Ulica Inżynierska we Wrocławiu

Ulica Inżynierska

Grabiszyn
(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Długość	898 m
Poprzednie nazwy	Hochwaldstrasse
Przebieg
Ulica Inżynierska – przebieg główny: ul. Krucza LK nr 349, LK nr 756, LK nr 758 ul. Inżynierska – łącznik ul. Różana ul. Bzowa ul. Pierwiosnkowa ul. Spawaczy al. Pracy (rondo Woźniaka) ul. Budowlana droga wewnętrzna (koniec ulicy) droga wewnętrzna al. Hallera Ulica Inżynierska – łącznik: ul. Inżynierska ul. Makowa al. Hallera
Położenie na mapie Wrocławia Ulica Inżynierska
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Ulica Inżynierska
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego Ulica Inżynierska
51°05′42,288″N 16°59′20,372″E/51,095080 16,988992

(c) Neo[EZN] / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

Corte Verona

(c) Neo[EZN] / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

Budowa ronda

Pawilon pod nr. 17

Supersam pod nr. 19

Ulica Inżynierska – ulica położona we Wrocławiu na osiedlu Grabiszyn, w dawnej dzielnicy Fabryczna^{[1][2][3][4][5]}. Ulica ma 898 m długości (droga gminna) i biegnie od ulicy Kruczej w kierunku zachodnim bez wylotu. Obejmuje także łącznik o długości 434 m (droga wewnętrzna)^[1][2][4]. Ulica ta powstała w 1921 r. podczas budowy Osiedla Mieszkaniowego Grabiszyn, prowadzonej w latach 1919-1926^[3][6]. Przy ulicy znajdują się między innymi zachowane z tamtego okresu budynki ujęte w gminnej ewidencji zabytków^[3][7].

Historia

Po śladzie dzisiejszej ulicy Inżynierskiej przebiegała niegdyś stara droga polna, istniejąca od średniowiecza obiegająca parcele wsi Grabiszyn^[3][8], która położona była wzdłuż współczesnej ulicy Grabiszyńskiej, począwszy od dzisiejszej ulicy Bzowej do ulicy Klecińskiej^[9][10]. Była ona tak zwaną wsią ogrodniczą. W tego typu wsiach prowadzono głównie uprawę warzyw i ziół, ale także kwiatów, czy wytwarzanie mleka i serów, co związane było z zaopatrywaniem w te produkty pobliskiego miasta^[9][11].

Na południe od tej drogi, od początku XX wieku, istniały ogrody, sad (Eichborngarten) i rezydencja należące do Ludwiga Eichborna, patrycjusza i bankiera^[6][12]. W 1891 roku po wschodniej stronie opisanych terenów rozpoczęła się budowa tak zwanej Towarowej Obwodnicy Wrocławia. Linię uruchomiono w 1896 roku^[13]. Na początku XX wieku ogrody i sad zostały przekształcone w ogrody działkowe^[12]. Obszar obejmujący opisane miejsca przez które przebiega współczesna ulicy Inżynierska włączony został w granice Wrocławia w 1911 r.^[9][14]. W latach 1919-1926, na podstawie projektu Paula Heima powstałego przy współpracy z architektem Albertem Kempterem, realizowana była inwestycja polegająca na budowie osiedla mieszkaniowego dla spółdzielni Siedlungsgeselleschaft Eichborngarten (Spółdzielnia Osiedlowa Eichborngarten)^{[6][12][15][16][17]}. Osiedle przeznaczone było dla około 3700 mieszkańców. Zbudowano wówczas około 800 domów jedno- i wielorodzinnych, z ogrodami o powierzchni od 80 od 600 m². Zabudowano obszar 30 ha rozciągający się pomiędzy aleją generała Józefa Hallera, ulicą Grabiszyńską i wyżej wspomnianymi torami kolejowymi^[6][12][18]. Osiedle stanowiło przykład kształtowania układu kompozycyjnego opartego na angielskich wzorcach osiedli ogrodowych typu street cum square, przy czym oś układu stanowiła ulica Bzowa zakończona placem Bzowym^{[6][17][12][19]}. Sama ulica Inżynierska wytyczona została w 1921 r. przy północnym krańcu osiedla, na śladzie istniejącej, wyżej wspomnianej drogi^[3][4].

