Ulica Wójtowska w Warszawie

Ulica Wójtowska w Warszawie
Nowe Miasto
Ilustracja
Ulica Wójtowska przy Zakroczymskiej, po lewej gmach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

390 m

Przebieg
Ikona - początek ulicy w postaci skrzyżowania T z deptakiem.svg0 mul. E. Fondamińskiego
Ikona ulica skrzyżowanie.svg100 mul. Zakroczymska
Ikona ulica z prawej.svg240 mul. Przyrynek
Ikona ulica z prawej.svg310 mul. Rajców
Ikona deptak deptak.svg375 mul. Rybaki
Ikona deptak koniec T.svg390 mul. R. Sanguszki
Położenie na mapie Warszawy
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Wójtowska w Warszawie”
Ziemia52°15′19,9″N 21°00′28,0″E/52,255528 21,007778

Ulica Wójtowska – ulica na warszawskim Nowym Mieście biegnąca od ul. Fondamińskiego do ul. Wybrzeże Gdańskie.

Historia

Powstała pod koniec XIV wieku na gruntach wójta Nowego Miasta (stąd jej nazwa)[1] jako granica Nowej Warszawy, i zarazem połączenie ul. Przyrynek i ul. Zakroczymskiej.

W tamtych czasach środkiem ulicy płynęła rzeczka zwana Bełczącą lub Nalewką, w swym górnym biegu mijająca ulicę Nalewki, której dała nazwę (obecnie ul. Bohaterów Getta). Aż do połowy XVII wieku Wójtowską otaczały glinianki i pola; wśród nich stało kilka drewnianych domów i dworów. W tamtym okresie część terenów przylegających do ulicy zakupił kanclerz litewski Jan Fryderyk Sapieha, celem rozbudowy swego pałacu przy ul. Zakroczymskiej. Po tym czasie strumień został uregulowany, zaś ulica otrzymała brukową nawierzchnię, wciąż jednak była bardzo słabo zabudowana.

Wśród budynków wyróżniała się kamienica Langowskiego z połowy XVIII wieku, narożna z ul. Przyrynek, od której otrzymała wjazd na dziedziniec. Cztery pozostałe domy stojące przy Wójtowskiej zostały wyburzone w 1851 w związku z powiększeniem esplanady Cytadeli Warszawskiej. Kamienica Langowskiego dotrwała do roku 1944.

W okresie międzywojennym na zajmowanym przez nie terenie wybudowano gmach Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych, przyporządkowany numeracji ul. Romana Sanguszki.

Cała zabudowa mieszkalna ulicy została zniszczona w roku 1944; wzniesione w okresie powojennym domy w niczym nie nawiązują do stanu sprzed zniszczenia.

Przypisy

  1. Kwiryna Handke, Dzieje Warszawy nazwami pisane, Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 191, ISBN 978-83-62189-08-3.

Bibliografia

  • Marek Kwiatkowski: Architektura mieszkaniowa Warszawy. Państwowy Instytut Wydawniczy, s. 153. ISBN 83-06-01427-8.
  • Praca Zbiorowa: Katalog Zabytków Sztuki tom XI część 2: Nowe Miasto. Instytut Sztuki PAN, 2001, s. 138. ISBN 83-85938-44-3.

Media użyte na tej stronie

Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Diamond road sign junction across major road.svg
Crossroads with a major road ahead.
Ikona - początek ulicy w postaci skrzyżowania T z deptakiem.svg
Autor: , Licencja: CC BY-SA 2.5
Ikona ulicy dochodzącej do deptaku z lewej
Ikona deptak deptak.svg
Ikona skrzyżowania deptaku z deptakiem
Ikona ulica skrzyżowanie.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona skrzyżowania
Ikona deptak koniec T.svg
Autor: Lechoo.net, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Ikona deptaku dochodzącego do ulicy
Ikona ulica z prawej.svg
Autor: Marcin Floryan, Licencja: CC BY 2.5
Ikona ulicy z prawej
Warszawa outline with districts v4.svg
(c) Mfloryan at pl.wikipedia, CC BY 2.5
Mapa Warszawy - podkład lokalizacyjny
Ulica Wójtowska w Warszawie.JPG
Autor: Adrian Grycuk, Licencja: CC BY-SA 3.0 pl
Ulica Wójtowska w Warszawie, widok w kierunku wschodnim