym dowódcą był Oblt. Karl-Otto Schultz.
Włączony do 5. Flotylli U-Bootów w ramach szkolenia, 1 września 1942 przeniesiony do 9. Flotylli jako jednostka bojowa.
Okręt odbył jeden patrol bojowy, podczas którego zatopił jeden statek o pojemności 4989 BRT[2].
Zatopiony 20 października 1942 na południowy zachód od Irlandii bombami głębinowymi przez samolot B-24 Liberator. Zginęła cała – 45-osobowa załoga.
Przypisy
- ↑ Typ VII D skonstruowano jako podwodny stawiacz min. Do służby weszło 6 jednostek: U-213, U-214, U-215, U-216, U-217 i U-218.
- ↑ Był to statek pasażerski "Boston", zatopiony na północnym Atlantyku 25 września 1942. Rozbitkowie zostali podjęci przez niszczyciel HMS "Veteran", zatopiony dzień później przez U-404.
Bibliografia
- www.uboat.net: U-216. [dostęp 2009-03-10]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
.svg)
.svg)