Przy zachodnim odcinku ulicy w latach 1927–1929 zbudowano katolicką świątynię – kościół św. Klemensa Dworzaka. Projekt obiektu wykonał Kurt Langer. Budowla została całkowicie zniszczona w 1945 r. i pozostała nie odbudowana^{[3][20][21][12]}.

W wyniku działań wojennych prowadzonych podczas oblężenia Wrocławia w 1945 r. znaczna część zabudowy uległa zniszczeniu^[3]. Ta część miasta została zdobyta przez Armię Czerwoną stosunkowo wcześnie, bo już w lutym 1945 r., kiedy to front dotarł w rejon ulicy Jemiołowej, a kolejne walki skutkowały zniszczeniami w dalej części miasta^[22][23][24]. W latach 70. XX wieku przy ulicy Inżynierskiej i przy północnym odcinku ulicy Bzowej powstała nowa zabudowa obejmująca pięciokondygnacyjne bloki mieszkalne^[3][25]. Część ówczesnej zabudowy wielorodzinnej powstała dla Spółdzielni Mieszkaniowej „Metalowiec”. Podobnie jak zabudowa przy końcu ulicy Inżynierskiej (numery od 56 do 84), gdzie powstało osiedle jedenastokondygnacyjnych bloków mieszkalnych^{[25][26][27][28][29]}. Natomiast narożną parcelę przy skrzyżowaniu z aleją Pracy zabudowano budynkiem szkoły^[3][30]. Zaś na terenie objętym ulicami: Grabiszyńską, Budowlaną, Inżynierską i terenem obiektu handlowego uruchomiono w 1967 r. zespół szkół budowlanych. Obiekty zbudowane dla potrzeb szkoły jak na ówczesne czasy ocenia się jako nowoczesne^[31].

W okresie powojennym na terenie pomiędzy ulicą Grabiszyńską, Inżynierską, aleją Pracy oraz zajezdnią (obecnie Centrum Historii Zajezdnia, zrealizowane w latach 2013-2016^[32]) i supersamem przy ulicy Inżynierskiej 19^[33], znajdowały się zakłady, m.in. Transbud. Zabudowa po nich została rozebrana w 2007 r.^[34], a tereny przeznaczono pod zabudowę mieszkalno-usługową^[35][36].

W latach 2007-2010 w obrębie ulicy Grabiszyńskiej, alei Pracy i ulicy Inżynierskiej zrealizowano inwestycję Corte Verona, o adresach: ul. Grabiszyńska 214, al. Pracy 2, ul. Inżynierska 47-51. Projekt powstał w pracowni Biura Projektów Lewicki Łatak. Inwestorem była firma Verona Building^[37].

W 2010 r. na skrzyżowaniu ulicy Inżynierskiej i alei Pracy zbudowano rondo. Od 2013 r. nosi ono imię Jerzego Woźniaka, żołnierza Armii Krajowej, skazanego przez stalinowców na śmierć, lekarza, honorowego prezesa Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej, który zmarł w 2012 r. Uroczystość nadania rondu nazwy miała miejsce 11 kwietnia 2013 r. Wziął w niej udział m.in. ówczesny prezydent Wrocławia, pan Rafał Dutkiewicz, a także prof. Włodzimierz Suleja, wówczas szef Instytutu Pamięci Narodowej we Wrocławiu^[38][39][40].

Na końcu ulicy Inżynierskiej od stycznia 2016 r. do maja 2017 r. zrealizowano rozbudowę i przebudowę budynku handlowo-usługowego. Obiekt otrzymał nazwę Tarasy Grabiszyńskie (adres: ul. Grabiszyńska 238-240)^[41][42]. Inwestorem była Spółdzielnia Mieszkaniowa „Metalowiec”^[a][28]. Obiekt zrealizowano na podstawie projektu powstałego w pracowni ARCH-E Biuro projektowe. Generalnym wykonawcą robót była spółka Budimex^[41].

W marcu 2017 r. rozpoczęła się budowa zespołu budynków mieszkalnych w ramach inwestycji o nazwie Osiedle Kwadrat, położonego przy ulicy Grabiszyńskiej 180^[43]. Część powstałej zabudowy otrzymała numery adresowe przy ulic Inżynierskiej 23-39b^[2]. Koniec budowy miał miejsce w czwartym kwartale 2019 roku. Inwestorem była firma Profit Development, natomiast projekt powstał w biurze AP Szczepaniak, zaś generalnymi wykonawcami były spółki: Polski Koncern Budowlany Polkonbud z Wrocławia i Profit Development^[43].

Nazwy

W swojej historii ulica nosiła następujące nazwy:

• Hochwaldstrasse, od 27.08.1927 r. do 1946 r.^[44][45]
• Inżynierska, od 1946 r.^[1][44].

Niemiecka nazwa ulicy Hochwaldstrasse odnosiła się do nazwy wzniesienia Hochwald, dziś noszącego nazwę Chełmiec. Jego wysokość bezwzględna wynosi 850 m n.p.m., a położone jest w obrębie Gór Wałbrzyskich^[44]. Współczesna nazwa ulicy została nadana przez Zarząd Wrocławia i ogłoszona w okólniku nr 33 z 15.05.1946 r.^[1]

Układ drogowy

Do ulicy Inżynierska przypisana jest droga gminna o długości 898 m, stanowiąca kontynuację ulicy Kruczej w kierunku zachodnim, bez wylotu (numer drogi 106031D, numer ewidencyjny drogi G1060310264011)^[1][46]. Jest to droga klasy lokalnej^[47]. Ponadto przypisany łącznik biegnący od drogi gminnej, wzdłuż nasypu kolejowego, na którym przebiegają linie kolejowe: LK nr 349, LK nr 756, LK nr 758 (tak zwana Towarowa Obwodnica Wrocławia), do alei generała Józefa Hallera, stanowiąca drogę wewnętrzną, o długości 434 m^[1].

Ulica łączy się z następującymi drogami publicznymi, kołowymi oraz innymi drogami miejskimi:

Drogi powiązane z ulicą Inżynierską

powiązanie	droga	foto
kontynuacja	ulica Krucza[1][48][49]
włączenie do drogi publicznej	ulica Inżynierska – łącznik[1]
skrzyżowanie	ulica Różana[50][51]	(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
skrzyżowanie	ulica Bzowa[52][53]
skrzyżowanie	ulica Pierwiosnkowa[54][55]
włączenie do drogi publicznej[56]	ulica Spawaczy[4][57] ogólnodostępna droga wewnętrzna[56][58]
rondo – rondo Jerzego Woźniaka[38][40][59][60]	aleja Pracy[59][61][62]	(c) s_mile / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
skrzyżowanie	ulica Budowlana[63][64]
bez wylotu[1]	droga wewnętrzna	(c) zgnews, CC BY-SA 3.0

Drogi powiązane z łącznikiem ulicy Inżynierskiej

powiązanie	droga	foto
włączenie do drogi publicznej	ulica Inżynierska[1]
włączenie do drogi publicznej	ulica Makowa[65][66]
włączenie do drogi publicznej	aleja generała Józefa Hallera[67][68] (Obwodnica śródmiejska Wrocławia[69])

Ulica położona jest na działkach ewidencyjnych o łącznej powierzchni 18 576 m² w zakresie drogi gminnej^[1][70] i 3039 m² w zakresie drogi wewnętrznej – łącznika^[1][71].

Drogi i działki ewidencyjne

droga	działka	pole powierzchni[b]	foto
droga gminna od ulicy Kruczej do alei Pracy (rondo Woźniaka)[1][72][73]	nr 17 AM-26 obręb Grabiszyn	9541 m2
droga gminna od alei Pracy (rondo Woźniaka) do ulicy Budowlanej[1][74][75]	nr 9 AM-24 obręb Grabiszyn	5600 m2
droga gminna od ulicy Budowlanej[1][76][77]	nr 4/25 AM-24 obręb Grabiszyn	2121 m2
droga gminna, koniec ulicy[1][78][79]	nr 4/13 AM-24 obręb Grabiszyn	1314 m2
droga wewnętrzna, łącznik[1][71][80]	nr 79/3 AM-26 obręb Grabiszyn	3039 m2

Autobus MPK

Na całej ulicy jezdnia posiada nawierzchnię z masy bitumicznej^[81][25]. Ulicą Inżynierska przebiegają linie transportu miejskiego, w ramach komunikacji miejskiej, obejmujące trasy przejazdów linii autobusowych z przystankiem autobusowym położonym w pobliżu skrzyżowania z ulicą Bzową o nazwie "Inżynierska"^[39][82]. Końcowy odcinek ulicy od alei Pracy znajduje się w strefie ograniczenia prędkości do 30 km/h ze wskazaniem dla ruchu rowerowego w powiązaniu z drogami rowerowymi przebiegającymi przy ulicy Grabiszyńskiej i alei generała Józefa Hallera^[83][84].

