UK Championship 2008
| ||||
Liczba uczestników | 32 | |||
---|---|---|---|---|
Miejsce | Telford International Centre, Telford | |||
Zwycięzca | ||||
II miejsce | ||||
Najwyższy break | 147 Ding Junhui | |||
Rozegrane mecze | 31 | |||
Mecze do zera |
Maplin UK Championship – piąty turniej rankingowy sezonu snookerowego 2008/2009. W dniach 13 – 21 grudnia 2008 roku miejscem jego rozegrania była hala widowiskowa Telford International Centre w Telford. Obrońcą tytułu mistrzowskiego był Ronnie O’Sullivan, który przegrał w II rundzie z Joe Perrym 5:9.
Zwycięzcą turnieju został Shaun Murphy, który w finale pokonał Marco Fu 10:9. Murphy jest dopiero dziesiątym snookerzystą w historii, mającym na koncie dwa najbardziej prestiżowe tytuły; Mistrzostwo świata (2005) oraz Mistrzostwo Wielkiej Brytanii.
Mecze kwalifikacyjne odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia w English Institute of Sport w Sheffield.
W Polsce turniej transmitowała stacja komercyjna Eurosport.
Nagrody
Zwycięzca: £100 000
II miejsce: £46 000
Półfinalista: £23 250
Ćwierćfinalista: £16 450
Last 16: £12 050
Last 32: £8 750
Last 48: £5 500
Last 64: £2 300
Najwyższy break kwalifikacji: £500
Najwyższy break w fazie zasadniczej turnieju: £5 000
Maksymalny break w kwalifikacjach: £1 000
Maksymalny break w fazie zasadniczej turnieju: £25 000
Łączna pula nagród: £625 000[1]
Wydarzenia związane z turniejem
- Ricky Walden po otrzymaniu "wolnej bili" przy wszystkich czerwonych na stole, w meczu kwalifikacyjnym z Markiem Davisem, uzyskał breaka 141 punktów. Rekord wciąż należy do Jamie Burnetta (148 punktów).
- Mark Davis poddał mecz I rundy z Joe Perrym po dwóch frame’ach z powodu choroby.
- Ding Junhui w trzecim framie meczu II rundy z Johnem Higginsem uzyskał drugiego w swojej karierze breaka maksymalnego 147 punktów.
- Ronnie O’Sullivan poddał dwunastego frame'a meczu II rundy z Joe Perrym przy wyniku 0-23 (na stole pozostało 11 bil czerwonych). W całym meczu Perry wygrał siedem frame’ów z rzędu i od stanu 2:5 doprowadził do zwycięstwa 9:5.
- Stephen Maguire w dziewiątym framie meczu półfinałowego z Shaunem Murphy nieskutecznie atakował breaka maksymalnego. Podejście zakończyło się na 112 punktach po spudłowaniu zagranej dublem piętnastej, ostatniej, czerwonej bili.
Zawodnicy
Zawodnicy rozstawieni
W turnieju na 1. pozycji rozstawiony został obrońca tytułu, a zarazem aktualny Mistrz świata. Następni gracze byli rozstawiani według kolejności zajmowanej na światowej liście rankingowej:
Zawodnicy nierozstawieni
Poniżsi zawodnicy uzyskali awans do turnieju UK Championship poprzez udział w kwalifikacjach (w nawiasie numer zajmowany na liście rankingowej):
|
|
Drabinka turniejowa
Finał
Finał: Do 10 frame’ów Telford International Centre, 21 grudnia 2008. Sędzia: Jan Verhaas | ||
Marco Fu (14) | 9-10 | Shaun Murphy (3) |
Sesja popołudniowa: 34-74, 56-48, 0-99 (99), (102) 103-17, 4-70, 0-73 (73), (69, 74) 143-0, 31-66 Sesja wieczorna: 1-77 (77), 66-51, (59) 75-52, 58-45, 0-109 (54), 6-87 (87), 73-39, 73-40, 93-23, 1-69 (64), 24-69 | ||
102 | Najwyższy break | 99 |
1 | Breaki stupunktowe | 0 |
4 | Breaki 50-punktowe | 6 |
Breaki stupunktowe turnieju zasadniczego
- Ding Junhui 147, 130, 100
- Ronnie O’Sullivan 143, 127, 117, 114, 110
- Mark Selby 139, 105, 103, 100
- Marco Fu 138, 136, 118, 116, 106, 104, 102, 101
- Stephen Lee 136, 120, 109, 106
- Shaun Murphy 136, 115
- Mark J. Williams 136
- Allister Carter 132
- Rory McLeod 131, 108, 102
- Ken Doherty 127
- Peter Ebdon 127
- Stephen Maguire 122, 115, 112, 104
- Graeme Dott 120
- Mark Allen 119, 100, 100
- Neil Robertson 118
- Jamie Burnett 113
- John Higgins 109, 100
- Joe Perry 105
- Joe Swail 102
- Matthew Stevens 100
Statystyki turnieju
Statystyki pierwszej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 18 | 56,25% | |
Szkocja | 5 | 15,63% | |
Walia | 3 | 9,38% | |
Irlandia Północna | 2 | 6,25% | |
Chiny | 1 | 3,13% | |
Australia | 1 | 3,13% | |
Hongkong | 1 | 3,13% | |
Irlandia | 1 | 3,13% |
- Liczba uczestników rundy: 32 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 16
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 13
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 3
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 229 (272)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,31
- Najwyższe zwycięstwo: 9-0
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 2
Statystyki drugiej rundy
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 7 | 43,75% | |
