Ulica Zaporoska we Wrocławiu

ulica Zaporoska

Przedmieście Świdnickie, Powstańców Śląskich, Gajowice
wiadukt kolejowy nad ul. Zaporoską, blisko jej północnego końca (przy Owsianej)
Państwo	Polska
Województwo	dolnośląskie
Miejscowość	Wrocław
Długość	1,3 km
Przebieg
ul. Grabiszyńska / ul. Szpitalna ul. Owsiana ul. Lubuska Skwer Ptasi Zagajnik ul. Lwowska ul. Skwierzyńska Rondo Żołnierzy Wyklętych / ul. Gajowicka / ul. Szczęśliwa ul. Żelazna / ul. Zielińskiego Pl. Hirszfelda ul. Krucza / ul. Wielka ul. Jantarowa ul. Energetyczna Pl. Powstańców Śląskich
Położenie na mapie Wrocławia ulica Zaporoska
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de ulica Zaporoska
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego ulica Zaporoska
51°05′42,0000″N 17°00′55,0800″E/51,095000 17,015300

Ulica Zaporoska – dwujezdniowa aleja z pasem zieleni pośrodku w południowym dawnym przedmieściu Wrocławia (Krzyki), łącząca ul. Grabiszyńską z placem Powstańców Śląskich, gdzie łączy się z ulicami Sudecką i Powstańców Śląskich.

Aleja wytyczona została pod koniec XIX w. podczas budowy założeń urbanistycznych nowej dzielnicy cesarza Wilhelma I Hohenzollerna (Kaiser-Wilhelm-Viertel). Nosiła wówczas nazwę Hohenzollernstraße i ciągnęła się także poza plac Powstańców Śląskich. Podczas oblężenia Festung Breslau w gruzach legła niemal cała zabudowa dzisiejszej Zaporoskiej; do odbudowy nadawało się tylko parę kamienic po zachodniej stronie ulicy (na rogu z pl. Powstańców Śląskich, na rogu z ul. Energetyczną oraz budynek przy Szczęśliwej/Skwierzyńskiej), wszystkie inne zostały zniszczone w stopniu nie nadającym się do uratowania. Po wojnie cała Hohenzollernstraße nazwana została ulicą Sudecką.

W roku 1969, kiedy władze miasta Zaporoże w Ukraińskiej SRR nazwały jedną ze swoich ulic „Wrocławską”, komunistyczne władze Wrocławia uznały, że powinny uhonorować ukraińskie miasto w podobny sposób i fragment ulicy Sudeckiej – od Grabiszyńskiej do placu Powstańców Śląskich – przemianowały na ulicę Zaporoską. Liczy ona około 1,3 kilometra długości; jej przedłużeniem na południe, poza Pl. Powstańców jest ul. Sudecka, a na północ, poza Grabiszyńską – ul. Szpitalna.

Przy Zaporoskiej znajdują się trzy place:

• najdalej na północ trójkątny plac, dziś zupełnie nieczytelny z uwagi na punktową zabudowę w okolicy i na samym placu – obecnie nosi nazwę Skwer Ptasi Zagajnik (dawniej niem. Hohenzollernplatz, potem Plac Jakuba Szeli),
• drugi na skrzyżowaniu z Gajowicką (niem. Gabitzstraße) okrągły, z klombem kwiatów pośrodku i rondem dookoła – 3 października 2012 roku go nazwano Rondem Żołnierzy Wyklętych^[a][1],
• trzeci prostokątny, na skrzyżowaniu z ul. Zielińskiego (Höfchenstraße) – plac Ludwika Hirszfelda (dawniej Höfchenplatz, tuż przed wojną przemianowany na Franz-Seldte-Platz, po wojnie do 1954 r. plac Prostokątny).

Pawilon na pl. Hirszfelda rok przed rozbiórką

Ulica Zaporoska, widok z Ronda Żołnierzy Wyklętych na północ…

… i na południe; w głębi dwie wieże: po lewej kościół św. Augustyna przy Sudeckiej, po prawej wieża ciśnień przy Wiśniowej

W latach 70. prostokątny plac Hirszfelda zabudowany został kompleksem mieszkaniowo-handlowo-usługowym wedle projektu architekta Leszka Tumanowicza.

Ulica Zaporoska wykorzystywana bywa niekiedy jako trasa kolarskich kryteriów ulicznych, zwykle wykorzystywane są obie ok. 800-metrowe jezdnie od Grabiszyńskiej do placu Hirszfelda, jedna w kierunku północ-południe, a druga w kierunku powrotnym.

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Ulica Zaporoska na starych i współczesnych fotografiach