Ulica Stanisława Konarskiego w Piotrkowie Trybunalskim

ulica Stanisława Konarskiego
Centrum
Widok od Rynku w stronę kościoła św. Franciszka Ksawerego (2013)
Państwo	Polska
Miejscowość	Piotrków Trybunalski
Długość	ok. 50 m
Plan
Przebieg
0 Rynek Trybunalski / ul. Grodzka 50 ul. Pijarska
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego ulica Stanisława Konarskiego
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Stanisława Konarskiego
Położenie na mapie województwa łódzkiego ulica Stanisława Konarskiego
51°24′28,0″N 19°41′47,3″E/51,407790 19,696460

Ulica Stanisława Konarskiego – ulica na Starym Mieście w Piotrkowie Trybunalskim.

Opis

Ulica Konarskiego łączy południowo-wschodni narożnik Rynku Trybunalskiego z ul. Pijarską^[1]. Długość ulicy wynosi około 50 metrów^[1]. Ulica należy do najstarszych ulic w Piotrkowie i jest częścią układu urbanistycznego Starego Miasta, który ukształtował się w XIII/XIV wieku^[2]. Kompozycyjnie ulicę zamyka kościół św. Franciszka Ksawerego, znajdujący się już przy ul. Pijarskiej^[3].

W przeszłości ulica nosiła nazwę Łazienna Sucha, Sucha^[4][3]. Dawna nazwa Łazienna Sucha odróżniała ją od równoległej ul. Łaziennej Mokrej^[5]. Była ona zapewne wcześniej brukowana niż ul. Łazienna Mokra, gdyż prowadziła do reprezentacyjnego kościoła jezuitów^[5]. Obecna nazwa ulicy upamiętnia Stanisława Konarskiego, który w latach 1706–1715 uczył się w kolegium pijarskim w Piotrkowie^[6].

Kamienica Dutkiewiczowska, mająca front od Rynku nr 9, pod koniec XVIII w. była własnością Marcina Teleżyńskiego, rachmistrza magistratu^[7]. Od 1835 mieściły się w niej kolejno apteki Szefferów, J. Gamfa, J. Grabskiego^[7]. Inne kamienice przy ulicy były pod koniec XVIII w. własnością Watsonów, rodziny szkockiego pochodzenia, a także prezydenta miasta Tomasza Góreckiego^[5].

Ulica pojawiła się w wielu filmach i serialach: Ewa chce spać (1957), Echo (1964), Święta wojna (1965), W cieniu nienawiści (1985), Biesy (1988), Komediantka (1988), Uprowadzenie Agaty (1993), Non sono io (2001), W ciemności (2011), 1920 Bitwa warszawska (2011)^[8].

Zabytki

Ulica wraz z całym układem urbanistycznym Starego Miasta wpisana jest do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa pod numerem 89-IX-35 z 24.07.1948, z 1.02.1962 i z 23.02.2004^[9].

Do rejestru zabytków są też wpisane budynki położone przy ul. Konarskiego^[9]:

• nr 2 (ul. Grodzka 1) – dom, 1. poł. XIX w.
• nr 4 (ul. Pijarska 5) – dom, dom XVII, XIX w.
• Rynek Trybunalski 9 – dom, poł. XIX w.

• 

  Ul. Konarskiego i kościół pojezuicki na grafice z 1870.

• 

  Narożnik ul. Konarskiego (po prawej), ul. Grodzkiej i Rynku Trybunalskiego

• 

  Widok od kościoła jezuitów w stronę Rynku

Przypisy

Bibliografia

• Atlas historyczny Polski. Województwo sieradzkie i łęczyckie w drugiej połowie XVI wieku. Część II Komentarz Indeksy. Henryk Rutkowski (red.). Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Historii PAN, 1998. ISBN 83-86301-75-9.
• Gminny program opieki nad zabytkami gminy miasta Piotrków Trybunalski na lata 2015–2018, Dziennik Urzędowy Województwa Łódzkiego, 2014 .
• M.B.. Niektórzy znamienici synowie Ziemi Piotrkowskiej. „Palestra”. 22/10 (250), s. 59–63, 1978. 
• Michał Rawita Witanowski: Przewodnik po Piotrkowie Trybunalskim (z planem miasta). Piotrków: Wydawnictwo Oddziału Piotrkowskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, 1923.