Układ nagrody

Układ nagrody, ośrodek nagrody, ośrodek przyjemności – zbiór struktur mózgowych związanych z motywacją i kontrolą zachowania. Ewolucyjnie, mechanizm ten wykształcił się, aby zwiększać prawdopodobieństwo zachowań potencjalnie korzystnych dla organizmu. U naczelnych (a być może też u filogenetycznie niższych zwierząt) subiektywne odczuwanie przyjemności wynika z jego pobudzenia. Układ nagrody aktywowany jest w sytuacjach zaspokajania popędów (pożywienie, zachowania seksualne), a także w trakcie wykonywania innych (niepopędowych) czynności ocenianych jako przyjemne^[1]. Wiele substancji psychoaktywnych (alkohol, opiaty, amfetamina) – mogących powodować uzależnienia – wiąże się z jego aktywacją. Szczury laboratoryjne mogące kontrolować elektryczną stymulację tego ośrodka (na przykład przez naciśnięcie dźwigni w swojej klatce) koncentrują się na tej czynności, całkowicie zaniedbując odżywianie.

Anatomia

Układ nagrody jest częścią układu limbicznego. Tworzą go brzuszne pole nakrywki, w którym znajdują się ciała komórkowe neuronów dopaminergicznych, oraz jądro półleżące, do którego neurony te wysyłają swoje wypustki (aferentny szlak mezolimbiczny)^[2]. Otrzymuje on również sygnały z ciała migdałowatego^[3].

Zobacz też

• Motywacja
• James Olds(ang.) i Peter Milner(ang.)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• James Olds, Peter Milner, Positive reinforcement produced by electrical stimulation of septal area and other regions of the rat brain, Article in Journal of Comparative and Physiological Psychology 47(6):419-27, January 1955 ; Citations (1874) ; References (5)
• Krzysztof Turlejski (Uniwersytet kardynała Stefana Wyszyńskiego, Instytut Biologii Doświadczalnej PAN(: Psychoneurologia. wykład 10: Fizjologia i patologia układu nagrody. Uzależnienia. W: Prezentacja wykładowa [on-line]. [dostęp 2018-09-14].
• Jerzy Vetulani. Neurobiologia behawioru seksualnego. „Wszechświat”. 113 (1–3), s. 21–27, 2012.