Ulica Gabriela Narutowicza w Lublinie

ulica Gabriela Narutowicza
Śródmieście
Ilustracja
kamienica u zbiegu ulic: Gabriela Narutowicza i Górnej
Państwo

 Polska

Miejscowość

Lublin

Długość

1200m

Przebieg
Ikona ulica.svgul. Nadbystrzycka
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła0mul. Głęboka/ul. Muzyczna
Ikona ulica z prawej.svg100mul. Ochotnicza
Ikona ulica z prawej.svg200mul. Strażacka
Ikona ulica z lewej.svg300mul. Rowerowa
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła350mul. Lipowa/al. J. Piłsudskiego
Ikona ulica z prawej.svg450mul. Wschodnia
Ikona ulica z prawej.svg500mul. Środkowa
Ikona ulica z lewej.svg550mul. Konopnicka
Ikona ulica z prawej.svg600mul. Graniczna
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła750mul. Okopowa/ul. I. Mościckiego
Ikona ulica z prawej deptak.svg800mul. Górna
Ikona ulica z lewej.svg1000mul. Peowiaków
Ikona ulica z lewej.svg1100mul. Kapucyńska
Ikona ulica plac.svg1200mpl. Wolności
Położenie na mapie Lublina
Mapa konturowa Lublina, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Gabriela Narutowicza”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Gabriela Narutowicza”
Ziemia51°14′34,7″N 22°33′23,0″E/51,242978 22,556392

Ulica Gabriela Narutowicza w Lublinie – ulica w centrum Lublina (w dzielnicy Śródmieście) zaczynająca się na Placu Wolności, a kończąca przy skrzyżowaniu z ul. Głęboką, przy granicy Śródmieścia z Rurami. Długość ulicy to 1,2 km.

Pierwotnie ulica ta nazywała się Panny Marii. W 1822 przemianowano ją na Namiestnika (na cześć pobytu gen. Zajączka w mieście), następnie na Namiestnikowską[1]. W 1928 ulica zyskała nazwę prezydenta Gabriela Narutowicza[2].

Historia

W okresie średniowiecza i renesansu wzdłuż dzisiejszej ul. Narutowicza powstawały zabudowania miejskie[2], ponieważ biegł tamtędy trakt krakowski, który rozpoczynał się przy Bramie Krakowskiej i wiódł przez ul. Kozią. W XVI w. tę funkcję przejęło Krakowskie Przedmieście[3].

W latach 20. XVII w. zbudowano (trzecią) linię obwarowań miejskich, przecinającą ten trakt na wysokości ul. Okopowej i Górnej. Na przecięciu osi wzniesiono Bramę Panny Marii. Czwarta linia obwarowań, z lat 70. XVII w., biegła na wysokości ul. Lipowej i al. Piłsudskiego; tam też znajdowała się brama czwartej linii fortyfikacji[4]. Mury pierwszej z wymienionych linii rozebrano w 1819[5].

Na początku XIX w. na końcu ulicy mieściły się rogatki Rurskie[5]. W 1819 zburzono zabudowania przylegające do klasztoru brygidek (zob. Kościół Matki Bożej Zwycięskiej) i zorganizowano w tym miejscu targ (który w 1857 przeniesiono na tyły nowego ratusza, przy ul. Świętoduskiej)[6]. W 1821 przy wylocie ul. Lipowej do obecnej Narutowicza utworzono pierwszą cegielnię miejską[7]. W roku 1859 oddano do użytku budynek Szkoły Wojewódzkiej Lubelskiej[8]. W latach 1884–1886 w miejscu, gdzie wcześniej znajdowały się ogrody kapucyńskie, wzniesiono teatr (obecny teatr im. Juliusza Osterwy)[9]. W 1819 ulicę wybrukowano po raz pierwszy i kosztem właścicieli posesji ułożono chodniki[5]. Przebrukowano ją w 1888 i 1912[10]. W 1909 do wysokości teatru im. Juliusza Osterwy utwardzono ją klinkierem[11].

W XX-leciu międzywojennym przy ul. Narutowicza wybudowano wiele kamienic, które dopełniły zabudowę kwartałów, m.in. przy „placu gwiazdy” – skrzyżowaniu z ul. Lipową i al. Piłsudskiego[12]. W tym okresie przy ul. Narutowicza wzniesiono siedzibę Stowarzyszenia Urzędników Państwowych i Dom Pracy Kulturalno-Oświatowej[13]. W 1939 uchwalono plan, który zakładał, że odcinek ul. Narutowicza od „placu gwiazdy” będzie miał 34 m szerokości, z pasem zieleni pośrodku; budynki wybudowane wzdłuż ulicy miały mieć do czterech kondygnacji i 15,5 m wysokości[14].

Współczesność

kościół pobrygidkowski
Biblioteka wojewódzka im. H. Łopacińskiego

Przy ul. Narutowicza stoją dwa budynki zabytkowe: pobrygidkowski kościół Matki Bożej Zwycięskiej oraz teatr im. J. Osterwy. Ponadto znajduje się tam wiele budynków użyteczności publicznej, m.in. III LO im. Unii Lubelskiej, Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. H. Łopacińskiego (nr 4), Komenda Wojewódzka Policji i Wydział Pedagogiki i Psychologii UMCS[2].

W 2014 wyremontowano odcinek ul. Narutowicza (oraz przyległych uliczek) między skrzyżowaniem z ul. Lipową i al. Piłsudskiego a skrzyżowaniem z ul. Okopową i Mościckiego[15]. Sierpień 2016 był terminem zakończenia remontu odcinka między ul. Lipową i al. Piłsudskiego a ul. Ochotniczą[16].

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Lublin location map.png
Autor: OpenStreetMap contributors, Licencja: ODbL
OpenStreetMap location map of Lublin, Poland:
  • top = 51.298
  • bottom = 51.139
  • left = 22.452
  • right = 22.675
Lublin Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 52.35 N
  • S: 50.20 N
  • W: 21.52 E
  • E: 24.25 E
Ikona ulica skrzyżowanie.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona skrzyżowania
Traffic lights icon.svg
Ikonka świateł na skrzyżowaniu
Ikona ulica z prawej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z prawej
Ikona ulica z lewej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z lewej
Ikona ulica plac.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona placu
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
Ikona ulica z prawej deptak.svg
Autor: original by Marcin Floryan, this modification bu Teemu Vehkaoja, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy skrzyżowanej z deptakiem
Lublin Kwiecień 2017 4.jpg
Autor: 1DEurovisionGag, Licencja: CC BY-SA 4.0
Lublin Kwiecień 2017
Ulica Gabriela Narutowicza w Lublinie.JPG
Autor: Tomasz Zugaj, Licencja: CC BY-SA 4.0
kamienica u zbiegu ulic: Gabriela Narutowicza i Górnej w Lublinie
Kościół Matki Bożej Zwycięskiej w Lublinie.jpg
Autor: Tomasz Zugaj, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół Rektoralny Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny Zwycięskiej lub Kościół Powizytkowski vel Pobrygidkowski – jeden z najcenniejszych zabytków gotyku i renesansu w Lublinie.
Ikona ulica.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy