Ustawa o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego
| Państwo | |
|---|---|
| Data wydania | 17 grudnia 1920 |
| Miejsce publikacji | |
| Data wejścia w życie | 12 stycznia 1921 |
| Rodzaj aktu | |
| Status | nieobowiązujący |
| Ostatnio zmieniony przez | |
| Wejście w życie ostatniej zmiany | 18 kwietnia 1932 |
| Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych | |
Ustawa o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego – ustawa przyjęta jednogłośnie przez Sejm Ustawodawczy 17 grudnia 1920 roku. Zakładała ona wynagrodzenie żołnierzy Wojska Polskiego z ziem Kresów Wschodnich, wywalczonych przez nich podczas wojny polsko-bolszewickiej. Ustawa weszła w życie 12 stycznia 1921 roku[1].
Jej projekt wnieśli do laski marszałkowskiej posłowie klubu poselskiego PSL „Piast”, a wkrótce potem poparł go sam Józef Piłsudski w rozkazie pożegnalnym Naczelnego Wodza z 18 października 1920 roku, w którym to wezwał rząd do realizacji tej inicjatywy.
Założenia ustawy
Ustawa przewidywała nieodpłatne nadanie ziem na Kresach Wschodnich szczególnie zasłużonym żołnierzom Wojska Polskiego, ochotnikom, którzy odbyli służbę frontową oraz inwalidom (art. 2). Pozostali żołnierze i inwalidzi mogli nabyć ziemię odpłatnie (art. 3). Powierzchnia działki nadanej jednemu żołnierzowi nie mogła przekroczyć jednak 45 ha (art. 5). Osadnicy wojskowi mieli zacząć spłatę należności po 5 latach od rozpoczęcia użytkowania.
Realizacja ustawy
Osadnictwem tym zajmowała się Ekspozytura Ministerstwa Spraw Wojskowych do spraw Demobilizacji, w której skład wchodziła powołana rozkazem nr 2 z 17 stycznia 1921 Sekcja Osad Żołnierskich. Szefem Ekspozytury był legionista gen. Mieczysław Norwid-Neugebauer, natomiast szefem Sekcji Osad Żołnierskich – mjr Tadeusz Lechnicki.
W marcu 1922 roku w Warszawie powstał Centralny Związek Osadników Wojskowych.
Po 1923 roku osadnictwo wojskowe na Kresach Wschodnich zawieszono, głównie z powodu krytyki ze strony ruchu narodowego, i powrócono do niego po przewrocie majowym.
14 marca 1932 roku uchwalono Ustawę uzupełniającą przepisy o nadaniu ziemi żołnierzom Wojska Polskiego.
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Osadnictwo wojskowe na Wołyniu w latach 1921–1939 w świetle dokumentów CAW. archiwumcaw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-15)]. dostęp 18.09.2008
| Rodowód | |
|---|---|
| Naczelne władze wojskowe | |
| Rodzaje sił zbrojnych | |
| Formacje |
|
| Bronie |
|
| Służby | |
| WP w 1939 | |
| Inne |
|
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Balance
Mieczyslaw Norwid-Neugebauer, Polish General before and during WW II.