Zabudowa i zagospodarowanie

(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

Ul. Inżynierska 1-3

(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

Supersam, ul. Inżynierska 19

SP 109, ul. Inżynierska 54

Osiedle blokowe przy końcu ulicy

Początek ulicy Inżynierskiej łączy się z końcem ulicy Kruczej^[1][48]. Tu znajduje się nasyp kolejowy z wiaduktami, pod którymi przebiega ulica. Znajdujące się na nasypie i wiaduktach tu tory kolejowe przypisane są do następujących linii kolejowych: LK nr 349, LK nr 756, LK nr 758^[85]. Wiadukt zachodni, po którym przebiega linia 349 i 756, wpisano do gminnej ewidencji zabytków, nie jest natomiast ujęty w tej ewidencji wiadukt wschodni po którym przebiega linia nr 758^[7][85]. Po stronie wschodniej przy ulicy Kruczej znajduje się na północ od tej ulicy boisko przy Stadionie Oporowska, a na południe od tej ulicy Wzgórze Gajowickie (Pafawag)^[4][86].

Po stronie zachodniej nasypu kolejowego wzdłuż ulicy Inżynierskiej, do ulicy Bzowej po stronie północnej i do Alei Pracy po stronie południowej, znajduje się zabudowa kameralnego osiedla mieszkaniowego. Zlokalizowane są tu zarówno zachowane budynki przedwojenne jak i powojenna zabudowa jednorodzinna, bliźniacza i wielorodzinna, w tym pięciokondygnacyjne, wieloklatkowe bloki mieszkalne z lat 70. XX wieku^[3][25][87].

Za ulicą Bzową po stronie północnej charakter zabudowy ulega zmianie. Pod numerem 17 znajduje się budynek administracyjno-biurowy z funkcją handlowo-usługową. Ma dwie kondygnacje, powierzchnia zabudowy wynosi 569 m^2[88], a położony jest na działce o powierzchni 2413m^2[89][90]. Mieści się tu między innymi apteka^[91]. Kolejnym obiektem jest supersam położony przy ulicy Inżynierskiej 19. Budynek ma 1 kondygnację i powierzchnię zabudowy wynoszącą 1 064 m^{2[92][33][93]}. Położony jest na działce o powierzchni 2 470 m^2[94][95]. Przed nim znajduje się parking przy ul. Inżynierskiej 21 na działce o powierzchni 1002 m^{2[96][97][98]}. Za tymi obiektami, na odcinku do alei Pracy, położona jest współczesna zabudowa powstała w XXI wieku. Obejmuje ona Osiedle Kwadrat z zabudową średniowysoką o podstawowej funkcji mieszkalnej i uzupełniającej funkcji hotelarskiej oraz handlowo-usługowej. W budynkach o 8 kondygnacjach nadziemnych i jednej podziemnej powstało 300 mieszkań, 8 lokali użytkowych i 148 miejsc postojowych. Powierzchnia całkowita obiektu to 14 000 m², a kubatura budynków to 49 966 m^3[43][35]. Dalej znajduje się zabudowa inwestycji Corte Verona. W jej ramach powstała zabudowa średniowysoka, o podstawowej funkcji mieszkalnej, z funkcjami uzupełniającymi takimi jak usługi, handel i biura. Powstało tu niecałe 31 tysięcy m² powierzchni mieszkalnej, oraz ponad 23 tysiące m² powierzchni usługowej^[37][36]. Przy tym odcinku ulicy po stronie północnej ulicy obowiązują szpalery drzew^{[99][100][101][102]}.

Za aleją Pracy po stronie północnej, w kwartale ulic: Inżynierskiej, Grabiszyńskiej, Budowlanej i alei Pracy, znajduje się powojenna zabudowa mieszkalna, pięciokondygnacyjna^[25]. Natomiast po stronie południowej przy ulicy Inżynierskiej 54 położona jest szkoła podstawowa nr 109 imienia Edwarda Dembowskiego^[30]. Mieści się ona w 3-kondygnacyjnym budynku o powierzchni zabudowy 1368 m^2[103], położonym na działce o powierzchni 10 862 m^2[104][105].