Szkocja | 3 | 18,75% | |
Walia | 2 | 12,50% | |
Chiny | 1 | 6,25% | |
Australia | 1 | 6,25% | |
Irlandia Północna | 1 | 6,25% | |
Hongkong | 1 | 6,25% |
- Liczba uczestników rundy: 16 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 13
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 3
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 6
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 2
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 116 (136)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki ćwierćfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 4 | 50,00% | |
Szkocja | 2 | 25,00% | |
Walia | 1 | 12,50% | |
Hongkong | 1 | 12,50% |
- Liczba uczestników rundy: 8 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 6
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 2
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 4
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 61 (68)
- Średnia liczba partii w meczu: 15,25
- Najwyższe zwycięstwo: 9-3
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 1
Statystyki półfinałów
Państwo | Il. zawodników | % zawodników | |
---|---|---|---|
Anglia | 2 | 50,00% | |
Szkocja | 1 | 25,00% | |
Hongkong | 1 | 25,00% |
- Liczba uczestników rundy: 4 zawodników
- Liczba rozstawionych zawodników w rundzie: 4
- Liczba nierozstawionych zawodników w rundzie: 0
- Liczba zwycięstw zawodników rozstawionych: 2
- Liczba zwycięstw zawodników nierozstawionych: 0
- Liczba rozegranych partii (maksymalnie możliwa): 29 (34)
- Średnia liczba partii w meczu: 14,50
- Najwyższe zwycięstwo: 9-4
- Liczba meczów rozstrzygniętych w ostatniej partii: 0
Kwalifikacje
Mecze kwalifikacyjne do turnieju UK Championship odbyły się w dniach 1 – 8 grudnia 2008 roku w English Institute of Sport w Sheffield w Anglii. Wyłoniły one 16 zawodników, którzy w pierwszej rundzie turnieju zmierzyli się z najlepszą 16 światowego rankingu snookerowego.
Drabinka kwalifikacji
Breaki stupunktowe kwalifikacji
- Matthew Selt 143
- Ricky Walden 141
- Chris McBreen 137
- Joe Swail 134, 105
- Jimmy White 134
- Alan McManus 129, 114
- Mike Dunn 126
- Paul Davison 123, 106
- Liu Chuang 122, 101
- Ian McCulloch 119, 116, 109
- Ian Preece 118, 107
- Stuart Pettman 116, 108, 105
- Rodney Goggins 115
- Joe Delaney 115
- Lee Spick 114, 104, 104
- Atthasit Mahitthi 113
- Jamie Jones 112, 102
- Judd Trump 111, 106, 104
- Rory McLeod 111, 109
- Mark Davis 111, 101
- Tom Ford 108, 102
- Matthew Couch 106, 105
- Michael Holt 106, 102
- Barry Pinches 104
- Jin Long 104
- Robert Milkins 104, 101
- Patrick Wallace 101
- Kuldesh Johal 101
- Jamie Burnett 101
- Matthew Stevens 101
- Steve Davis 100
Linki zewnętrzne
- UK Championship 2008 na oficjalnej stronie Światowej Federacji Snookera
- UK Championship 2008 - wyniki i komentarze na Global Cue Sport Center
Przypisy
- ↑ Global Cue Sports: Prize Money. [dostęp 2012-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-12)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Myself, Licencja: CC BY-SA 2.5
Triangle of the 15 reds in snooker. Note: This is not a full depiction of the setup of a game of snooker, as the colour balls are not shown.
Flag of England. Saint George's cross (a red cross on a white background), used as the Flag of England, the Italian city of Genoa and various other places.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
Ulster Banner is a heraldic banner taken from the former coat of arms of Northern Ireland. It was used by the Northern Ireland government in 1953-1973 with Edwardian crown since coronation of Queen Elizabeth II, based earlier design with Tudor Crown from 1924. Otherwise known as the Ulster Flag, Red Hand of Ulster Flag, Red Hand Flag.
The national flag of Kingdom of Thailand since September 2017; there are total of 3 colours:
- Red represents the blood spilt to protect Thailand’s independence and often more simply described as representing the nation.
- White represents the religion of Buddhism, the predominant religion of the nation
- Blue represents the monarchy of the nation, which is recognised as the centre of Thai hearts.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
The Flag of India. The colours are saffron, white and green. The navy blue wheel in the center of the flag has a diameter approximately the width of the white band and is called Ashoka's Dharma Chakra, with 24 spokes (after Ashoka, the Great). Each spoke depicts one hour of the day, portraying the prevalence of righteousness all 24 hours of it.