Ulica Stanisława Konarskiego w Sanoku
| Śródmieście | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Początkowy bieg ulicy (2013) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Stanisława Konarskiego w Sanoku – ulica w Sanoku.
Historia
Obszar ulicy Konarskiego (droga powiatowa) do przejazdu kolejowego (parzyste numery od 4 do 12 i nieparzyste numery od 1 do 21) przynależy do dzielnicy Śródmieście[1]. Dalsza część ulicy leży na obszarze dzielnicy Posada.
Na przełomie 1889/1890 Kazimierz Lipiński przeniósł swoją fabrykę maszyn i wagonow na tereny przy obecnej ul. Konarskiego (tzw. „Stawiska”)[2].
W toku dokonywanych zmian nazw ulic w Sanoku w 1913 podjęto decyzję nazwania ulicy Stróżeckiej dla odcinka biegnącego od ul. Jagiellońskiej wzdłuż szpitala powszechnego do Stróżów Małych[3]. Uchwałą Rady Miejskiej z 22 listopada 1923 postanowiono nazwać imieniem Stanisława Konarskiego dotychczasową ulicę Szpitalną, w dalszym biegu zwaną Stróżecką[4].
Zabudowa
- Budynek pod numerem 3, siedziba Medycznej Szkoły Policealnej im. Anny Jenke[5].
- Dom pod numerem 6. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Budynek szpitalny pod numerem 8.
- Budynek pod numerem 10[10][11].
- Dom pod numerem 13. Na frontowej fasadzie widnieje rok 1910. Siedziba pierwszego w Sanoku ośrodka zdrowi[12]. U kresu II wojny światowej wraz z nadejściem frontu wschodniego i wkroczeniu Armii Czerwonej do Sanoka w domu położonym naprzeciw szpitala ppłk Fiodor Jarygin ustanowił swoją komendanturę[13][14][15]. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 16. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 17. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8], w ewidencji z 2018 dom już nie figurował[16].
- Budynek pod numerem 20, siedziba ZUS[17].
- Budynek pod numerem 24, siedziba Regionalnego Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa[18].
- Budynek pod numerem 26, siedziba pracowni rezonansu magnetycznego[19] i Fundacji Ochrony Zdrowia[20].
- Budynki pod numerami 29, 31, 33, 35, 37, należące do Spółdzielni Mieszkaniowej „Autosan”[21]. Wybudowane prawdopodobnie w latach 20. XX wieku z przeznaczeniem dla kadry kierowniczej fabryki[12][22].
- Dom pod numerem 43. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 47. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 49. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 53. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 55. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
- Dom pod numerem 75. Budynek został wpisany do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, opublikowanego w 2014[6][7][8][9].
W pierwszej połowie XX wieku istniał kort tenisowy[23]. W latach 20. XX wieku Władysław Lisowski prowadził przy ulicy zakład artystyczno-malarski i pozłotniczy[24].
Mieszkańcy
W przeszłości przy ulicy zamieszkiwali Zbigniew Dańczyszyn (nr 9)[25], Władysław Godula (nr 27)[26], Zygmunt Żyłka-Żebracki (nr 30), Antoni Fichtel (nr 33)[27], Julian Gorgoń (nr 33a m. 2)[28][29].
Przypisy
- ↑ O dzielnicy. sanoksrodmiescie.pl. [dostęp 2015-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-09-05)].
- ↑ U źródeł powstania. W: Stanisław Dydek: Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku 1946–1996. Brzozów: Oficyna Wydawniczo-Reklamowa „Edytor” w Brzozowie, 1997, s. 12. ISBN 83-87450-00-6.
- ↑ Ludwik Glatman. Nowe nazwy ulic Wielkiego Sanoka (dokończenie). „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 36, s. 2, 31 sierpnia 1913.
- ↑ Protokoły posiedzeń Rady Miejskiej. Rok 30.1.1923-18.12.1924. s. 91–92.
- ↑ Kontakt. zsmsanok.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ a b c d e f g h i j GEZ 2014 ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e f g h i j GEZ 2015 ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e f g h i j GEZ 2016 ↓, s. 2.
- ↑ a b c d e f g h i GEZ 2018 ↓, s. 3.
- ↑ Lokalizacja ośrodka. sosw.sanok.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Romaniak 2009 ↓, s. 392.
- ↑ a b Romaniak 2009 ↓, s. 394.
- ↑ Emil Kardin: Odsłonięte skrzydło. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978, s. 179, 229.
- ↑ Witold Szymczyk. Powrót lejtnantów. „Nowiny”. Nr 37, s. 7, 17-18 lutego 1979.
- ↑ Józef Ząbkiewicz. Pierwszy dzień wolności. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 22 (279), s. 4, 10-20 sierpnia 1983.
- ↑ GEZ 2018 ↓, s. 1-5.
- ↑ Sanok ZUS. zus.pox.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa. rckk.rzeszow.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej - Diagnostyki Medycznej w Sanoku. Kontakt. rezonans.sanok.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Kontakt. fundacjazdrowia.qpr.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Historia. sm-autosan.pl. [dostęp 2022-09-05].
- ↑ Jolanta Ziobro. Odzyska przedwojenny szyk. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43, s. 3, 28 października 2011.
- ↑ Paweł Kosina: Helena Kosinówna. Rodzina i sanoccy przyjaciele. Sanok: Stowarzyszenie Przyjaciół Heleny Kosiny w Sanoku, 2006, s. 46. ISBN 83-924210-0-0.
- ↑ Księga adresowa Polski (wraz z w. m. Gdańskiem) dla handlu, przemysłu, rzemiosł i rolnictwa. Warszawa: 1928, s. 798.
- ↑ Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 121.
- ↑ Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000, s. 12.
- ↑ Księga Zmarłych 1959–1975 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 64 (poz. 32).
- ↑ Julian Gorgoń: Wspomnienia ze Związku Strzeleckiego w Sanoku z roku 1912/13. W: Jednodniówka wydana z racji jubileuszu 25-lecia istnienia i działalności Związku Strzeleckiego na terenie Sanoka i ziemi sanockiej 1908–1933. Sanok: 21 maja 1933, s. 10-13.
- ↑ Barbara Wanielista. „Odnajdę Twór Grób Piłsudczyku” (cz. VI). „Góra Przemienienia”. Nr 51 (175), s. 10-12, 17 grudnia 2006. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.}
Bibliografia
- Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 1-497. ISBN 978-83-60380-26-0.
Media użyte na tej stronie
Ikona ulica koniec T.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - zakończenie skrzyżowaniem
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy - zakończenie skrzyżowaniem
Konarskiego Street in Sanok bridge.JPG
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ulica Konarskiego w Sanoku, most na potoku Płowieckim
Autor: Lowdown, Licencja: CC BY-SA 3.0
Ulica Konarskiego w Sanoku, most na potoku Płowieckim
Ikona przejazd kolejowy niestrzezony.svg
(c) I, Lechoo.net, CC-BY-SA-3.0
Ikona ulicy skrzyżowanej z torami kolejowymi (przejazd niestrzeżony).
(c) I, Lechoo.net, CC-BY-SA-3.0
Ikona ulicy skrzyżowanej z torami kolejowymi (przejazd niestrzeżony).