Wzdłuż ulicy Inżynierskiej od ulicy Budowalnej do drogi położonej na terenie Tarasów Grabiszyńskich położony jest jednokondygnacyjny zespół jednostanowiskowych garaży o powierzchni 551 m^2[106], za którym znajduje się sięgający ulicy Grabiszyńskiej teren o powierzchni 14 964 m² zespołu szkół budowalnych (adres: ul. Grabiszyńska 236)^{[31][107][108][109]}.

Na końcu ulicy znajduje się obiekt handlowo-usługowy, tzw. Tarasy Grabiszyńskie (adres: ul. Grabiszyńska 238-240)^{[41][110][111]}. Jest to budynek o 3 kondygnacjach nadziemnych, powierzchni zabudowy wynoszącej 3 979 m^2[110], położony na działce o powierzchni 9135 m^2[112][113]. W obiekcie mieści się 40 lokali handlowo-usługowych o łącznej powierzchni około 6300 m^2[41].

Pomiędzy ulicą Inżynierską, wyżej opisanym terenem szkoły i aleją generała Józefa Hallera znajduje się osiedle z lat 70. XX wieku. Posadowiono ty budynki mieszkalne, wielorodzinne, po trzy klatki schodowe każdy z budynków, o 11 kondygnacjach nadziemnych^[25]. Charakter tej części zabudowy ulicy określa się jako wielkie osiedla blokowe^[87]. Obejmuje ona między innymi budynki o numerach adresowych przypisanych do ulicy Inżynierskiej – numery parzyste od numeru 56 do numeru 84^[2].

Ulica przebiega przez teren o wysokości bezwzględnej od 121,0 m n.p.m. (początek ulicy – wschodni kraniec w okolicach ulicy Kruczej) do 123,7 m n.p.m. (koniec ulicy – zachodni kraniec)^[81][114]

Zabudowa i zagospodarowanie przy łączniku ulicy Inżynierskiej biegnącym do alei generała Józefa Hallera, zdeterminowany jest jego położeniem. Po stronie wschodniej bowiem wzdłuż całej długości tego łącznika znajduje się wyżej opisany nasyp kolejowy, a za nim teren zieleni Wzgórza Gajowickiego (Pafawag)^{[4][85][86][19]}. Po stronie zachodniej zaś położone jest wyżej wymienione kameralne osiedle z zabudową jedno- i wielorodzinną, z ogrodami przy budynkach pochodzących zarówno z okresu międzywojennego jak i powojennych^{[3][7][25][87]}. Przy samym łączniku znajdują się liczne zespoły garaży jednokondygnacyjnych, jednostanowiskowych^[25]. Łącznik przebiega przez teren o wysokości bezwzględnej od 121,0 m n.p.m. (początek łącznika – północny kraniec w okolicach ulicy Inżynierskiej), poprzez około 124,5 m n.p.m. do 123,5 m n.p.m. (koniec łącznika – południowy kraniec przy alei generała Józefa Hallera)^[81][114].

Demografia

Ulica przebiega przez trzy rejony statystyczne o wykazanej w poniższej tabeli gęstości zaludnienia i ilości zameldowanych osób, przy czym dane pochodzą z 31.12.2020 r.^[115]

Ochrona i zabytki

Obszar na południe od ulicy Inżynierskiej, począwszy na ulicy Różanej a skończywszy na alei Pracy, podlega ochronie i jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków pod pozycją osiedle Grabiszyn^{[116][117][118]}. W szczególności ochronie podlega historyczny układ urbanistyczny osiedla w rejonie alei generała Józefa Hallera i alei Pracy, ulic Inżynierskiej, Różanej i linii kolejowej wraz z zespołami budowlanymi Hutmenu i dawnej zajezdni tramwajowej we Wrocławiu, kształtowany sukcesywnie od 1919 r. do początku lat 70. XX wieku. Stan zachowania tego układu ocenia się na dobry^[119][120].

