Ulica Stefana Grota-Roweckiego w Krakowie

ulica Stefana Grota-Roweckiego
Dębniki
Ilustracja
Widok na wschód, w kierunku skrzyżowania z ul. Kapelanka i Brożka
Państwo

 Polska

Miejscowość

Kraków

Długość

1,6 km

Przebieg
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła0mul. Kapelanka, ul. Brożka, ul. Lipińskiego
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła380mul. Kobierzyńska
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła660mwyjazdy z osiedli
Ikona ulica skrzyżowanie.svgświatła1010mul. Norymberska, ul. Rostworowskiego
Ikona ulica z prawej.svg1240mul. Łojasiewicza
Ikona ulica z prawej.svgświatła1600mul. Gronostajowa
Ikona ulica z lewej.svgświatła1680mul. Bobrzyńskiego, wyjazd z osiedla
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica Stefana Grota-Roweckiego”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Stefana Grota-Roweckiego”
50,030338°N 19,913964°E/50,030338 19,913964

Ulica Stefana Grota-Roweckiego – ulica w Krakowie biegnąca od skrzyżowania ulic Kapelanka, Brożka i Lipińskiego do skrzyżowania z ulicą Gronostajową, gdzie przechodzi w ulicę Bobrzyńskiego. Administracyjnie należy do Dzielnicy VIII Dębniki. Przebiega przez Osiedle Ruczaj. Na całej długości jest dwujezdniowa, z torowiskiem tramwajowym biegnącym po północnej stronie, oddanym do użytku na przełomie 2011 i 2012 roku.

Nazwę ulicy nadano dla upamiętnienia Stefana Roweckiego pseud. Grot, generała dywizji Wojska Polskiego i komendanta głównego Armii Krajowej podczas II wojny światowej.

Historia

W latach 60. XX w. na terenach, po których obecnie przebiega ulica Grota-Roweckiego, znajdowały się głównie pola uprawne. Zachowane ogólne plany zagospodarowania przestrzennego dla tego obszaru z tamtego okresu prezentują inną niż współczesna planowaną siatkę ulic[1]. Obecny przebieg został wytyczony w latach 70., zaś północny odcinek ulicy Grota-Roweckiego po raz pierwszy pojawił się na planie Krakowa z 1976 roku i prawdopodobnie został wybudowany razem z układem drogowym Kapelanka-Brożka. Ulica kończyła się ślepo w polach za skrzyżowaniem z ulicą Zachodnią i Norymberską. W 1992 roku ulica została przedłużona do skrzyżowania z ulicą Gronostajową, przy którym wybudowano pętlę autobusową Osiedle Ruczaj (ob. nazwa Ruczaj została nadana w 2004 roku). W następnych latach postępowała dalsza budowa trasy, już jako ul. M. Bobrzyńskiego.

Początkowo ulica była jednojezdniowa, z krótkim dwujezdniowym odcinkiem w rejonie skrzyżowania z ulicami Rostworowskiego i Norymberską. Na początku 2011 roku rozpoczęto przebudowę całej trasy, w ramach której dobudowano na całej długości drugą jezdnię, ścieżkę rowerową oraz torowisko tramwajowe. Od strony południowej na prawie całej długości wzniesiono ekrany akustyczne. Przebudowa zakończyła się w 2012 roku.

Otoczenie

Od strony południowej dominuje wielorodzinna zabudowa mieszkaniowa osiedla Ruczaj. Od strony północnej znajduje się torowisko tramwajowe, budynki mieszkaniowe, zakłady usługowe oraz budynki Kampusu Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Kontrowersje

Przebudowa ulicy spotkała się z krytyką mieszkańców miasta oraz urbanistów, zyskując razem z ul. M. Bobrzyńskiego nieoficjalną nazwę "Autostrada Skawina"[2]. Władze miasta argumentują konieczność poszerzenia drogi prognozowanym wzrostem ruchu samochodowego oraz jej charakterem w postaci głównej drogi dojazdowej do Skawiny. Mieszkańcy i urbaniści zwracają uwagę, iż mimo wybudowania trasy tramwajowej (zakończonej dodatkowo parkingiem w systemie "Parkuj i Jedź"), nowy kształt ulicy zaprzecza idei zrównoważonego transportu. Jako główne kontr-argumenty podają:

  • szerokość ulicy i małą liczbę przejść dla pieszych, utrudniające mieszkańcom dostęp do przystanków,
  • wysokie ekrany akustyczne na całej długości (pomimo ograniczenia prędkości pojazdów do maksymalnie 70 km/h i zastosowania tzw. "cichej nawierzchni"),
  • wąskie chodniki (kosztem np. 7 pasów jezdni w zachodniej części ulicy),
  • niekonsekwentny przebieg ścieżki rowerowej, która nie dociera do skrzyżowania z ulicami Kapelanka, Brożka i Lipińskiego.

Przebudowana ulica została nominowana do 12. edycji plebiscytu Archi-Szopa na najgorsze rozwiązania architektoniczne i urbanistyczne Krakowa[2].

Galeria

Przypisy

  1. Przeglądarka opracowań kartograficznych. Biuro Planowania Przestrzennego - Urząd Miasta Krakowa. [dostęp 2013-03-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-10)].
  2. a b Dawid Hajok, Mateusz Żurawik: Archi-Szopa. Oto grzechy główne krakowskich sypialni. gazeta.pl, 2013-02-20. [dostęp 2013-03-03].

Media użyte na tej stronie

Kraków location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Mapa lokacyjna miasta Kraków. Punkty graniczne mapy:
  • N: 50.15 N
  • S: 49.95 N
  • W: 19.76 E
  • E: 20.26 E
Lesser Poland Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
  • N: 50.59 N
  • S: 49.07 N
  • W: 18.92 E
  • E: 21.55 E
Traffic lights icon.svg
Ikonka świateł na skrzyżowaniu
Ikona ulica z prawej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z prawej
Ikona ulica z lewej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z lewej
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
UlicaStefanaGrota-Roweckiego-WidokNaWschód-POL, Kraków.jpg
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Ulica Stefana Grota-Roweckiego w Krakowie, w Dzielnicy VIII Dębniki. Widok na wschód, w kierunku skrzyżowania z ulicami Kapelanką i Brożka.
Ikona ulica skrzyżowanie.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona skrzyżowania
UlicaStefanaGrota-Roweckiego-WidokNaPółnocnyWschód-POL, Kraków.jpg
Autor: Mach240390, Licencja: CC BY 4.0
Ulica Stafana Grota-Roweckiego w Krakowie. Widok na północny wschód, ze skrzyżowania z ul. Norymberską. 2016