Uli Jon Roth

Uli Jon Roth
Ilustracja
Uli Jon Roth, koncert w ramach Rock Hard Festival (2018)
Imię i nazwisko

Ulrich Roth

Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1954
Düsseldorf

Instrumenty

gitara elektryczna, gitara basowa, instrumenty klawiszowe

Gatunki

hard rock[1], heavy metal[1], metal neoklasyczny[1]

Zawód

muzyk

Aktywność

od 1968

Wydawnictwo

Steamhammer, UDR Music

Powiązania

Dawn Road

Zespoły
Scorpions (1973–1978)
Electric Sun (1978–1986)
Strona internetowa

Uli Jon Roth, właściwie Ulrich Roth (ur. 18 grudnia 1954 roku w Düsseldorfie[1]) – niemiecki muzyk i kompozytor, były gitarzysta zespołu Scorpions[2]. Lider i założyciel projektu muzycznego Electric Sun.

W 2004 roku muzyk wraz z Rudolfem Schenkerem został sklasyfikowany na 50. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów heavymetalowych wszech czasów według magazynu Guitar World[3].

Życiorys

Na początku lat 70. XX wieku, współtworzył zespół Dawn Road, którego był założycielem.

W 1973 roku, kiedy Michael Schenker odszedł ze Scorpions do zespołu UFO, Uli Jon Roth zajął jego miejsce, a wraz z nim przyszła sekcja rytmiczna – basista Francis Buchholz i perkusista Jürgen Rosenthal. Wspólnie z zespołem Scorpions nagrał 5 płyt, w tym album koncertowy Tokyo Tapes, który został sprzedany w ponad milionowym nakładzie i zdobył status złotej płyty w kilku krajach. Skomponował m.in. utwory „Drifting Sun”, „Dark Lady”, „Sun in My Hand”, „Hell Cat”, „Polar Nights”, „I've Got to Be Free”, „The Sails of Charon”.

Głównym powodem odejścia Roth'a z zespołu Scorpions był konflikt na tle muzycznym. Roth był zachwycony muzyką Jimiego Hendriksa, na której się wzorował[4]. Gitarzysta Rudolf Schenker i wokalista Klaus Meine mieli inną wizję dalszego rozwoju grupy z zamiarem podbicia rynku amerykańskiego, co wiązało się z tworzeniem muzyki dostosowanej do ówczesnej popkultury, nieodbiegającej jednak od klasycznego hard rocka. Uli Jon Roth opuścił Scorpions w 1978 roku.

Po odejściu z zespołu Scorpions, założył grupę o nazwie Electric Sun, z którą nagrał trzy albumy. Pierwszy, Earthquake (1979) był nagrany ku pamięci Jimiego Hendriksa, a okładkę do niego stworzyła Monika Dannemann (była narzeczona Hendriksa, która potem związała się z Rothem). Drugim albumem był nagrany dwa lata później Fire Wind (1981) zadedykowany Anwarowi el-Sadatowi. Znajduje się na nim piosenka „Enola Gay”, która mówi o bombie atomowej zrzuconej w Japonii. Okładkę do tej płyty również zaprojektowała Monika Dannemann.

W latach osiemdziesiątych Uli skonstruował 32-progową gitarę Sky Guitar. Użył jej w nagraniach do ostatniego albumu pod szyldem Electric Sun – Beyond the Astral Skies (1985) z dedykacją dla Martina Luther-Kinga i fanów swojej muzyki.

5 kwietnia 1996 miało miejsce samobójstwo Moniki Dannemann. Roth resztę twórczości zadedykował zmarłej partnerce.

Od lewej: Roger Glover, Uli Jon Roth, Steve Morse. Występ gościnny w trakcie koncertu zespołu Deep Purple, festiwal Wacken Open Air (2013)

Wybrana dyskografia

Albumy solowe

  • Prologue To The Symphonic Legends – Sky Of Avalon (1996, Intercord/Sky Productions)[5]
  • From Here To Eternity (1998, Dressed To Kill)[6]
  • Transcendental Sky Guitar (2000, Steamhammer)[7]
  • Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons (2003, Steamhammer)[8]
  • Under A Dark Sky (2008, Steamhammer)[9]
  • Scorpions Revisited (2015, UDR Music)[10]

Scorpions

Filmografia

  • Forever and a Day (jako on sam, 2015, film dokumentalny, reżyseria: Katja von Garnier)[11]

Przypisy

  1. a b c d Steve Huey: Uli Jon Roth Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  2. Barry Weber: Scorpions Biography. www.allmusic.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  3. GUITAR WORLD's 100 Greatest Heavy Metal Guitarists Of All Time - Jan. 23, 2004. blabbermouth.net. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  4. Uli Jon Roth. www.guitarmadesimple.com. [dostęp 2009-08-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-07)]. (ang.).
  5. Uli Jon Roth – Prologue To The Symphonic Legends - Sky Of Avalon. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  6. Uli Jon Roth – From Here To Eternity. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  7. Uli Jon Roth* – Transcendental Sky Guitar. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  8. Uli Jon Roth – Metamorphosis Of Vivaldi's Four Seasons. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  9. Uli Jon Roth – Under A Dark Sky. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  10. Uli Jon Roth – Scorpions Revisited. www.discogs.com. [dostęp 2016-05-29]. (ang.).
  11. Forever and a Day (2015). www.imdb.com. [dostęp 2015-12-29]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Roger Glover, Uli Jon Roth and Steve Morse at Wacken Open Air 2013.jpg
Autor: Jonas Rogowski, Licencja: CC BY-SA 3.0
Deep Purple at Wacken Open Air 2013
20180520 Gelsenkirchen RockHard Uli Jon Roth 0152.jpg
Autor: © Markus Felix | PushingPixels (contact me), Licencja: CC BY-SA 4.0
'Rock Hard Festival 2018; Amphitheater Gelsenkirchen': 'Uli Jon Roth'