Przy ulicy i w najbliższym sąsiedztwie znajdują się następujące zabytki ujęte w gminnej ewidencji zabytków:

Obiekty zabytkowe

obiekt, położenie	powstanie, rodzaj ochrony	fotografia
ulica Inżynierska / ulica Krucza
Wiadukt kolejowy ulica Inżynierska[7][121][122]	około 1905-1910 r., 2012 r. remont rodzaj ochrony: inny[7]	(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0
strona północna
Budynek mieszkalny ulica Inżynierska 5-7[7][123][124]	lata 1920-1930 rodzaj ochrony: inny[7]
strona południowa
Budynek mieszkalny ulica Inżynierska 8-10[7][125][126]	lata 1920-1930 rodzaj ochrony: inny[7]
Budynek mieszkalny ulica Inżynierska 12-14[7][127][128]	lata 1920-1930 rodzaj ochrony: inny[7]
Budynek mieszkalny ulica Inżynierska 16-18[7][129][130]	lata 1920-1930 rodzaj ochrony: inny[7]

Baza TERYT

(c) pawulon / fotopolska.eu, CC BY-SA 3.0

LK, po prawej łącznik i garaże

Dane Głównego Urzędu Statystycznego z bazy TERYT, spis ulic (ULIC)^[131]:

• województwo: DOLNOŚLĄSKIE (02)
• powiat: Wrocław (0264)
• gmina/dzielnica/delegatura: Wrocław (0264011) gmina miejska; Wrocław-Fabryczna (0264029) delegatura
• Miejscowość podstawowa: Wrocław (0986283) miasto; Wrocław-Fabryczna (0986290) delegatura
• kategoria/rodzaj: ulica
• Nazwa ulicy: ul. Inżynierska (06923).

Zobacz też

• Historia Wrocławia
• Architektura Wrocławia

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• 6 dekad historii wrocławskiej Spółdzielni Mieszkaniowej „Metalowiec”, administrator24.info, Spółdzielnia Mieszkaniowa „Metalowiec”, 14 grudnia 2018 [dostęp 2021-05-27] .
• ZygmuntZ. Antkowiak ZygmuntZ., Ulice i place Wrocławia, Wrocław-Warszawa-Kraków, seria: Biblioteka Wrocławska, tom 11, Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich – Wydawnictwo, 1970, Zam nr A/185/70 (C-9)  (pol.).
• RafałR. Eysymontt RafałR., ThomasT. Urban ThomasT., Wrocław na fotografii lotniczej z okresu międzywojennego, ze zbiorów Instytutu Herdera w Magdeburgu, Wrocław: wydawnictwo VIA NOVA, 2008  (pol.).
• Geoinfo7 Portal, Zarząd Geodezji, Kartografii i Katastru Miejskiego we Wrocławiu, 27 kwietnia 2021 [dostęp 2021-05-21]  (pol.).
• Geoportal Dolny Śląsk, Urząd Marszałkowski Województwa Dolnośląskiego, 20 października 2020 [dostęp 2020-10-20]  (pol.).
• Geoportal Krajowy, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 30 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-30]  (pol.).
• JanJ. Harasimowicz JanJ. (red.), Encyklopedia Wrocławia, wyd. III poprawione i uzupełnione, Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie, 2006, ISBN 83-7384-561-5, ISBN 978-83-7384-561-9  (pol.).
• KAK, Rondo przy Alei Pracy ma imię Jerzego Woźniaka, „gazetawroclawska.pl”, Gazeta Wrocławska, Wrocław, 11 kwietnia 2013 [dostęp 2021-05-21]  (pol.).
• Mapa Interaktywna Linii Kolejowych, PKP Polskie Linie Kolejowe S.A., 24 maja 2021 [dostęp 2021-05-24]  (pol.).
• Mapy Google, google, 2021 [dostęp 2021-04-26]  (pol.).
• IzabelaI. Mironowicz IzabelaI., Analiza funkcjonalna osiedli Wrocławia, AFO, Badanie i publikacja współfinansowana przez miasto Wrocław (www.wroclaw.pl), Wrocław: Fundacja Dom Pokoju, 2016, ISBN 978-83-941467-3-3  (pol.).
• Niemiecko-polski słownik nazw ulic, Wratislavia.net, 2012 [dostęp 2019-05-31]  (pol.).
• Rejestr TERYT, Główny Urząd Statystyczny, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-30]  (pol.).
• Schematy komunikacji zbiorowej, Wrocław: Urząd Miejski Wrocławia, 27 marca 2021 [dostęp 2021-04-30]  (pol.).
• Spółdzielnia Mieszkaniowa "Metalowiec", metalowiec.wroclaw.pl [dostęp 2021-05-27] .
• System Informacji Przestrzennej Wrocławia, Wrocław: Dział Systemu Informacji Przestrzennej Biura Rozwoju Wrocławia, 2021 [dostęp 2021-05-24]  (pol.).
• SZEJ, Ruszyła budowa ronda na skrzyżowaniu Inżynierskiej z al. Pracy, „gazetawroclawska.pl”, Gazeta Wrocławska, Wrocław, 19 września 2010 [dostęp 2021-05-21]  (pol.).
• Uchwała IV/40/02 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 30 grudnia 2002 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru przy ulicy Inżynierskiej we Wrocławiu, „uchwały RMWr.”, Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia / Biuletyn Urzędowy RMW z 31 grudnia 2002 r. Nr 11, poz.527; Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego z 29 kwietnia 2003 r. Nr 49, poz.1153, Wrocław, 30 grudnia 2002 [dostęp 2021-05-28]  (pol.).
• Uchwała LXII/1454/18 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 13 września 2018 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w rejonie Placu Bzowego we Wrocławiu, „uchwały RMWr.”, Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia / Biuletyn Urzędowy RMW z 2018 r. poz.294; Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego z 2018 r. poz.4602. [Data ogłoszenia: 25 września 2018 r.], Wrocław, 13 września 2018 [dostęp 2021-05-20]  (pol.).
• Uchwała XVIII/362/15 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 26 listopada 2015 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru w rejonie ulic Grabiszyńskiej i Inżynierskiej we Wrocławiu, „uchwały RMWr.”, Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia / Biuletyn Urzędowy RMW z 2015 r. poz.350; Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego z 2015 r. poz.5377. [Data ogłoszenia: 7 grudnia 2015 r.], Wrocław, 26 listopada 2015 [dostęp 2021-05-28]  (pol.).
• Uchwała XXXVIII/18 RADY MIEJSKIEJ WROCŁAWIA z dnia 14 lutego 2013 r. w sprawie nadania nazwy rondu we Wrocławiu, „uchwały RMWr.”, Biuletyn Informacji Publicznej Urzędu Miejskiego Wrocławia / Biuletyn Urzędowy RMW z 2013 r. poz.69; Dziennik Urzędowy Województwa Dolnośląskiego z 2013 r. poz.1581. [Data ogłoszenia: 5 marca 2013 r.], Wrocław, 14 lutego 2013 [dostęp 2021-05-21]  (pol.).
• Urbanity.pl, WebMediaTech, Baza polskich inwestycji budowlanych [dostęp 2021-05-21] .
• Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, Wykazy zabytków, dawne województwo wrocławskie, miasto Wrocław, PiotrP. Jędrzejewski, AnnaA. Olech, Biuletyn Informacji Publicznej – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, 15 marca 2021 [dostęp 2021-04-29]  (pol.).
• Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, Wykazy zabytków, obszary urbanistyczne Wrocław, PiotrP. Jędrzejewski, AnnaA. Olech, Biuletyn Informacji Publicznej – Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków we Wrocławiu, 17 października 2018 [dostęp 2020-11-02]  (pol.).
• WOMAK HOLDING SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ w Krajowym Rejestrze Sądowym; WOMAK HOLDING, Ministerstwo Sprawiedliwości [dostęp 2021-05-27] .
• Wykaz dróg, „ZDiUM/Infrastruktura/Ulice Wykaz dróg w zarządzie ZDiUM”, Ewa Iwanska, sporządziła ZDJOGA/NOXE/, Zarząd Dróg i Utrzymania Miasta, Wrocław, 20 kwietnia 2021 [dostęp 2020-04-22]  (pol.).
• Zabytki Wrocławia, MagdalenaM. Wankowska, MonikaM. Florczak, MartaM. Kolibska, Urząd Miejski Wrocławia, 30 marca 2021 [dostęp 2021-04-29]  (pol.).

Linki zewnętrzne

• Ulica Inżynierska, [w:] Wrocław, Grabiszyn [online], fotopolska.eu [dostęp 2021-05-20]  (pol.).
• ul. Inżynierska, [w:] Wrocław, Grabiszyn [online], dolny-slask.org.pl (Wratislaviae Amici), ID: 586312 [dostęp 2021-05-20]  (pol.).
• ul. Inżynierska, wikimapia.org [dostęp 2021-05-20]  (pol.).